Sicilië

Zoals altijd starten we in Weiperz, in het Hessische Spessart. We konden onze ogen niet geloven toen we 's ochtends vroeg werden verrast door dikke sneeuwvlokken. Winterbanden waren dus in ieder geval voor deze dag de juiste beslissing.

Het is onaangenaam koud als we de fietsen op de drager zetten. Daarom moet de verwarming het eerste uur op vol vermogen draaien om een aangenaam en comfortabel klimaat te creëren. De wegen zijn licht besneeuwd, maar goed berijdbaar. De bestemming voor de eerste dag is Turijn in Piemonte, 815 km verderop.

We starten om 8:15 uur en nemen de A7 naar Memmingen en vervolgens de A96 naar Bregenz. We rijden een klein stukje door Oostenrijk via de E60 en steken vervolgens bij Mäder/Kiessern de grens met Zwitserland over. Vanaf hier gaat u verder op de A13 richting San Bernardino.

De pasweg over de San Bernardino is, in ieder geval bij mooi weer, een beter alternatief dan een lange rit door een tunnel. Wij genieten van het prachtige hooggebergtelandschap met zijn besneeuwde toppen. De weg is sneeuwvrij en kan zonder problemen bereden worden. In Bellinzona nemen we de A2. Na het Lago Maggiore en het Meer van Lugano bereiken we in Chiasso de grens met Italië. We kunnen zonder wachttijden naar Italië rijden en de A9 richting Milaan nemen. Het landschap rond Milaan is meteen heel anders. De uitgestrekte rijstvelden, maar ook de vele industrie vormen een groot contrast met de prachtige route door de Alpen.

Vóór Milaan slaan we af naar de A50 en uiteindelijk de A4, die we nemen naar Turijn. Rond 18.00 uur bereiken we de camping "Campeggio Grinto" in Moncalieri, een buitenwijk van Turijn.

Kort voor 18.00 uur We bereiken de camping Grinto Urban Eco Village vlak bij de stad. De camping sluit om 19.00 uur en gezien de drukte op de weg zou dat lastig zijn.

De camping is overzichtelijk aangelegd en de plaatsen liggen op een grindbodem. Er is voldoende ruimte voor het volgende voertuig. Het is dus zeer geschikt voor een kort verblijf in Turijn. Het enige nadeel zijn de sanitaire voorzieningen. Dit zou beter kunnen, maar voor één nacht is het prima.

Het metrostation Benghazi ligt op loopafstand van de camping. Eerst loop je over min of meer goede voetpaden langs een snelweg in de stad, dan moet je deze oversteken en na 20 minuten bereik je het metrostation. Hier is het niet moeilijk, je neemt lijn 1, wat ook de enige metrolijn in de stad is. Vanaf hier bent u in 15 minuten in het stadscentrum.

Vervolgens lieten we ons door het nachtelijke Turijn dwalen. We liepen door de vele zuilengalerijen van het ene historische stadsplein naar het andere. Last but not least hebben we heerlijk gegeten bij “Da Mauro”, een typisch Noord-Italiaans restaurant. We kregen ook een gratis taalcursus van de aardige Tunesische ober, die op zijn beurt erg geïnteresseerd was in het uitbreiden van zijn Duitse woordenschat. Het was erg leuk bij Da Mauro en in de stad in het algemeen. We namen een taxi terug en vielen moe in bed. Maar pas nadat het kleine elektrische kacheltje was aangegaan. De nachten zijn nog steeds koud.

In de ochtend bekijken we het prachtige, typisch Noord-Italiaanse Turijn bij daglicht. De zon schijnt en we kunnen genieten van een kopje koffie in het traditionele Café Torino in de zuilengalerijen en de drukte op het Piazza San Carlo gadeslaan.

We laten ons door het centrum dwalen en genieten van de relaxte sfeer van de stad.

Na een korte lunch bij de kathedraal en de Porta Palatina vervolgen we onze weg richting Livorno.

De rit over de snelweg richting Genua is een uitdaging. De eindeloze reeks bruggen en tunnels, de smalle straatjes en de soms krankzinnige rijstijl van de vrachtwagenchauffeurs vragen om de grootste oplettendheid. Af en toe wordt u beloond met uitzichten op een prachtig berglandschap. In de bergen, waarvan sommige nog bedekt zijn met sneeuw, liggen kleine, rustige bergdorpjes.

Zodra u de hectische havenstad Genua achter u laat, maakt het bergachtige landschap al snel plaats voor het typisch Toscaanse landschap.

Het aanzienlijk mildere klimaat, met op deze dag temperaturen tot 16,5 graden, is duidelijk zichtbaar in de ontwikkeling van de natuur. De eerste struiken zijn al uitgekomen.

In deze tijd van het jaar wordt het landschap, dat wordt gekenmerkt door prachtige pijnbomen en cipressen, vergezeld door weelderige groene weilanden in de vlaktes.

Na een rit van 4,5 uur komen we aan op de camping Bocca di Cecina.

De camping is verdeeld in twee gedeeltes: één vlak bij de zee en een tweede gedeelte op 300 m van de zee. We zoeken een plekje uit dat wat verder van de zee ligt, want het is al donker en we willen de volgende ochtend vroeg vertrekken. Dit gedeelte wordt voornamelijk bewoond door permanente kampeerders. Maar in deze tijd van het jaar zijn er hier maar een paar mensen.

De ruimte is eenvoudig maar voldoende.

We vertrekken even na achten. Onze bestemming is Pompeii. We zijn van plan om hier twee dagen te blijven om de archeologische vindplaatsen van Pompeii te bezoeken en een indruk te krijgen van Napels. Wij zijn enthousiast over Napels, omdat we er niet altijd positieve dingen over horen. En natuurlijk ook over Pompeii, de stad die eeuwenlang in de vergetelheid raakte nadat ze werd bedekt door as en lava van de Vesuvius.

We rijden eerst zuidwaarts over de E80, die dringend aan renovatie toe is, voorbij Grosseto. Wij hebben 24 jaar geleden met onze dochter hier op de boerderij vakantie gevierd. Het zuiden van Toscane, de Maremma, verschilt van de idyllische ansichtkaarten van het typische Toscaanse landschap. De Maremma is ook een landbouwgebied, maar wilder dan Noord-Toscane. Er zijn veel moerassen met intacte biotopen; Het landschap wordt doorkruist door talloze kanalen.

We rijden langs Saturnia en Rome, natuurlijk alleen omdat we deze prachtige plekken al tijdens eerdere reizen hebben bezocht. De Autostrada A1 brengt u nu sneller en met minder kuilen naar Napels. Aan onze linkerzijde liggen de Abruzzen, een adembenemend mooi, wild berglandschap met prachtige natuur, fantastisch eten en hele goede wijn. Een tocht door de ruige Abruzzen is zeker de moeite waard. Wij deden dit tijdens de Coronapandemie en waren praktisch alleen in dit prachtige berglandschap. Met de zeer positieve herinneringen aan deze vakantie reizen we verder naar Napels, om nieuwe dingen te ontdekken.

En dan verschijnt de Vesuvius: de eerste indruk is niet spectaculair. Als je vanaf het noorden komt, lijkt de vulkaan plat. De top van de kegel ontbreekt en hij lijkt niet zo hoog (zelfs vergeleken met de Etna is hij dat niet!). Sinds de verwoestende uitbarsting in 79 n.Chr., die ook Pompeii verwoestte, zijn de contouren waarschijnlijk aanzienlijk veranderd.

Twee dagen later, als we verder rijden richting de Amalfikust en vanuit het zuiden uitzicht hebben op de Vesuvius, wordt de omvang van deze berg steeds duidelijker achter de enorme stad.

Eenmaal in Pompeii aangekomen, rijden we naar de camping Spartacus. Het plein ligt tegenover de ingang van de archeologische vindplaats en op slechts enkele minuten van het treinstation. Vanaf daar bent u in ongeveer 30 minuten op het Centraal Station van Napels. De percelen zijn vrij klein, de sanitaire voorzieningen zijn prima!

De rest van de dag gebruiken we om naar Napels te rijden en ons meteen in de drukte van deze levendige stad te storten. Vanaf het centraal station nemen we metrolijn 1 naar de halte Duomo. We lopen door de levendige oude stad naar de kathedraal. Er is hier iets aan de hand! Een groot contrast met het ordelijke Turijn in Noord-Italië. Elke vierkante centimeter van de muren van het huis is beschilderd met graffiti. Jonge en oude Napolitanen zijn in een feeststemming…

Later zien we dat SSC Napoli die avond een belangrijke wedstrijd speelt tegen Internazionale. Het lijkt alsof de hele stad op zijn kop staat.

Nadat we de prachtige kathedraal hebben bezocht, wandelen we door de steegjes van de oude stad. In de drukke straten zitten bij elke bar al voetbalfans te juichen voor hun team, totdat eindelijk de langverwachte gelijkmaker valt en de hele stad in een uitgelaten vreugdestemming verkeert.

We komen bij het kleine Piazza Bellini en uiteindelijk bij Piazza Dante en eten daar iets in de buurt. Daarna gaan we naar Enno’s Bar, een echte aanrader! De terugreis is ook eenvoudig: neem de metro naar het centraal station en neem vanaf daar de trein naar Pompeii Scavi. De metro en de trein leken ons veilig.

Na het ontbijt rijden we weer naar Napels. De stad heeft ons nieuwsgierig gemaakt en we willen graag zien wat de stad overdag te bieden heeft. De avond ervoor ontmoetten we in een bar een groepje vrouwen die ons vol trots alle hoogtepunten van Napels vertelden. We waren dus goed voorzien van advies. Ze raadden ons ten zeerste aan om het Archeologisch Museum te bezoeken, maar dat hebben we overgeslagen omdat we dachten dat de vondsten van Pompeii daar ook tentoongesteld werden. De volgende dag, toen we de opgravingslocaties bezochten, beseften we dat we beter naar de dames hadden moeten luisteren, want er zijn weinig vondsten te zien in Pompeii. Dat moeten we dus zeker doen tijdens onze volgende reis.

We beginnen onze dag met een bezoek aan het Sint-Elmuskasteel. Vanaf hier heeft u een fantastisch uitzicht over de stad en de Vesuvius.

Vandaaruit liepen we door de eindeloze steegjes naar de Spaanse wijk, de Quartirie Spagnoli. Smalle steegjes, hoge flatgebouwen, voor elk raam een volle waslijn, daartussen een grote menigte mensen, brommers en auto's - het is echt gek!

In de omgeving van het museum van Diego Maradona heerst de noodtoestand. De straten staan vol met mensen die bij honderden pizzakraampjes eten, voetbalshirts kopen met het gezicht van Maradona erop of op de foto gaan met de voormalige ster van Napoli. Je moet het zelf meemaken.

We hebben een geweldige dag gehad in Napels en hebben ontzettend veel indrukken opgedaan. De 24.000 stappen maakten ons wel moe. Toch gingen we na terugkomst in Pompeii dineren. Pompeii is een klein, leuk stadje. Eenvoudig, maar met alles wat u van een Italiaans vakantieoord mag verwachten.

Voordat we verder reizen naar Sicilië, bezoeken we in de ochtend de archeologische vindplaatsen van Pompeii. Wij zijn verbaasd over hoe goed sommige huizen bewaard zijn gebleven. Zelfs de figuren en muurschilderingen zijn in redelijk goede staat. Het gebied is enorm, maar toch is nog maar een deel van de stad ontdekt. Op veel plaatsen zie je archeologen, of mensen die dat willen worden, aan het werk. U krijgt een indruk van deze stad, die weliswaar grote, statige en prachtige gebouwen kende, maar ook erg gefragmenteerd was, met veel kleine, aaneengesloten eenkamerwoningen. Je ziet duidelijk hoe verschillend de mensen hier leefden, afhankelijk van hun sociale status. Uiteindelijk was iedereen even verrast door de verschrikkelijke vulkaanuitbarsting en stierf iedereen.

Helaas zijn veel van de vondsten die tijdens de opgravingen zijn gedaan, niet in Pompeii te vinden. Het merendeel daarvan is uiteraard verspreid over de hele wereld, omdat de opgravingen in de 18e en 19e eeuw niet zozeer een wetenschappelijk doel dienden, maar meer ter verrijking van rijke amateurarcheologen.

Maar sommige dingen zijn uiteraard wel te zien in het museum in Napels.

Desalniettemin krijgt u een goede indruk en is een bezoek absoluut de moeite waard.

In de middag gaan we eindelijk verder. We nemen niet de snelweg, maar rijden eerst over de SS145 naar Sorrento en vervolgens langs de schilderachtige Amalfikust naar Amalfi.

De weg is een absolute droom. Het is smal, steil en soms avontuurlijk, maar een absolute aanrader. We blijven ons afvragen wat al die toeristen doen die op vakantie zijn in deze steile heuvelstadjes. De huizen zijn tegen de helling aangebouwd, er is weinig ruimte, geen grote stranden en wandelen door de smalle straatjes is geen pretje. Maar er doorheen rijden is ongelofelijk mooi.

Ten zuiden van Salerno vinden we een kleine camping aan zee en genieten van een fantastische zonsondergang. Ook al kunnen we Capri vanaf hier niet meer zien, de kleur van de lucht die in het lied wordt bezongen, is waar...

De camping ligt aan een rustige weg enkele kilometers achter Salerno, direct aan het strand. Wij betalen €5 meer en staan vlak bij de zee en genieten van het geluid van de golven.

We vertrekken rond 8:00 uur na een heerlijk ontbijt met uitzicht op zee. Omdat we de hele dag de tijd hebben, besluiten we om voornamelijk over landwegen te rijden. Onze eerste route voert ons naar Sapri. De weg loopt langs de zee, langs min of meer prachtige vakantieoorden, die allemaal nog in winterslaap zijn en soms behoorlijk verwaarloosd. Op veel plekken liggen vuilniszakken opgestapeld en dat ziet er niet bepaald uitnodigend uit.

In Sapri verlaten we de SS 18 en nemen de SP 104, een kronkelige weg de bergen in. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op de kust beneden ons. We houden rechts aan, nemen de SS 585 en keren via de SS 18 terug naar de kust, waar we zuidwaarts langs de kust verder rijden.

De meeste steden hebben niet veel te bieden, behalve een paar hele brede zandstranden. Waarschijnlijk staan de stranden in het hoogseizoen vol met eindeloze rijen parasols. In die tijd van het jaar is er niets anders te zien dan zand en zee.

Rond 15.00 uur brengt de SS18 ons uiteindelijk naar Villa San Giovanni. Vanaf hier nemen we de veerboot naar Sicilië.

Enkele kilometers achter Taomina komen we bij de camping Oasi San Marco. Hier is alles makkelijk en de telefoniste is erg aardig. De plek is goed onderhouden en biedt een fantastisch uitzicht op de Etna, tenminste als je net zoveel geluk hebt als wij en er geen wolken zijn die het uitzicht blokkeren.

Ook voor uw fysieke welzijn wordt gezorgd. Je kunt er pizza bestellen, die was uitzonderlijk lekker. Het was zelfs een van de beste pizza's die we ooit hebben gegeten. We kunnen de Etna nog steeds bewonderen en fotograferen bij zonsondergang. Op de top zijn wat rookwolken te zien. Laten we hopen dat de aarde kalm blijft.

Na het ontwaken is het eerste uitzicht de Etna. We zijn overweldigd: de machtige Etna steekt af tegen de helderblauwe lucht. We springen uit de camper om dit vast te leggen op camera!

Ons plan voor de dag is nu duidelijk! Wij concentreren ons op de Etna.

Na het ontbijt vertrekken we richting Linguagrossa om de Etna vanuit het noorden te benaderen. Daar beklimmen we de Etna via vele haarspeldbochten op de Via Mareneve.

Na een paar minuten staan we in ons eerste lavaveld. We vervolgen onze weg over de Via Mareneve door dit maanlandschap. Weelderige vegetatie en lavavelden wisselen elkaar af.

We rijden naar Refugio Giovanni Sapienza. Vanaf daar nemen we de kabelbaan 🚠 en worden vervolgens met een sneeuwscooter met passagierscabine tot 2800 m hoogte gebracht. Hier worden we opgewacht door een gids die ons meeneemt naar een geheel nieuwe zijkam van de Etna. We zijn nu ongeveer 3000 meter hoog, de lucht is ijler en je merkt de inspanning veel meer. We zijn nu heel dicht bij de twee toppen op ongeveer 3.400 meter hoogte en kunnen de activiteit in de rookpluimen duidelijk zien.

Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht op de bergtoppen, de vele bergkammen en de vallei. Je kunt helemaal tot aan Calabrië kijken. Gewoon een geweldige ervaring, zelfs bij koele temperaturen. Een dikke jas, muts en handschoenen zijn belangrijk.

Na deze excursie rijden we bergafwaarts via Nicolosi, langs zeer opvallende lavavelden die hele dorpen hebben opgeslokt. Sommige huizen, of wat er nog van over is, zijn nog steeds te zien in de lava.

We rijden naar een parkeerplaats op Naxos, dat dichter bij Taormina ligt. We willen de plaats in de late namiddag bezoeken.

Camping Edenparking kreeg eigenlijk best goede recensies op internet. Omdat het vlakbij het prachtige Taormina ligt, kozen we ervoor om hier één nacht te verblijven.

Zoals we de volgende dag ontdekken, zijn er twee gebieden. Ze verschillen echter niet veel van elkaar. Er zijn hier behoorlijk wat vaste gasten, die zich hier waarschijnlijk in de wintermaanden hebben gevestigd. Volgens ons kan de enige reden zijn dat het bijzonder goedkoop is.

Het is vervallen, de sanitaire voorzieningen zijn oud en dringend aan renovatie toe.

De eigenaar bood meteen wijn en olie te koop aan en een shuttle naar Taormina voor 30€.

We accepteren het aanbod voor de shuttle, maar er is een probleem: hij kan ons pas om 20:30 uur ophalen. We worden erheen gebracht en nemen later de bus terug. Een enkele reis kost ineens niet de helft, maar 20€. Nou ja, het maakt niet uit.

Taormina is zonder twijfel een prachtig middeleeuws stadje met smalle straatjes, veel originele gebouwen en een schitterende ligging hoog op een berg. Daarnaast ligt er een lager gelegen stadje direct aan zee met het beroemde Isola Bella - in een klein natuurgebied.

We verkennen de bovenstad en kunnen ons direct identificeren met de beschrijving. Taormina wordt, net als zoveel andere mooie bestemmingen, geteisterd door massatoerisme. Je ziet hoe dit juweeltje door het toerisme wordt verwoest. Dat is jammer, maar natuurlijk behoren ook wij tot de groep mensen die zich door de stad verplaatsen en er op die manier aan bijdragen dat het normale leven steeds meer naar de achtergrond verdwijnt.

In de bovenstad bestaat de hoofdstraat vrijwel uitsluitend uit dure boetiekjes. Het voelt een beetje alsof je in de Göthestraße in Frankfurt woont, alleen dan met mooiere huizen.

's Avonds zorgt de verlichting van de middeleeuwse stad voor een prachtige sfeer. Helaas is het interessante theater al gesloten.

Dus gaan we uit eten en genieten van de Siciliaanse keuken.

De terugreis naar de camping zou per bus plaatsvinden. Zeer vriendelijke jongeren leggen ons uit hoe laat en waar de bus vertrekt, zodat we op tijd bij de halte aankomen. Er komt echter geen bus, terwijl deze wel volgens dienstregeling zou moeten rijden.

5 minuten na de geplande vertrektijd komt er “toevallig” een taxi langs die ons naar onze camping brengt. De spraakzame chauffeur geeft ons een aantal tips die nuttig zijn voor de rest van de reis. Hij raadde ons ten zeerste aan om Syracuse te bezoeken.

In de hoofdstad van de Cosa Nostra. Er wordt gezegd dat Catania het bolwerk van de maffia op Sicilië is. Wij merken er natuurlijk niets van. Vanaf onze camping in de buitenwijken nemen we de bus naar het stadscentrum. Dat klinkt allemaal goed, de bushalte was niet ver weg en we konden de kaartjes kopen bij de nabijgelegen kiosk. Alles zou perfect zijn geweest als de bus was gekomen. Maar hij kwam niet. We hebben zeker 45 minuten gewacht. Op Sicilië zijn de stiptheid en betrouwbaarheid van het openbaar vervoer nog slechter dan thuis. Uiteindelijk, met bijna 45 minuten vertraging, arriveerde er een bus die ons naar het centrum bracht.

Catania heeft een prachtig stadscentrum. De kathedraal, de kerk van St. Agnes, de belangrijkste winkelstraat Via Etnea en vooral de Via dei Crociferi.

's Avonds gaan we naar het restaurant "Deliziosa", met typisch Siciliaanse gerechten op het menu, en eten daar heerlijk. We proberen niet eens om met de bus terug te gaan. Wij bestellen een Uber-taxi. De chauffeur is dol op zijn stad en op de terugweg laat hij ons alle plekken, restaurants en bars zien die we absoluut moeten bezoeken: een programma voor de komende 100 dagen!

Catania is een geweldige stad, we hebben er erg van genoten. De buitenwijken van de stad zijn niet erg uitnodigend. Het ernstige afvalprobleem van de stad en haar reputatie als bakermat van de maffia hebben haar reputatie geschaad. Toch voelden we ons op ons gemak, althans in de oude stad die we bezochten.

Na de teleurstelling van de dag ervoor hopen we op een betere camping. En hoop wordt beloond. De camping Camping Jonio ligt in een rustige buitenwijk van Catania.

Het is heel goed onderhouden, de sanitaire voorzieningen zijn goed en schoon en we zitten vlak bij de zee. Later, 's nachts, horen we de branding de hele tijd, een heel rustgevend geluid.

Gisteravond begon het te regenen! We besluiten naar Syracuse te gaan en, als het blijft regenen, het Papyrusmuseum en het Archeologisch Museum te bezoeken. Als het weer beter wordt, bezoeken we uiteraard ook de oude stad en de archeologische vindplaatsen.

De stad is behoorlijk uitgestrekt. We rijden naar de Moto-parkeerplaats vlak bij de oude stad en lopen langs de overblijfselen van de Tempel van Apollo door nauwe steegjes naar het Papyrusmuseum. De stad heeft een heel ander karakter dan Catania. De gebouwen zijn grotendeels gebouwd van lichtgekleurde kalkzandsteen. Deze warme, vriendelijke kleur creëert een bijzondere sfeer. Het is heerlijk om door de steegjes te slenteren, je ziet zoveel van het leven hier.

Bij aankomst bij het museum, dat niet ver van de zeedijk ligt, ontdekken we dat het om onverklaarbare redenen gesloten is, ook al zijn we er tijdens de reguliere openingstijden. Wat kun jij doen!

We lopen naar de kathedraal en raken gefascineerd door deze totaal atypische kathedraal, die een mix is van verschillende bouwstijlen: Byzantijnse architectuur, Normandische romaanse bouwkunst en Siciliaanse barok komen hier allemaal samen. Een zeer indrukwekkend gebouw.

Vervolgens lopen we een goed half uur naar het Archeologisch Museum, dat zich in de Nieuwe Stad bevindt.

Daar zien we een grote verzameling voorwerpen die zijn aangetroffen op de hier opgegraven locaties. Het museum is vrij groot en aan de hand van de ontwikkeling van aardewerk kunt u zien hoe de vaardigheden van ambachtslieden en kunstenaars door de eeuwen heen zijn verbeterd.

Veel van de vondsten lijken op elkaar, waardoor u als leek op het gebied van archeologie waarschijnlijk een of twee tentoonstellingen over het hoofd zult zien.

Syracuse vonden we erg leuk. Het is misschien wel de interessantste stad van alle steden die we tot nu toe hebben bezocht. De kathedraal is compleet atypisch en past niet in een van de gebruikelijke categorieën.

Iets ten zuidoosten van Noto vinden we een kleine camping met alles wat je nodig hebt. De plek is bedekt met citroenbomen en de eigenaar is erg aardig.

Er is een pendeldienst naar het nabijgelegen Noto. Vertrek op vaste tijden, elk uur. De terugreis is individueel als u belt.

Ondanks het slechte weer en de regen rijden we naar de stad om wat te eten.

Noto is een prachtige stad met een relatief groot aantal middeleeuwse gebouwen langs de hoofdas van de stad.

We lopen onder de met de nationale kleuren verlichte triomfboog door en door de straat - helaas in de regen.

Het is verlaten, maar de prachtige gebouwen zien er betoverend uit in het licht van de lantaarns.

We gaan naar de pizzeria Casa Matta, waar we heerlijk eten samen met de lokale bevolking.

De Villa Romana del Casale ligt vlak bij het stadje Piazza Amerina.

Een bezoekje is zeker de moeite waard. Zowel de basisstructuur als de prachtige mozaïekvloeren van deze statige villa uit de 4e eeuw na Christus zijn zeer goed bewaard gebleven.

Het belang van de kamers blijkt duidelijk uit de verschillende kwaliteiten van de mozaïeken. De vloermozaïeken zijn bijzonder goed bewaard gebleven. In de badkamer is goed te zien hoe de vloerverwarming werkt. Zeker de moeite waard om te bekijken.

De Valle Dei Templie ligt vlak bij de stad Agrigento. Van een afstandje ziet de stad met haar vele appartementencomplexen er niet bepaald uitnodigend uit. Omdat we al veel middeleeuwse steden hebben bezocht, besluiten we ons uitsluitend te concentreren op de goed bewaarde tempels buiten de stadspoorten.

We rijden eerst naar de camping, die zich in San Leone bevindt, een nabijgelegen kustplaats. Vanaf hier is er volgens het campingpersoneel een perfecte busverbinding naar de tempels. De bushalte bevindt zich direct voor de camping. Op het moderne digitale display wordt de vertrektijd weergegeven, maar er komt op dat tijdstip en in de komende 30 minuten geen enkele bus aan. Maar dat weten we al. We nemen een taxi om naar de tempels te gaan.

U wandelt over een pad dat langs de overblijfselen van Akragas loopt, een zeer belangrijke oude Griekse stad. De stad werd gesticht in 582 v.Chr. Chr. door de Grieken, die destijds Sicilië koloniseerden. Akragas was, samen met Syracuse, een zeer belangrijke stad voor de Grieken, wat blijkt uit de nog steeds bewaarde statige tempelcomplexen en de gedeeltelijk bewaard gebleven stadsmuren. Later werd de stad veroverd door de Romeinen en kende veel voor- en tegenspoed. In de stadsmuren zijn nog duidelijk de grotten te zien die als graftombes werden gebruikt.

Het bezoek is zeer indrukwekkend en een aanrader. Vooral in de avondzon ontstaat er een geweldige sfeer.

De camping ligt op ongeveer 2 km van de archeologische vindplaats Valle dei Templi. Het is zeker een van de betere op Sicilië. Er zijn vlakke, afgebakende plaatsen en een nette sanitaire ruimte. De douches zijn te klein om je te kleden en te douchen. Bovendien is het niet meer van deze tijd om voor de warme douche te betalen met munten die je in een centraal geplaatst apparaat buiten de douchecabine moet stoppen.

Er is een bushalte direct voor de camping. U kunt hier naar de ingang van de archeologische vindplaats rijden of naar de stad Agricento. Maar ondanks het moderne digitale display bij de bushalte kwamen er geen bussen, dus namen we een taxi.

Op loopafstand vindt u het stadje San Leone (waar ook de camping zich bevindt) met leuke restaurants en bars aan zee.

Op weg naar het noordwesten is de Scala dei Turchi de eerste stop. Vanaf de weg loopt u de prachtige baai in, die omgeven wordt door trapvormige krijtrotsen. Een groot contrast met de Caribische zee. We ervaren een prachtig strand en een prachtig landschap.

Vanaf hier rijden we verder noordwaarts over de SS115. De bestemming van vandaag is San Vito lo Capo in het noordwesten van het eiland. Wij willen daar even ontspannen.

We maken een korte omweg naar het adembenemend mooie strand van Eraclea Minoa. De plek is een onopvallend vakantiehuisje dat in maart vrijwel verlaten is. Het strand is een klein paradijsje en volkomen leeg. Er is wel een bar die open is, maar die eigenlijk niet had mogen zijn. Wat is het hier prachtig! Azuurblauw water, fijn zand en krijtrotsen op de achtergrond.

We zien af van ons plan om Marzara Dell Vallo of Marsalla te bezoeken. We kunnen daar geen veilige parkeerplaats vinden voor de camper. Dat is in ieder geval wat de betreffende websites waarschuwen. Omdat we hier al zoveel mooie steden hebben bezocht en Palermo nog voor ons ligt, gaan we meteen door naar Vito lo Capo.

We nemen de E90 naar Castellammare del Golfo en slaan dan af naar de SS187 en vervolgens de SP16. De hele reis voert u door een zeer schilderachtig gebied. Hoewel veel gebieden hier voor landbouw worden gebruikt, zijn de weelderige, lenteachtige natuur en de vele bergen nog steeds erg mooi.

Onze route voert ons langs het stadje Castellammare del Golfo. Vanaf de straat heb je een fantastisch uitzicht over de stad.

In het kleine vakantieoord San Vito Lo Capo rijden we naar Camping Village La Pineta, dat prachtig gelegen is in een pijnbomenbos. We vinden een mooi plekje onder de pijnbomen. Alles wat u nodig heeft, is aanwezig, inclusief een zwembad. Het sanitair is zeer goed en schoon. Het is niet ver naar het strand en het dorp.

's Avonds gaan we de stad in. San Vito Lo Capo blijkt een puur vakantieoord aan zee te zijn. Het overgrote deel van de restaurants is gesloten en het leven ligt grotendeels stil. Toch wandelen we door de straten van het rustige stadje en vinden een leuk plekje in een pizzeria.

Als we vanuit het westen komen, bereiken we het gebied rondom Palermo. Onze eerste bestemming is de kathedraal van Monreale, de Santa Maria Nuova.

We parkeren op een bewaakte parkeerplaats onder de kathedraal en lopen de paar meter naar de kerk.

De Heilige Stoel heeft de kathedraal de eretitel "Basilica Minor" gegeven, wat haar belang onderstreept. De kerk, gewijd aan de Maagd Maria, maakt indruk met rijke Byzantijnse mozaïeken en een prachtige kruisgang in het aangrenzende klooster. Wij zijn onder de indruk van de architectuur. De kathedraal, gebouwd in de 12e eeuw door koning Willem II, is gebouwd in de Normandisch-Arabisch-Byzantijnse bouwstijl. De verschillende karakters van deze totaal verschillende culturen zijn duidelijk zichtbaar.

Nadat we het interieur hebben bekeken, gaan we naar het dak van de kerk. Vanaf daar hebben we een prachtig uitzicht over Palermo.

Direct naast de kathedraal bezoeken we de kruisgang van het aangrenzende klooster met zijn vele verschillende zuilen, die eveneens versierd zijn met mozaïeken.

Een bezoek is zeker de moeite waard.

Palermo is een levendige, luidruchtige en opwindende stad. Ook al is de camping eigenlijk niet meer dan een parkeerplaats met stallingsmogelijkheden voor campers (stroom, watertoevoer en -afvoer, douche en toilet zijn aanwezig), toch voelt het als een oase van rust als je 's avonds na een wandeling door de stad terugkeert.

Het plein is gunstig gelegen; Via een hoofdweg loopt u in ongeveer 15 minuten naar Porta Nuova, waar het stadscentrum begint. Wat vervelend is, is dat de trottoirs vaak vies zijn van hondenpoep, zoals bijna overal in Palermo. Dat betekent: wees voorzichtig waar je stapt.

De plek is ideaal als startpunt voor het verkennen van de stad. De verbinding met het goed functionerende openbaar vervoersysteem van Palermo is perfect.

1 dag:

Palermo is een levendige stad met een lange geschiedenis die vandaag de dag nog duidelijk zichtbaar is. Alle heersers hebben hier hun sporen achtergelaten, die nog steeds zichtbaar en voelbaar zijn in de mensen, de gebouwen en het eten.

Zoals gewoonlijk proberen we door de stad te wandelen. In Palermo is de stad vermoeiend, luidruchtig, interessant en vol gebeurtenissen.

Op onze eerste dag starten we onze tour bij het Teatro Politeama en van daaruit gaan we naar een van de vele markten, de Mercato del Capo. De markten zijn altijd een mix van weekmarkten, eetstalletjes en luide communicatie. U kunt hier groente, vis, vlees, textiel en nog veel meer kopen, maar u kunt er ook rustig zitten en genieten van de vele, keurig gepresenteerde gerechten.

Hoe dan ook, het is een geweldige ervaring en je kunt er prachtige foto's mee maken. We passeren een oude kerk die, hoewel hij open zou moeten zijn, helaas gesloten is. De Chiesa Dell'Immacolata Concezione schijnt erg mooi te zijn; Misschien heb je meer geluk. De volgende stop op onze tour is Piazza G. Verdi. Het Teatro Massimo, gebouwd aan het einde van de 19e eeuw, is enorm en domineert het plein. Ook een van de belangrijkste winkelstraten loopt hier doorheen, waardoor het een erg levendige wijk is.

We vervolgen onze weg naar een andere markt, de Mercato Vucciria, richting de Basiliek van San Francesco d'Assisi. Helaas is de kerk vanwege renovatiewerkzaamheden gesloten. Een probleem dat hier in Palermo veel voorkomt. De openingstijden van het gebouw worden niet nageleefd of toegang is niet mogelijk vanwege renovatiewerkzaamheden. Dat is altijd vervelend, maar het is natuurlijk ook goed dat zulke gebouwen bewaard blijven. Als je in Palermo rondloopt, krijg je al snel de indruk dat er een flinke achterstand is wat betreft renovatiewerkzaamheden. Dat merken we op elke hoek van de straat. wordt gebouwd. Dat is positief, anders zouden veel gebouwen langzaam in verval raken.

Naast de gesloten kerk staat de Antica Focacceria, die legendarisch is omdat haar eigenaar de eerste was die zich verzette tegen de beschermingspraktijken van de maffia. We hebben niet gekeken of het eten daar lekker was, maar het restaurant ligt heel mooi tegenover de kerk.

Vanaf hier gaan we naar de Giardino Garibaldi met de enorme vijgenbomen. De luchtwortels hangen als lantaarns naar beneden. Erg leuk en ontspannend voor een korte stop zonder autogeluid en uitlaatgassen. Ernaast staat het Palazzo Steri Chiaramonte, dat ooit als koninklijk paleis werd gebruikt.

Eigenlijk wilden we die dag naar de Galleria Regionale in het Palazzo Abstellis, een heel goed kunstmuseum, of naar de Orto Botanical, de botanische tuin. Maar we hebben honger en zijn moe en na een kort uitstapje naar de jachthaven sluiten we de avond af met een heerlijke maaltijd in restaurant Ciccio in Pentola. Vervolgens nemen we een Uber terug voor €20.

Dag 2:

We beginnen de tweede dag met een bezoek aan het Palazzo Reale. Eerst bezoeken we de niet zo grote, maar wel goede Picasso-tentoonstelling, die in samenwerking met het museum in Münster tot stand is gekomen. Daarna gaan we naar de Capella Palatina, die eveneens versierd is met rijke Byzantijnse mozaïeken.

Na het Palazzo Reale gaan we naar de Kapucijnencrypte. In de loop van de eeuwen bouwden de Kapucijner monniken hier een enorme crypte, waarin aanvankelijk de monniken, maar later ook vooral de rijken, hun laatste rustplaats vonden. De honderden mummies worden meestal in nissen in muren bewaard. Een vreemd gevoel overvalt je als je links en rechts van je langs de rijen doden loopt, die daar meestal in hun mooiste kleren werden opgehangen nadat ze waren ontleed.

We zijn blij als we de crypte verlaten en het daglicht zien en verdergaan naar de kathedraal van Palermo, een prachtig gebouw met een groot voorplein.

Daarna leidt onze route naar de Mercato Ballaro. Er zijn hier talloze verkopers die hun eten aanbieden voor consumptie. Overal is stoom en drukte, een geweldige sfeer.

Onze volgende bestemming is de oudste Jezuïetenkerk. De prachtige Chiesa del Gesu werd vanaf 1564 gebouwd. Het interieur is versierd met rijk stucwerk, marmerwerk en fresco's. De kerk is zeer harmonieus en indrukwekkend.

Na de kerk gaan we naar het barokke plein Quattro Conti. Hier zijn de huizen schuin naar de kruising gericht en rijkelijk versierd.

Onze laatste bestemming voor de dag was de kunsttentoonstelling "Ignazio Mormino Art". Dat was tenminste het plan. Helaas was het bij aankomst gesloten, dus besloten we de dag af te sluiten met een wandeling langs de belangrijkste winkelstraat, Via della Libertà. Daarna hebben we heerlijk Siciliaans gegeten.

Een dag wandelen in Palermo is vermoeiend. De stad is uitgestrekt en beslaat meerdere kilometers.

We hadden nog wel een paar dagen langer in Palermo kunnen blijven en gaan dat zeker nog een keer doen, misschien met het vliegtuig en een fijn hotel.

In de ochtend gaan we naar de Botanische Tuin, die helaas de dag ervoor gesloten was voor publiek. De Botanische Tuin is een prachtige oase van rust in de stad. Maar je hoeft niet per se in maart hierheen te komen. In het late voorjaar, als alles uitloopt, is een bezoek misschien interessanter. We maken nog een wandeling door het niet zo grote park. Daarna vervolgen we onze tocht richting Cefalú.

Cefalú is een prachtig kustplaatsje met een middeleeuws stadscentrum en een kathedraal met rijke mozaïeken. We parkeren op de boulevard en ontdekken later dat dit kennelijk niet is toegestaan voor campers. We krijgen een parkeerbon, terwijl we wel betaald hebben. Wij vinden € 42,- een schande, zeker omdat in deze periode van het jaar slechts 20% van de parkeerplaatsen bezet is.

We slenteren door de stad en bereiken de kathedraal boven de oude stad. Helaas is de kathedraal tot 15.30 uur gesloten. Wij begrijpen toch niet waar deze lunchpauzes voor dienen. Na een kleine snack in één van de restaurants (misschien is dat de reden!) bezoeken we de kerk. Na alle prachtige kerken die we de laatste dagen hebben gezien, zijn we niet zo onder de indruk van dit gebouw. Misschien komt dat omdat het interieur weliswaar vergelijkbaar is, maar minder weelderig versierd dan dat van andere kerken die we eerder hebben gezien.

En zo rijden we verder naar Messina, waar we willen overnachten.

Rond 18.00 uur komen we aan op de camping La Focetta Sicola, direct aan zee gelegen. De operators zijn erg aardig en ongecompliceerd. Het is een vlak gebied aan zee. Op de eerste rij sta je tenminste op een betonnen ondergrond. De sanitaire voorzieningen zijn goed. Wij staan iets verhoogd, vlak bij de zee. Het geluid van de zee is de hele nacht prachtig om te horen. Zeer mooie plek met directe toegang tot het lange en brede strand met lavazand. Fijn om langer te blijven.

Ons oorspronkelijke plan was om nog een paar dagen in Toscane door te brengen. Nadat we de weersvoorspelling hebben gecheckt, zien we af van dit plan, omdat er de komende dagen zware regenval wordt verwacht. Wij gingen op verkenning in de hak van de laars, de regio Apulië.

Vanuit Messina nemen we de veerboot naar Calabrië en rijden eerst over de A2 tot vlak voor Le Vigne. Daar nemen we de SS534 richting het oosten. De route gaat verder over de SS106 langs de zuidkust van Italië naar Brindisi. Hier rijden we over de SS613 richting Lecce. Een paar kilometer achter Lecce bereiken we de camping in Otranto.

Het rustige stadje, dat we diezelfde avond verkennen, ligt op loopafstand.

Heel anders dan op Sicilië, zien we hier een middeleeuws stadje dat voornamelijk uit witte huizen bestaat. Otranto heeft een indrukwekkend kasteel en goed bewaarde vestingwerken en wij vinden het erg leuk. Wij lieten ons door de nauwe steegjes dwalen. Je ziet dat de voorbereidingen voor het komende seizoen in volle gang zijn. Sommige winkels zijn open, maar verder verkeert de plek nog in een diepe slaap.

De kathedraal met haar beroemde vloermozaïeken is zeer indrukwekkend. De kerk is eenvoudig, rechttoe rechtaan en bevat overblijfselen van middeleeuwse fresco's. Het lijkt op een versterkt fort. In de crypte, onder het altaar, bevindt zich een grote kapel. Met zijn talloze witte zuilen en ronde bogen, maar ook met restanten van fresco's, heeft deze ruimte een heel bijzondere sfeer. Geweldig!

We lopen door de enorme middeleeuwse stadspoort richting de zee en de nieuwe stad. Ook hier ziet alles er zeer verzorgd uit. Geen afval, geen hondenpoep, we genieten er letterlijk van. Hier gaan we ook naar het kleine, zeer goede visrestaurant “La Cucina di Nonna Tina” om wat te eten. Wij vinden Otranto echt heel erg leuk. We hadden hier zeker nog een dag willen blijven, maar de camping is alleen geschikt voor één dag.

De eenvoudige camping Oasy Park ligt aan de rand van Otranto. Het is hier heel eenvoudig en niet echt leuk. De kampeerplaatsen zijn vlak en u kunt in 15 minuten naar de oude stad lopen. Dat is een groot pluspunt.

De sanitaire voorzieningen zijn echter dringend aan renovatie toe. Als u de ervaring vergelijkt met de beschrijvingen van sommige Google-recensenten, zult u verbaasd zijn over hoe verschillend de percepties zijn.

Op weg naar het noorden zien we veel oude stenen huizen, de trulli, die ooit door de boeren werden gebruikt. Ze zijn nu gedeeltelijk vervallen, maar nog steeds in gebruik.

Brindisi is een prachtig stadje aan de kust dat we kort verkennen op weg naar Bisceglie. De boulevard is omzoomd met palmbomen en er zijn een aantal leuke winkeltjes. De kathedraal is erg mooi. Na een korte wandeling en een lekker ijsje gaan we verder.

Ten noorden van Bari, in Bisceglie, vinden we een geweldige camping. Direct aan zee gelegen, met grote pijnbomen en zeer netjes en perfect schoon sanitair. Het personeel is erg vriendelijk. Er is zelfs een fietspad in de stad met 50.000 inwoners. Hier rusten we een paar dagen uit van onze tour tot nu toe.

Bisciglie is een rustig stadje met een kleine haven, die nog steeds actief wordt gebruikt voor de visserij, en een middeleeuws stadscentrum. Hoewel er in de buitenwijken enkele vakantiehuisjescomplexen zijn gebouwd, is de plek nog steeds authentiek.

We nemen het korte fietspad naar de stad en verkennen het leuke stadje. Er zijn goede restaurants in de haven die we de komende dagen gaan uitproberen. Wij hebben altijd heel lekker gegeten.

We fietsen naar Trani, ten noorden van Bisceglie. De stad telt 55.000 inwoners en is dus ongeveer even groot. Trani speelde duidelijk een belangrijke rol in de middeleeuwen, wat vandaag de dag nog steeds blijkt uit het statige kasteel en de onlangs gerenoveerde versterkte kerk aan zee. Trani is ook heel authentiek en natuurlijk.

Op de derde dag van ons verblijf in Bisceglie fietsen we naar Molfetta in het zuiden. Het karakter van de drie steden Bisceglie, Trani en Molfetta is vergelijkbaar. De steden ogen zeer vriendelijk vanwege het feit dat er voornamelijk kalkzandsteen is gebruikt. In Molfetta bestaat kennelijk de afspraak dat alle luiken felgroen moeten zijn. Dit geeft de stad een bijzonder tintje. Ook hier is het prachtig en wij genieten van de zon in het café aan de vissershaven.

Hoewel Apulië helemaal in het zuiden ligt, is het hier ook kouder. We hadden de omgeving van Bisciglie al verkend, maar het was duidelijk te koud om te zwemmen. Nadat we de weersvoorspelling hadden gecheckt, besloten we om op de terugweg nog twee dagen in Rome door te brengen.

We rijden naar de camping "Hu Camping in Town", die we kennen van een eerdere reis. De camping ligt direct aan de Via Aurelia en is uitstekend bereikbaar met het openbaar vervoer, dat over het algemeen op tijd rijdt.

We rijden eerst over de A14 naar Pescara en vervolgens over de E80 door het prachtige berglandschap van Abruzzo. De reis van vierenhalf uur is prachtig.

Wij kennen Rome al redelijk goed, omdat we er al meerdere keren zijn geweest. Toch is deze stad zo indrukwekkend dat we graag nog een keer terug willen.

We wilden heel graag het Pantheon zien, omdat we daar 25 jaar geleden voor het laatst waren geweest. Ook wilden we graag de basiliek van Santa Maria Maggiore zien, een van de vier pauselijke basilieken in Rome, die we nog niet eerder hadden gezien. We willen ook graag het museum in de Villa Borghese bezoeken, waar de werken van Bellini te zien zijn.

Na aankomst nemen we de bus naar het stadscentrum en komen op tijd aan bij het Pantheon. Het is nu raadzaam om online een ticket te boeken, aangezien de wachtrijen zelfs nu nog erg lang zijn. Het Pantheon, gebouwd door de Romeinen en waarvan het doel tot op de dag van vandaag onduidelijk is, werd later omgebouwd tot kerk. De gigantische koepel, die aan de bovenkant open is, is indrukwekkend. Een indrukwekkend gebouw.

We kozen een klein restaurantje vlak bij het centraal station en liepen daarheen, langs de Trevifontein, die zelfs 's avonds nog vol toeristen zit. Wat een waanzin! Toen wij hier waren tijdens de Corona-pandemie, was alles leeg!

Op de tweede dag rijden we in de ochtend naar de Pauselijke Basiliek van Santa Maria Maggiore. Een indrukwekkende kerk met veel zijkapellen waar voortdurend diensten worden gehouden. In de prachtige kerk zijn restanten van de griep van Jezus te zien. Is dat waar?

De middag besteden we aan de tentoonstelling in Villa Borghese. De invloedrijke familie Borghese gebruikte alle legale en illegale methoden om vele kunstschatten bijeen te brengen en tentoon te stellen om hun eigen belang te benadrukken. Later werd het museum eigendom van de stad Rome. Over het geheel heen zijn marmeren sculpturen van Bellini te zien. Het is bijna onvoorstelbaar hoe hij deze stenen heeft omgetoverd tot zulke prachtige sculpturen. Dit korte bezoek aan Rome was de moeite waard. We willen ons niet voorstellen wat hier allemaal gebeurt als het hoogseizoen voor reizigers begint.

Vanuit Rome nemen we niet de snelweg, maar kiezen we voor de SS1, die ons door de prachtige Maremma voert. De dorpen Santa Marinella en Castiglione della Pescaia zijn prachtige kustplaatsen. 24 jaar geleden gingen we vaak naar het strand in Castiglione. Ik herken de plek niet meer, er is veel veranderd of ik word oud :-). Via Grosseto en Sienna rijden we over de SS223 naar Monteriggioni.

Zelfs van veraf kun je het fort op de berg zien liggen.

Monteriggioni is een goed bewaard gebleven kasteel, waarbij de volledige stadsmuren en 14 verdedigingstorens nog intact zijn. Het kasteel werd vanaf 1214 door de inwoners van Siena gebouwd als voorpost tegen de Florentijnen.

De gebouwen in het kasteel worden voor het grootste deel bewoond of gebruikt als restaurant of snuisterijwinkel. Er gebeurt nog niet veel in maart. De grote parkeerplaatsen geven echter aan dat er in het hoogseizoen veel bedrijvigheid is. Monteriggioni is een prima plek voor een middagje eten en dineren, maar verwacht er niet te veel van.

Wij eten uitstekend bij de "Osteria Antico Travaglio." In de zomer is het zeker nog mooier om zonder tentdak op de kasteelmuur te zitten.

De stad heeft buiten het kasteel een prachtige parkeerplaats voor campers aangelegd. Alles wat u nodig heeft, is aanwezig: wateraansluiting en -afvoer, elektriciteit, sanitaire voorzieningen en vlakke plaatsen. Betalen doet u bij de automaat. Toen wij er waren, waren de sanitaire voorzieningen een beetje vies.

Deze plek is een aanrader als u het kasteel wilt bezichtigen of er op doorreis bent.

Aan het Lago Maggiore vinden we de Camping Residence Campagna, een waardige afsluiting van onze drieënhalve week durende tour.

De camping ligt aan de weg langs het meer, direct aan het meer en op loopafstand van het stadje Cannobio.

De voorzieningen zijn uitstekend, het sanitair is perfect, de plaatsen zijn vlak en we hebben een plekje met uitzicht op het meer, met op de achtergrond de besneeuwde bergen!

Wat wil je nog meer?

De camping beschikt over een eigen restaurant, maar daarover kunnen wij geen informatie verstrekken. Direct tegenover het hotel ligt Pizzeria Camelia, die wij van harte aanbevelen.

Cannobio ligt direct aan het Lago Maggiore. De lange boulevard nodigt uit tot flaneren. Langs de boulevard en op het kleine stadsplein kunt u eten en drinken. Het dorp strekt zich iets uit tegen de heuvel, waar nog steeds een paar winkeltjes zijn, voor toeristen, maar ook voor de mensen die er wonen. Het is een goede mix en toch redelijk authentiek.

We eten een ijsje en drinken daarna een kop koffie, maar de temperaturen zijn op dit tijdstip van de middag niet zo hoog, dus het is niet echt leuk om lang over het kalme meer te zitten staren. Naast de camping ontdekten we een pizzeria. Omdat deze reis naar Italië ging, moest deze natuurlijk eindigen met het favoriete gerecht van de Italianen: pizza.

De terugreis over de San Bernardino naar onze woonplaats verloopt zonder grote verstoringen. Na een autorit van 9 uur bij lenteachtige temperaturen komen we thuis.

Al met al was het een geweldige ervaring, net als al onze reizen tot nu toe!