Route door de Elzas

Om het spitsverkeer in het Rijn-Main-gebied te vermijden, vertrokken we de avond ervoor en stopten we opnieuw bij de camperplaats in Mannheim Neuostheim. De parkeerplaats, die V / E en ruime parkeerplaatsen biedt, is gunstig gelegen voor een tussenstop, maar is ook zeer geschikt als uitvalsbasis voor een bezoek aan Mannheim. Het is echter ook niet erg stil, ook vanwege de nabijgelegen luchthaven. En de elektriciteit hier, voor 1 € / KWh, is naar onze mening ietwat duur.

De parkeerplaats was volledig bezet toen we aankwamen. We moesten daarom een nieuwe planning maken en de tweede parkeerplaats op een parkeerplaats kiezen. Gelukkig kunnen we het een tijdje zonder service doen ...

Als u naar de satellietbeelden van Google kijkt, lijkt de parkeerplaats van de camper nog niet zo lang te bestaan. Daar is het (04/2019) nog steeds een braakliggend gebied. In de tussentijd is de plaats geasfalteerd, zijn parkeerplaatsen gemarkeerd en is er ook een parkeerautomaat. We kunnen hier elk uur staan, en dat vinden we erg leuk. We betaalden slechts € 4,80 voor de middag tot de volgende ochtend. Er is echter geen service. Maar voor een nacht of twee is dat helemaal oké.

Vanaf onze parkeerplaats waren we in ongeveer 5 minuten te voet in het midden van Colmar. Zoals altijd gingen we eerst naar het VVV-kantoor (goed aangegeven) en kregen een stadsplattegrond (gratis). Daarna gingen we rechtstreeks naar de oude stad, de kleine straatjes en de vakwerkhuizen. Er zijn enkele musea die je kunt zien, maar we zijn niet zo'n grote museumbezoeker; we moeten erg geïnteresseerd zijn in een onderwerp. Maar de huizen, kerken en winkels hebben genoeg te bieden. Toen wij er waren was er lentemarkt; op dezelfde plaats is de kerstmarkt, die we ook sterk kunnen aanbevelen. We gingen verder naar de markthal (we kijken altijd graag naar markthallen), die doordeweeks open is tot 18.00 uur. Dit wordt direct gevolgd door de leerlooierswijk en het kleine Venetië, het kleine Venetië. Hier kunt u ook een kleine tocht over de rivier de Lauch boeken met een van de vissersboten.

Terug ging het langs het oude politiebureau en de voormalige notenmarkt.

Eguisheim is een klein stadje met een mooie oude kern. Maar niet volledig gevuld met parkeerplaatsen. Wijnmakerij Antoine Stoffel biedt 4 gratis parkeerplaatsen. Elektriciteit kost een vast tarief van 5 € / dag, de (gratis) wijnproeverij is "verplicht". De eigenaren zijn aardig, de wijn is echt goed en het is maar een paar minuten naar de oude stad. V / E is beschikbaar, wat een beetje moeilijk is met afvalwaterafvoer ...

Eguisheim is het typische voorbeeld van de Elzasser wijnroute bij uitstek. Wijnmakerijen, wijnbars, kleurrijke vakwerkhuizen, fonteinen, een kasteel - een stad als een prentenboek. Drie ovale straten volgen de loop van de voormalige stadsmuren. U kunt dus Eguisheim omcirkelen en altijd terugkeren naar uw startpunt. Rue Rempart is de mooiste van de straten. Bruno von Eguisheim, de latere paus Leo IX, werd in 1002 in het kasteel geboren.

We waren gefascineerd door Eguisheim en hadden daar nog een paar uur kunnen doorbrengen.

We "verlieten de Hartmannswillerkopf". Niet vanwege gebrek aan vroomheid jegens de duizenden slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog, maar omdat we na Verdun en de slagvelden van Normandië al te veel hebben geleerd over de ongelooflijke ellende.

We zijn dus direct op de hoogste berg van de Vogezen, de Grand Ballon. Het is 1.424 meter hoog. U kunt met de auto bijna naar de top rijden. We stopten iets verderop op een parkeerplaats en wandelden 45 minuten naar de top. Het uitzicht over de valleien van de Vogezen is onderweg schitterend.

We zijn hier per ongeluk terechtgekomen, maar hebben er geen minuut spijt van gehad. We waren op zoek naar een parkeerplaats voor de nacht. Er was niet veel keuze in het gebied waar we op reis waren. Vervolgens kregen we de gratis parkeerplaats op de bezoekersparkeerplaats van een voormalig klooster, dat in de Dertigjarige Oorlog grotendeels werd verwoest. We wilden eigenlijk de overblijfselen van de kloosterkerk weglaten, zoals beschreven in de reisgids. Wat zouden we gemist hebben!

Toen we bijna bij de parkeerplaats waren, zagen we de imposante, enorme dubbele torens, die ik alleen van Maria Laach heb gezien. En we stonden in de schaduw van deze torens. Het bezoek aan de "Rustkerk", het dwarsschip en de koorkamer, evenals de bedevaartkapel op de top van de heuvel waren absoluut de moeite waard en met de drone waren er bovenop nog prachtige uitzichten.

We zullen daar zeker weer verblijven als we in de buurt zijn.

Eigenlijk zou het vandaag naar Lac Blanc en Lac Noir moeten gaan, wandelen en misschien overnachten aan een van de twee meren. Maar de aard en het wegenbouwkantoor hebben ons een enorme slag door de rekening gemaakt. Nadat we er bijna waren, stonden we plotseling voor een wegversperring - het was gewoon niet dat alle paspoorten werden heropend. Neem dus een omweg (die bijna even lang was als de vorige route). Tot slechts een hernieuwde wegafsluiting vanwege wegwerkzaamheden. Volgende omweg.

Toen we uiteindelijk vroeg in de middag aankwamen bij de meren, waren de parkeerplaatsen natuurlijk al helemaal overvol. We reden daarom alleen maar verder.

We beëindigden onze reis gefrustreerd door de Vogezen en reden terug naar de Elzas-wijnroute naar Riquewihr. Volgens de reisgids een van de mooiste dorpen van Frankrijk. Zoals het gezegde luidt: "Schoonheid is altijd in het oog van de toeschouwer". Velen vinden de Drosselgasse in Rüdesheim zeker mooi. We houden van Disneyland. En Riquewihr verscheen voor ons als een combinatie van beide. De ene wijnbar en souvenirwinkel naast de andere en felgekleurde vakwerkgevels. En vol. Maar het was ook Paaszondag. Dat had ons duidelijk moeten zijn.

We hebben Riquewihr gezien en dat is genoeg voor ons.

Toen we aankwamen was de parkeerplaats voor 5 gsm's natuurlijk vol. Maar wil je in het dorp overnachten, dan zijn er nog voldoende parkeerplaatsen aan het begin van de straat voor en tegenover de kleuterschool. Er passen ongeveer 10-12 mobiele telefoons in. En heel legaal.

De Hochkönigsburg was, tijdens de Duitse heerschappij over de Elzas, een geschenk aan keizer Wilhelm II, die de kasteelruïnes liet herbouwen en herbouwen. Dat volgens historisch inzicht niet alles overeenkwam met de (veronderstelde) omstandigheden ter plaatse doet niets af aan de ervaring. We betaalden 27 € voor twee met audiogidsen, wat voor ons zijn vruchten afwierp. Trouwens, vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de Vogezen en het wijngebied.

Trouwens, je moet vroeg genoeg bij het kasteel aankomen om een parkeerplaats voor je Womo te krijgen op de toegangsweg naar het kasteel. Toen we vertrokken stond alles geparkeerd.

Onze reis naar de Elzas eindigt helaas met de terugreis. Maar we weten precies: het was niet de laatste keer dat we in de Elzas waren.