Routebeschrijving voor Onze herfstreis 2023 naar het Pustertal in Zuid-Tirol

Hier in het noordelijke Zwarte Woud beginnen we op woensdag 27 september 2023 aan onze kleine Zuid-Tirol-tour

Horb am Neckar - we kennen deze stad van onze Bodensee-tochten - we hebben hem alleen als placeholder in deze route omdat we de A8 met zijn vele files in Pforzheim wilden vermijden.

Thermenallee

85435 Erding

48° 17' 31" N 11° 53' 11" E

Telefoonnummer: 0179/7042455

Het stacaravanpark ligt direct naast de thermale baden van Erding en is het hele jaar geopend. Aankomsttijden zijn dag en nacht mogelijk omdat de toegang via automatische slagbomen verloopt.Er zijn 55 ruime parkeerplaatsen van 6 bij 10 meter beschikbaar op een perceel van 8000 m².

Direct bij de ingang van de thermale baden is een bakkerij met café geopend. Ook vindt u hier de nieuwste kranten en tijdschriften. In de zomermaanden juli, augustus en september mogen stacaravans maximaal drie nachten op de staanplaats staan.

Staanplaatskosten: (1 dag = 24 uur)

17 euro per dag = 24 uur

Elektriciteit 1 kw = 0,70 euro

De parkeertarieven zijn 24 uur geldig, inclusief verwijdering. Bushalte bij de thermale baden - vanaf daar vertrekken bussen naar de stad Erding, waar u bijvoorbeeld de brouwerij Erdinger Weißbräu kunt bezoeken.

Om er zeker van te zijn dat we zeker een parkeerplaats hebben, hebben we deze online gereserveerd voor 7 euro. Op de betreffende parkeerplaats wordt een bordje met het autonummer geplaatst.

Vóór de pandemie gaf ik mijn man een voucher 'Tijd voor Twee' van Therme Erding.

Toen werden alle winkels gesloten en natuurlijk werden ook de thermale baden getroffen.

We hebben dus nu pas de mogelijkheid om de voucher in te wisselen voor één dag gratis toegang tot het thermale en badparadijs Erding - een huurbadjas en een handdoek per persoon zijn inbegrepen, maar er moet wel een borg van 45 euro per persoon worden betaald.

Een aromatische massage is bij de prijs inbegrepen, maar moet vooraf gereserveerd worden.

Verder een 3-gangenmenu in Hotel Veneziano in de omgeving van het thermale kuuroord Vital

De thermale baden zijn een geweldige ervaring en aangezien we in het laagseizoen en doordeweeks reisden, was de drukte nog beperkt. Er was geen gebied dat overvol was en met onze armband konden we ons tot 22.00 uur vrij door het hele thermale spa-gebied bewegen en genieten van alle voorzieningen.

Het was een geweldige ervaring en een aanrader. We hebben niet op één dag alle ruimtes intensief kunnen gebruiken, maar zijn rond 21.00 uur volledig ontspannen en vermoeid teruggelopen naar de camper.

Er bestaat ook de mogelijkheid om de toegang tot individuele delen van de thermen te beperken, bijvoorbeeld door het saunagedeelte weg te laten - dan kost de toegang iets minder.

Het prachtige weer moedigde ons aan om van de thermale baden van Erding naar de Eibsee te rijden.

We hebben al twee pogingen gedaan om naar de Zugspitze te gaan - elke keer dat de berg in de wolken was, regende, miezerde of sneeuwde het.

Maar vandaag - een fantastische zonnige dag met verre uitzichten, dus investeren we de 68 euro per persoon voor een ritje op de legendarische Zugspitzbahn in een gondel.

Ook hier is de drukte beperkt en hoeven we niet te wachten bij de ticketbalie of de gondel.

De gondeltocht biedt een prachtig uitzicht op de Eibsee met zijn verschillende blauwtinten - gewoonweg adembenemend.

De trein heeft slechts 1 steunpilaar nodig om de gigantische hoogte naar het perron te overbruggen. Is een technisch meesterwerk.

Het Münchenhuis is een 'hut' van de Duitse Alpenclub DAV, sectie München op een hoogte van 2964 m en biedt zowel slaapgelegenheid als plaatsen in de eetkamer en buiten - uiteraard met een prachtig uitzicht rondom.

We besluiten ook om van de heerlijke zon te genieten en twee witbieren en Beierse specialiteiten te krijgen, zoals witte worst met pretzels en Tiroolse huisworst met kool en knoedels - een genot en absoluut redelijk voor de prijs voor de spectaculaire locatie.

Ook zagen we de huteigenaar, die samen met Anette in een SWR-documentaire te zien was.

Later staken we kort de grens over naar de Tiroolse kant, waar een kabelbaan de gasten ook naar het plateau brengt.

Deze prachtige 5-sterrendag was geweldig.

Nadat we met de gondel weer naar beneden waren gegaan, rees de vraag naar de volgende overnachtingsplek. Voor 25 euro kun je op de parkeerplaats overnachten maar het is toch anders en dus besluiten we door te rijden richting Innsbruck.

De parkeerplaats kost de eerste 4 uur 8 euro als je met de kabelbaan naar boven gaat. Anders is 18 euro verschuldigd.

Voor 40 euro kregen we een plekje op Camping Kranebitter bij Innsbruck - eigenlijk te duur, maar de nabijheid van de stad en de goede verbinding met het openbaar vervoer zijn de moeite waard.

Het is nog steeds erg zonnig weer en bij 25 graden rusten we even uit voor de camper en plannen morgen onze dag in Innsbruck

De Hofkerk

Het graf van keizer Maximiliaan I is een van de grootste keizerlijke graven van Europa. Er staan 28 zwarte, meer dan levensgrote figuren die de wacht houden in de Hofkirche, daarom noemen de mensen het de “Schwarzmanderkirche”. Nieuwsgierig: acht van de “zwarte mannen” zijn vrouwen, en de sarcofaag van de keizer is leeg. Je kunt niet om deze aanblik heen, de eenvoudige buitenkant leidt af van de rijkdom in het schip.

Het graf van Andreas Hofer mag niet worden vergeten: hij werd geëxecuteerd in Mantua, maar zijn lichaam werd later naar Innsbruck vervoerd.

Universitätsstraße 2, 6020 Innsbruck

Laatbarokke residentie van keizerin Maria Theresa aan de rand van de oude stad. De Hofburg is een residentie gebouwd en bewoond door de Habsburgers. 500 jaar geleden deed het dienst als woonpaleis voor keizer Maximiliaan I en zijn tweede vrouw, Bianca Maria Sforza. Prachtige staatskamers met meubels en schilderijen.

Keizerlijke Hofburg Innsbruck

Rennweg 1, 6020 Innsbruck

www.hofburg-innsbruck.at

Helaas hebben we veel pech: de keizerlijke appartementen van de Hofburg zijn deze zaterdag gesloten en vanwege deze attractie zijn we eigenlijk naar Innsbruck gegaan. Het is zo jammer wat we missen:

De Hofburg in Innsbruck, gebouwd door hertog Sigmund de Rijke in Munten, is een van de drie belangrijkste culturele gebouwen in Oostenrijk, naast de Weense Hofburg en Paleis Schönbrunn in Wenen. Na een succesvolle algemene renovatie zijn de staatsvertrekken net zo prachtig als in de 18e eeuw: Giant's Hall, Guards' Hall, Lorraine Room en Chapel vormen een indrukwekkend bewijs van de macht en rijkdom van vroegere tijdperken van heersers. Een bijzondere attractie is het keizerin Elisabeth-appartement, dat trouw aan het origineel is gereconstrueerd met behulp van ingewikkelde stoffen en behang. Honderden tentoonstellingen in het museum geven inzicht in het leven aan het hof. De voorouderlijke galerij in de prachtige trap toont portretten van de Habsburgers en brengt de heerschappij van deze familie in Tirol tot leven.

Sinds de eerste steen werd gelegd, heeft het vele heersers zien komen en gaan, waarbij de sporen van Maximiliaan I, Maria Theresa en Sisi in het bijzonder nog steeds alomtegenwoordig zijn in de Hofburg.

Omdat we dit vandaag niet allemaal kunnen zien, moeten we terug naar Innsbruck.

De moderne kabelbaan brengt u in slechts acht minuten van de oude binnenstad van Innsbruck naar Hungerburg. Van daaruit gaat u via Hermann-Buhl-Platz naar de oprit naar de Seegrube.

De Seegrube, gelegen op 1905 meter hoogte, is een populaire excursiebestemming voor kenners, bergsporters, mountainbikers en klimliefhebbers.

Na een bezoek aan de Hofkirche gaan we naar het dalstation van de Hungerburgbahn, dat, zoals alle stations, dynamisch werd ontworpen en uitgevoerd door de beroemde architect Zaha Hadid.

We besluiten om alleen naar Hungerburg te rijden - tarief 10,50 euro - omdat we geen tijd hebben om nog een wandeling te plannen.

Bij Hungerburg heb je van bovenaf een geweldig uitzicht over Innsbruck. Hier trakteren we onszelf op een apfelstrudel met vanille-ijs in een herberg - Alpina, denk ik - heel erg lekker en een aanrader.

Openingstijden in de zomer: 29 april 2023 - 5 november 2023

Reistijden in de zomer: Hungerburgbahn: ma - vr van 07.15 uur tot 19.15 uur, za, zo + feestdagen van 08.00 uur tot 19.15 uur
Seegrubenbahn: dagelijks van 8.30 tot 17.30 uur

Hafelekarbaan: dagelijks van 9.00 tot 17.00 uur

Het weer blijft aanhoudend mooi, maar 's ochtends is het al fris - bij een zonnige 14 graden verlaten we Camping Kranebitter om 9.00 uur om richting Zuid-Tirol te gaan.

Maar eerst willen we een bezoek brengen aan Bergisel. Daar vinden we het Kaiserjägermuseum, evenals een monumentaal monument voor de vrijheidsstrijder Andreas Hofer, maar geen toegang tot de skischans, die we alleen van een afstandje kunnen bekijken.

Onze angsten op de rijksweg B 182 richting de staatsgrens bij de Brennerpas zijn niet uitgekomen.

We rijden over het prachtige Matrei, waar we helaas niet uit kunnen komen omdat er in de hele stad een enorme bouwput ligt en de zaken langzaam vorderen.

Via Gries en de Brennersee rijden we naar de grens met Zuid-Tirol. We hadden graag zowel aan het meer als in Vipiteno willen stoppen, maar we konden geen parkeerplaats voor campers vinden.

Ook bij fort Franzensfeste konden we niet parkeren omdat een omweg ons dat verhinderde.

Ga dus rustig verder het Pustertal in - nu altijd evenwijdig aan de tolweg A13. De weg heet nu Rijksweg 12 en leidt langs Brixen en de Mühlbacher Klause. Ook hier heeft een bezoek geen zin, omdat er alleen op donderdag een rondleiding wordt aangeboden.

De plek op Camping Ansitz Wildberg in St Lorenzen ziet er al erg vol uit - en feitelijk zijn er voor ons maar 3 alternatieve plekken en kiezen we voor een comfortabele plek direct naast het luxe sanitairgebouw - zoiets hebben we nog nooit eerder gezien. Het gebouw is compleet nieuw, zeer modern, prachtig ontworpen en de douches, toiletten, wasruimtes etc. zijn prachtig.

We betalen 40 euro per nacht voor deze plek aan het beekje, vlakbij het 25 graden zwembad, en breiden het nog een keer uit. Echt een aanrader - zeer vriendelijke exploitanten, dicht bij de stad en het Pustertal-fietspad.

Het is 10 minuten lopen naar het stadje St. Lorenzen. Bij Hotel Post kun je goed en goedkoop eten - een echte aanrader.

Omdat we vandaag relatief vroeg op de camping zijn aangekomen, hebben we nog tijd om de 5 km naar Brunico te fietsen en het stadje te bezoeken.

Het is zondag en Bruneck is vrij relaxed en leeg - bijna alle winkels en diverse restaurants zijn gesloten.

Daarom besluiten we het kasteel van Brunico te beklimmen. Een lang, steil pad, maar de moeite waard, want het Messner Mountain Museum Ripa is een knaller - het toont de manier van leven van de inwoners van de belangrijkste berggebieden tussen de Alpen en de Himalaya. Wij zijn gefascineerd door de rondreis door de 5 continenten en raden dit museum ten zeerste aan aan iedere kosmopolitische bezoeker.

Enthousiast nemen we het steile pad terug naar de oude stad, drinken een biertje in een biertuin en fietsen de 5 km terug naar de camping.

Deze avond trakteren we onszelf op enkele Zuid-Tiroolse specialiteiten in het Restaurant zur Alten Post in St. Lorenzen - een echte aanrader - leuke, vriendelijke service en uitstekende gerechten die niet te duur zijn

We lopen de korte afstand terug naar de camping over donkere paden, die ons met veel charme en warme verlichting begroeten.

De camper wordt vandaag niet verplaatst. Vandaag nemen we de gratis bus vanaf het kerkplein St. Lorenzen met stadsbus 420 naar het dalstation van de kabelbaan Kronplatz.

Het kaartje heen en terug kost 31 euro per persoon - behoorlijk steil, maar het weer is zo mooi, zelfs als de vooruitzichten een beetje bewolkt zijn.

Aangekomen bij het bergstation - wat een panorama - de Zillertaler en Stubaier Alpen, de met sneeuw bedekte Marmolada, het Sella-massief van de Dolomieten - gewoonweg gigantisch.

Nadat we op een ligstoel van dit panorama hebben genoten, zien we de vele paragliders opstijgen - het moet een geweldige ervaring zijn om van hieruit de vallei in te zweven.

Later lopen we over de Corones-rondroute, die 1 uur duurt om rond de top te gaan, naar het volgende hoogtepunt:

Messnerbergmuseum Corones

De MMM Corones op de top van de Kronplatz, op 2.275 m boven de zeespiegel, met zijn unieke uitzicht op de Dolomieten, tussen Olang, Bruneck en de Badia-vallei, is de afsluiting van het bergmuseumproject van bergsportlegende Reinhold Messner. De laatste van de zes musea gaat over de grote muren, de hoogste discipline van het alpinisme. De rots en het leven van bergbeklimmers zijn de centrale thema's van het Messner Mountain Museum, geïllustreerd aan de hand van unieke collecties, afbeeldingen en objecten die Reinhold Messner verzamelde tijdens zijn leven als grensoverschrijdende forens. De architectonische uitvoering van de ideeën werd toevertrouwd aan het wereldberoemde architectenbureau Zaha Hadid. Zaha Hadid was een van de meest getalenteerde en innovatieve architecten van vandaag.

Daarna wandelen we verder - het is erg warm en dus vermoeiend - de hoogte is merkbaar - om 15.00 uur zijn we klaar met onze tocht en besluiten we de volgende gondel naar beneden te nemen. Dit duurt ongeveer 15 minuten maar we moeten nog 45 minuten op een bankje wachten op de volgende bus terug naar de camping.

We kopen even wat lekkernijen in de dorpswinkel in St. Lorenzen vlakbij de kerk, daarna lopen we 10 minuten naar het plein waar we bespreken wat er morgen voor ons gaat gebeuren.

Vandaag is het een feestdag in Duitsland: Dag van de Duitse Eenheid op 3 oktober.

We pakken langzaam in voor onze geplande etappe van de reis - eerst op de staatsweg Pustertal naar Vipiteno - hier staan we voor het eerst in de file - dan slaan we af richting de Jaufenpas en slingeren langzaam omhoog - het verkeer is best oké hier - de weg heet nu SS44 en Ratschings is een van de plaatsen waar we kort naar het gigantische panorama kijken.

De Jaufenpas verbindt het Wipptal met het Passeiertal in Zuid-Tirol en ligt op 2104 m hoogte

Het is gigantisch hoe de Timmelsjoch Hochalpenstraße zich aan de Italiaanse kant omhoog kronkelt - eerst rijd je langs alpenweiden en dennenbossen, daarna wordt het landschap steeds kaler totdat je het hooggebergtegebied met sneeuwresten bereikt.

Het hoogste punt ligt op 2.474 m – de weg werd in 1959 geopend – en is pas sinds 1968 toegankelijk voor doorgaand verkeer. Met 30 bochten en een maximaal stijgingspercentage van 13% is het een belevenis. Vanwege stormschade aan de Italiaanse kant was de weg tot 1 september afgesloten. geblokkeerd

Tussen St. Leonhard im Passeier en Sölden liggen 68 km gigantische bergen - tot aan de top op 2509 meter. De kronkelwegen aan de Italiaanse tolvrije kant vormen een uitdaging voor iedere camperaar.

Bij het tolhuisje nemen we nog een korte pauze met uitzicht op besneeuwde hoogten, betalen 18 euro en rijden door het zeer toeristische Sölden, dat ons niet overtuigt, naar Längenfeld naar Camping Ötztal.

Over het algemeen zijn de campings in Zuid-Tirol niet bepaald goedkoop, maar ze zijn ook erg schoon met moderne sanitaire gebouwen en veel infrastructuur – dus meer geschikt voor caravanchauffeurs.

Er zijn geen parkeerplaatsen en dus moeten we € 53,10 betalen voor de nacht inclusief toeristenbelasting en € 8,50 voor broodjes.

De plaats was half leeg omdat de meeste bergbanen in het Ötztal het zomerseizoen al hadden beëindigd en het winterseizoen half november weer begon.

We nemen de B186 via Halming door het einde van het Ötztal en vervolgen vervolgens richting Imst naar Nassereith en de Fernpass met de Zugspitzblick, Heiterwang richting Reutte. Godzijdank is de file van gisteren op de dag van de Duitse eenheid opgelost - we kunnen ontspannen rijden.

We maken een fotostop bij Highline 179 - een hangbrug vlakbij de Ehrenberger Klause - en een gotische kasteelruïne.

We gaan verder over de grens naar Duitsland. Eerst kijken we naar de parkeerplaats in Pfronten - deze ziet er best goed uit maar ligt iets verder weg van het dorp. Het restaurant is gesloten en dus besluiten we door te rijden naar de parkeerplaats in Nesselwang

We komen relatief vroeg in Nesselwang aan - wat een geluk is, want er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar.

Voor 15 euro, die contant en met eurostukken aan de automaat moeten worden betaald, zijn we heerlijk dichtbij het dorp.

Ook hier kun je zien dat het zomerseizoen bijna voorbij is, maar de Alpspitzbahn direct ter plaatse is nog steeds in bedrijf

Nadat we even hebben ontspannen, besluit ik een van de bewegwijzerde wandelpaden naar de Nesselwang-waterval te lopen. Het gaat steil bergopwaarts langs het dalstation van de Alpspitzbahn naar de boomgrens. Er is een bankje bij de waterval waar u kunt ontspannen en nieuwe energie kunt opdoen. Er stroomt niet veel water, maar de plaats is toch heel romantisch.

Via Maria Trost Allee keren we terug naar de parkeerplaats

's Avonds willen we uit eten, maar alleen Hotel Post vlakbij de kerk is open. Helaas kunnen we het niet aanbevelen - mijn eerste runderlever was volledig verkoold en de goulash van mijn man was erg taai. Jammer .......

We slapen lekker en veilig, pakken dan in en rijden vanaf de parkeerplaats in Nesselwang bij zonnig weer maar slechts 9 graden, wat 's avonds vol zat - veel campers konden geen ruimte vinden.

We gaan richting de Bodensee - we willen naar Meersburg naar de parkeerplaats Allmend 1, waar we al meerdere keren zijn gestopt.

Het is een historisch festivalweekend in Meersburg en daarom zijn alle twee de parkeerplaatsen volgeboekt.

Wat nu ? Naar Sipplingen - daar is ook een parkeerplaats, omdat we alleen slaapruimte nodig hebben en geen infrastructuur.

Vlakbij de jachthaven vinden we een restaurant direct aan het meer dat nog open is en we zitten met een glas Hagnauer Pinot Gris en genieten van de tijd.

Ja, en dan besluiten we spontaan om naar huis te gaan. Onze korte trip loopt ten einde.

We moeten echter een omweg maken via de A 81 richting Horb en gondel rond het diepste Zwaben - ook een verrijking.

Om 17.00 uur strompelen we, tot verbazing van onze kinderen, de tuin in bij 14 graden en een licht bewolkte lucht.

Dat was ons seizoen 2023

Nu de camper schoonmaken, onderhouden en stallen tot maart 2024 als we weer richting Noord-Portugal vertrekken