Helaas ondersteunen we uw browser (Internet Explorer) niet meer, sommige functionaliteiten konden niet werken. Klik hier voor informatie over het upgraden van uw browser.
Rondreis met caravan, Zuid Noorwegen
Rondreis van Skagen (DK) door Zuid-Noorwegen en Zweden naar Kopenhagen, van 30 mei tot en met 2 juli 2023
Reisdagboek
Een praktische digitale reisgids voor Zuid-Noorwegen.
Het is niet de goedkoopste reisgids, maar zeker een van de beste. Het biedt veel
informatie en links waarmee meteen doorgeklikt kan worden naar een camping, bezienswaardigheden, parkeerplaatsen, etc.
Door de gids hebben we de route vanuit Kristiansand aangepast: Niet via de E39 naar Stavanger, maar via het Setesdal naar het noorden. Een keuze waar we zeker geen spijt van hebben!
Zie www.altijdwat.nu
Reisgidsen van de ANWB.
Ontdek Noorwegen Fjorden
Noorwegen Zuid.
Kaarten:
Boek:
Marco Polo Scandinavië,kaarten 1:250.000 en 1:650.000
Fietskaart.
www.routeyou.com met daarin de OpenCycle Map.
Tol:
Tolwegen:Een tolbadge van SkyttelPASS (200 NOK) waarmee op de tolwegen enige korting verkregen kan worden. Na betaling was de badge 2 weken later in huis. Je moet het nummer van je creditcard of debetcard opgeven, want daar wordt de tol op afgeschreven.
Veerponten:Met een account en aanbetaling (voor onze combinatie 14.800 NOK) aan AutoPASS for ferje kan op binnenlandse veerponten tot 50% korting verkregen worden. De aanbetaling is eigenlijk een voorschot op de veerkosten, want daar worden de veerkosten op afgeboekt.
Een praktische digitale reisgids voor Zuid-Noorwegen.
Het is niet de goedkoopste reisgids, maar zeker een van de beste. Het biedt veel
informatie en links waarmee meteen doorgeklikt kan worden naar een camping, bezienswaardigheden, parkeerplaatsen, etc.
Door de gids hebben we de route vanuit Kristiansand aangepast: Niet via de E39 naar Stavanger, maar via het Setesdal naar het noorden. Een keuze waar we zeker geen spijt van hebben!
Zie www.altijdwat.nu
Reisgidsen van de ANWB.
Ontdek Noorwegen Fjorden
Noorwegen Zuid.
Kaarten:
Boek:
Marco Polo Scandinavië,kaarten 1:250.000 en 1:650.000
Fietskaart.
www.routeyou.com met daarin de OpenCycle Map.
Tol:
Tolwegen:Een tolbadge van SkyttelPASS (200 NOK) waarmee op de tolwegen enige korting verkregen kan worden. Na betaling was de badge 2 weken later in huis. Je moet het nummer van je creditcard of debetcard opgeven, want daar wordt de tol op afgeschreven.
Veerponten:Met een account en aanbetaling (voor onze combinatie 14.800 NOK) aan AutoPASS for ferje kan op binnenlandse veerponten tot 50% korting verkregen worden. De aanbetaling is eigenlijk een voorschot op de veerkosten, want daar worden de veerkosten op afgeboekt.
Plaats genoeg.
Het is totaal niet druk op Bunken Strand camping. We komen om 16:30 uur aan. We vragen naar een plekje op de eerste rij achter de duinen. We krijgen een plattegrond mee met daarop de beschikbare plaatsen. Het zijn allemaal ruime plaatsen.
Topkwaliteit.
De sanitairgebouwen worden gerenoveerd. Men is nog druk bezig, Wij kunnen gebruik maken van wat af is. Het is zonder meer ‘hotel-kwaliteit’. Ruime badkamers (2,5 m x 3 m) met toilet, stortdouche en wastafel. We kamperen al meer dan 40 jaar, maar zoiets hebben we nog nooit op een camping gezien.
Plaats genoeg.
Het is totaal niet druk op Bunken Strand camping. We komen om 16:30 uur aan. We vragen naar een plekje op de eerste rij achter de duinen. We krijgen een plattegrond mee met daarop de beschikbare plaatsen. Het zijn allemaal ruime plaatsen.
Topkwaliteit.
De sanitairgebouwen worden gerenoveerd. Men is nog druk bezig, Wij kunnen gebruik maken van wat af is. Het is zonder meer ‘hotel-kwaliteit’. Ruime badkamers (2,5 m x 3 m) met toilet, stortdouche en wastafel. We kamperen al meer dan 40 jaar, maar zoiets hebben we nog nooit op een camping gezien.
De verzande kerk.
De eerste stop is bij de verzande kerk. De verzande kerk dateert uit de 13e eeuw. Jarenlang moesten de kerkgangers het zand wegschoppen voordat ze de deur open konden doen. Rond 1795 waren ze er helemaal klaar mee en gaven het op.
Daarna is de kerk deels afgebroken, alleen de toren staat er nog. Aan de ronding van het metselwerk is af te leiden tot hoe hoog het zand gekomen is.
Het is best aardig om te zien en er omheen te lopen.
De Grenen.
Vervolgens fietsen we door naar ‘De Grenen’. Het is een landtong. Hier komen het Skagerrak en het Kattegat bij elkaar.
Jaarlijks komen er meer dan een miljoen toeristen. We begrijpen niet waarom, want eigenlijk valt er weinig bijzonders te zien. Het is leuk om er naar toe te gaan als je in de buurt ben, maar wij vinden het niet een omweg waard.
Later hoorden we dat het bijzondere op het water afhankelijk is van het weer en de stroming. Je moet dus blijkbaar een beetje geluk hebben.
De verzande kerk.
De eerste stop is bij de verzande kerk. De verzande kerk dateert uit de 13e eeuw. Jarenlang moesten de kerkgangers het zand wegschoppen voordat ze de deur open konden doen. Rond 1795 waren ze er helemaal klaar mee en gaven het op.
Daarna is de kerk deels afgebroken, alleen de toren staat er nog. Aan de ronding van het metselwerk is af te leiden tot hoe hoog het zand gekomen is.
Het is best aardig om te zien en er omheen te lopen.
De Grenen.
Vervolgens fietsen we door naar ‘De Grenen’. Het is een landtong. Hier komen het Skagerrak en het Kattegat bij elkaar.
Jaarlijks komen er meer dan een miljoen toeristen. We begrijpen niet waarom, want eigenlijk valt er weinig bijzonders te zien. Het is leuk om er naar toe te gaan als je in de buurt ben, maar wij vinden het niet een omweg waard.
Later hoorden we dat het bijzondere op het water afhankelijk is van het weer en de stroming. Je moet dus blijkbaar een beetje geluk hebben.
Bunken camping is hooguit 20% bezet. Van de bezette plaatsen zijn er ook seizoenplaatsen zonder campinggasten. Het is dus erg rustig op de camping. Aan zee en langs de duinen zijn we de enigen.
Rabjerg Mile.
Op een paar km afstand van de camping ligt het grootste ‘wandelende’ duin van Noord-West Europa. We rijden er even naar toe en zijn ook daar vrijwel alleen. We zien eeen grote zandvlakte die jaarlijks gemiddeld 18 opschuift. De top is 20 meter hoog en ligt 40 meter boven de zeespiegel.
Bunken camping is hooguit 20% bezet. Van de bezette plaatsen zijn er ook seizoenplaatsen zonder campinggasten. Het is dus erg rustig op de camping. Aan zee en langs de duinen zijn we de enigen.
Rabjerg Mile.
Op een paar km afstand van de camping ligt het grootste ‘wandelende’ duin van Noord-West Europa. We rijden er even naar toe en zijn ook daar vrijwel alleen. We zien eeen grote zandvlakte die jaarlijks gemiddeld 18 opschuift. De top is 20 meter hoog en ligt 40 meter boven de zeespiegel.
We hebben 3 maanden vooraf geboekt. Dat is maar goed ook, want we zagen dat het een week later niet meer voor dezelfde prijs mogelijk was.
Om 12:15 uur vertrekt de veerpont. We moeten er minimaal 1 uur van tevoren zijn. We nemen het allemaal wat ruimer en om 10:45 uur staan we al bij de pont.
De route wijst zich vanzelf, op ruime afstand van de haven zie je al welke afslag voor Fjordline en welke voor Colorline is. Kan niet fout gaan.
We hebben 3 maanden vooraf geboekt. Dat is maar goed ook, want we zagen dat het een week later niet meer voor dezelfde prijs mogelijk was.
Om 12:15 uur vertrekt de veerpont. We moeten er minimaal 1 uur van tevoren zijn. We nemen het allemaal wat ruimer en om 10:45 uur staan we al bij de pont.
De route wijst zich vanzelf, op ruime afstand van de haven zie je al welke afslag voor Fjordline en welke voor Colorline is. Kan niet fout gaan.
Bij het reserveren werd geadviseerd om stoelen te reserveren. Achteraf gezien was dat niet nodig, want op een ander dek waren voldoende vrije plekken.
De gereserveerde stoelen zijn wel erg luxe en je kan ze verstellen, ideaal als je een dutje wil doen.
Bij het reserveren werd geadviseerd om stoelen te reserveren. Achteraf gezien was dat niet nodig, want op een ander dek waren voldoende vrije plekken.
De gereserveerde stoelen zijn wel erg luxe en je kan ze verstellen, ideaal als je een dutje wil doen.
Als we om 16:30 uur op de camping aan komen, is de receptie nog gesloten. We lezen op een briefje dat we een plek uit mogen zoeken en dat de receptie om 19:00 uur open is om af te rekenen.
De camping is ruim en heeft geen genummerde plaatsen. Omdat het niet druk is hebben we een mega-plek voor onszelf, inclusief een picknick-tafel.
Er zijn zowel plaatsen op een open veld als onder de bomen. Er zijn 2 sanitair-gebouwen die er goed uitzien en goed bijgehouden worden. Op de camping is een klein speeltuintje en er worden kajaks verhuurd.
Als we om 16:30 uur op de camping aan komen, is de receptie nog gesloten. We lezen op een briefje dat we een plek uit mogen zoeken en dat de receptie om 19:00 uur open is om af te rekenen.
De camping is ruim en heeft geen genummerde plaatsen. Omdat het niet druk is hebben we een mega-plek voor onszelf, inclusief een picknick-tafel.
Er zijn zowel plaatsen op een open veld als onder de bomen. Er zijn 2 sanitair-gebouwen die er goed uitzien en goed bijgehouden worden. Op de camping is een klein speeltuintje en er worden kajaks verhuurd.
Vanaf de camping is het makkelijk (dus vlak) en veilig fietsen naar Evje voor een paar boodschappen.
Onderweg gaan we over een brug die met enige regelmaat door het leger gerenoveerd wordt.
Vanaf de camping is het makkelijk (dus vlak) en veilig fietsen naar Evje voor een paar boodschappen.
Onderweg gaan we over een brug die met enige regelmaat door het leger gerenoveerd wordt.
Het idee om via de Rv9 naar het noorden te gaan, haalden we uit de digitale reisgids ‘Noorwegen Zuid’ van www.altijdwat.nu. We weten niet hoe de route via Stavanger is, maar we hebben hoe dan ook geen spijt dat we het idee opgepakt hebben.
De Rv9 is zonder meer een mooie route en is met een caravan-combinatie overal goed te rijden: brede wegen, geen steile hellingen en fraai aangelegde parkeerplaatsen voor een picknick. Ook zijn er electriciteitsaansluitimgen voor campers die daar willen overnachten.
Begin juni lag er op 1000 meter hoogte nog sneeuw en lag er ijs in de waterpartijen.
Het idee om via de Rv9 naar het noorden te gaan, haalden we uit de digitale reisgids ‘Noorwegen Zuid’ van www.altijdwat.nu. We weten niet hoe de route via Stavanger is, maar we hebben hoe dan ook geen spijt dat we het idee opgepakt hebben.
De Rv9 is zonder meer een mooie route en is met een caravan-combinatie overal goed te rijden: brede wegen, geen steile hellingen en fraai aangelegde parkeerplaatsen voor een picknick. Ook zijn er electriciteitsaansluitimgen voor campers die daar willen overnachten.
Begin juni lag er op 1000 meter hoogte nog sneeuw en lag er ijs in de waterpartijen.
Volop plek.Vanaf 15:00uur loopt het weer vol, maar de bezetting is zodanig laag dat er veel ruimte is voor caravan of camper.
In Røldal zijn nog een aantal campings waar we even langsgereden zijn. Die campings hebben het voordeel dat ze wat verder van de Rv9 af liggen, maar Seim camping biedt veruit het mooiste uitzicht. De Rv9 hoor je wel, maar vonden wij niet hinderlijk.
De camping heeft een eigen bakkerijtje. Je kunt de broodjes afhalen en het geld in een bakje leggen, bij de rest.
Volop plek.Vanaf 15:00uur loopt het weer vol, maar de bezetting is zodanig laag dat er veel ruimte is voor caravan of camper.
In Røldal zijn nog een aantal campings waar we even langsgereden zijn. Die campings hebben het voordeel dat ze wat verder van de Rv9 af liggen, maar Seim camping biedt veruit het mooiste uitzicht. De Rv9 hoor je wel, maar vonden wij niet hinderlijk.
De camping heeft een eigen bakkerijtje. Je kunt de broodjes afhalen en het geld in een bakje leggen, bij de rest.
Odda.
Als we vanuit Røldal naar Latefossen rijden, blijkt daar de parkeerplaats bomvol te staan. We besluiten door te rijden en denken een stukje verderop te kunnen keren. Dat is niet het geval en al gauw is Odda in zicht.
Als je in de buurt bent, is Odda leuk om even te bezoeken, maar wij vinden het geen omweg waard.
Vanuit de haven is er zicht op de karakteristieke gekleurde huisjes. Ook zien we een steen ter herinnering aan de serie Vikings.
In Odda is de serie Vikings (van Netflix) opgenomen. De eerste 2 (van 7) heb ik gezien en regelmatig Wikipedia er op nageslagen om te weten in hoeverre het klopt. Maar op enig moment ben ik afgehaakt. De intriges, huwelijksproblemen, roddel en achterklap begonnen meer aandacht te krijgen. Als ik zoiets wil zien, kan ik net zo goed naar GTST kijken.
Latefossen.
Op de terugweg vanuit Odda is er nog net een parkeerplek over en kunnen we het watergeweld van dichtbij bekijken.
Langfossen.
Op de terugweg naar de camping gaan we bij de kruising Rv13/E134 richting Langfossen. Daar is aan beide kanten parkeerruimte en zijn er zitjes om de boterhammen op te eten. Het water komt daar vanaf 600 meter naar beneden en is een van de mooiste watervallen van Noorwegen.
Odda.
Als we vanuit Røldal naar Latefossen rijden, blijkt daar de parkeerplaats bomvol te staan. We besluiten door te rijden en denken een stukje verderop te kunnen keren. Dat is niet het geval en al gauw is Odda in zicht.
Als je in de buurt bent, is Odda leuk om even te bezoeken, maar wij vinden het geen omweg waard.
Vanuit de haven is er zicht op de karakteristieke gekleurde huisjes. Ook zien we een steen ter herinnering aan de serie Vikings.
In Odda is de serie Vikings (van Netflix) opgenomen. De eerste 2 (van 7) heb ik gezien en regelmatig Wikipedia er op nageslagen om te weten in hoeverre het klopt. Maar op enig moment ben ik afgehaakt. De intriges, huwelijksproblemen, roddel en achterklap begonnen meer aandacht te krijgen. Als ik zoiets wil zien, kan ik net zo goed naar GTST kijken.
Latefossen.
Op de terugweg vanuit Odda is er nog net een parkeerplek over en kunnen we het watergeweld van dichtbij bekijken.
Langfossen.
Op de terugweg naar de camping gaan we bij de kruising Rv13/E134 richting Langfossen. Daar is aan beide kanten parkeerruimte en zijn er zitjes om de boterhammen op te eten. Het water komt daar vanaf 600 meter naar beneden en is een van de mooiste watervallen van Noorwegen.
Ook daarom vandaag een campingdagje met een klein stukje fietsen. Onderweg passeerden we een staafkerk uit 1250, daarna naar de Co-op voor de boodschappen.
Ook daarom vandaag een campingdagje met een klein stukje fietsen. Onderweg passeerden we een staafkerk uit 1250, daarna naar de Co-op voor de boodschappen.
Routes volgens de routeplanner.
We lezen over de smalle gedeeltes van de Rv13. Een NL-er die in Noorwegen woont schrijft dat het soms 1,5 voertuig breed is. Een camper of auto+caravan kan op veel plaatsen geen vrachtwagen passeren. Het is zaak tijdig een uitwijkplaats te benutten, anders zal een van beiden terug moeten rijden.
Alternatieve route.
We hebben nog niet veel ervaring met caravan-rijden en besluiten daarom de E134 naar het westen helemaal uit te rijden tot aan de aansluiting met de E39. Vandaar uit naar het noorden. Onderweg nemen we een ferry die ons 40 minuten dichterbij Bergen zal brengen.
Routes volgens de routeplanner.
We lezen over de smalle gedeeltes van de Rv13. Een NL-er die in Noorwegen woont schrijft dat het soms 1,5 voertuig breed is. Een camper of auto+caravan kan op veel plaatsen geen vrachtwagen passeren. Het is zaak tijdig een uitwijkplaats te benutten, anders zal een van beiden terug moeten rijden.
Alternatieve route.
We hebben nog niet veel ervaring met caravan-rijden en besluiten daarom de E134 naar het westen helemaal uit te rijden tot aan de aansluiting met de E39. Vandaar uit naar het noorden. Onderweg nemen we een ferry die ons 40 minuten dichterbij Bergen zal brengen.
We hoeven niet lang te wachten. Al gauw komt er een ferry aan en die wordt in een mum van tijd ‘leeg gereden ‘. Daarna krijgen we aanwijzingen wanneer en hoe we de ferry op moeten rijden. Het is allemaal heel duidelijk, strak, glad en flitsend. 45 minuten later kunnen we de ferry weer af rijden.
We hoeven niet lang te wachten. Al gauw komt er een ferry aan en die wordt in een mum van tijd ‘leeg gereden ‘. Daarna krijgen we aanwijzingen wanneer en hoe we de ferry op moeten rijden. Het is allemaal heel duidelijk, strak, glad en flitsend. 45 minuten later kunnen we de ferry weer af rijden.
We kiezen voor de omweg via de E134 en E39. Het zijn brede wegen, op een paar uitzonderingen (op de E139) na, maar ook daar kunnen vrachtwagens en caravans elkaar passeren.
Van reis van camping tot de andere camping duurde exact 5 uur, inclusief een korte stop en overvaren met de ferry.
Lone Camping.
We rijden langs Bratland camping en zien dat die nogal kort langs de weg ligt. Lone camping is een paar km verder en ligt rustiger. Als we om 14:00 uur aankomen kunnen we nog uit een aantal plekken kiezen, maar we zien dat het na 15:00 uur snel vol loopt.
De camping blijkt een favoriete plek voor organisaties, want tijdens onze 2 dagen zien we de ACSI, ANWB en de Fendt Caravan club. Op zichzelf wel begrijpelijk, want het is een fraaie camping met goed schoongehouden faciliteiten.
We kiezen voor de omweg via de E134 en E39. Het zijn brede wegen, op een paar uitzonderingen (op de E139) na, maar ook daar kunnen vrachtwagens en caravans elkaar passeren.
Van reis van camping tot de andere camping duurde exact 5 uur, inclusief een korte stop en overvaren met de ferry.
Lone Camping.
We rijden langs Bratland camping en zien dat die nogal kort langs de weg ligt. Lone camping is een paar km verder en ligt rustiger. Als we om 14:00 uur aankomen kunnen we nog uit een aantal plekken kiezen, maar we zien dat het na 15:00 uur snel vol loopt.
De camping blijkt een favoriete plek voor organisaties, want tijdens onze 2 dagen zien we de ACSI, ANWB en de Fendt Caravan club. Op zichzelf wel begrijpelijk, want het is een fraaie camping met goed schoongehouden faciliteiten.
We hebben de e-bikes mee en we zien dat langs Bratlandcamping en Lone Camping een fietsroute (nr 90) loopt. Maar we vragen ons af of het wel veilig is om vanaf de camping te starten, want er is geen vrijliggend fietspad te zien.
We zetten de fietsendrager + fietsen achter op de auto en rijden 9 km richting Bergen. Bij het station Midtun parkeren we de auto en stappen we op de fiets.
Vanaf Midtun tot aan het centrum van Bergen (Festplassen) fietsen we overal op veilige fietspaden. De hoogteverschillen blijken voor niet-geoefende 65-Plussers met een E-bike heel goed te doen. Slechts een enkele keer moet de hoogste trapondersteuning ingesteld worden. Maar dat zegt ook iets over ons, want we zien veel Noren op een gewone fiets het traject fietsen. Het grootste gedeelte gaat over een voormalige spoorbaan.
De route is in het voorjaar van 2023 aangelegd. In de route ligt ook een tunnel van 450 meter. Om het onderweg wat op te leuken is de verlichting in verschillende kleuren.
Op Festplassen vinden we een lantaarnpaal waar we onze fietsen aan de ketting leggen en lopen dan naar de haven.
Bergen.
We bekijken de fraaie huizen aan de haven en de karakteristieke houten huizen, daarna nemen we de Floibanen en zien bij stralend weer Bergen vanaf 300 meter hoogte.
We hebben de e-bikes mee en we zien dat langs Bratlandcamping en Lone Camping een fietsroute (nr 90) loopt. Maar we vragen ons af of het wel veilig is om vanaf de camping te starten, want er is geen vrijliggend fietspad te zien.
We zetten de fietsendrager + fietsen achter op de auto en rijden 9 km richting Bergen. Bij het station Midtun parkeren we de auto en stappen we op de fiets.
Vanaf Midtun tot aan het centrum van Bergen (Festplassen) fietsen we overal op veilige fietspaden. De hoogteverschillen blijken voor niet-geoefende 65-Plussers met een E-bike heel goed te doen. Slechts een enkele keer moet de hoogste trapondersteuning ingesteld worden. Maar dat zegt ook iets over ons, want we zien veel Noren op een gewone fiets het traject fietsen. Het grootste gedeelte gaat over een voormalige spoorbaan.
De route is in het voorjaar van 2023 aangelegd. In de route ligt ook een tunnel van 450 meter. Om het onderweg wat op te leuken is de verlichting in verschillende kleuren.
Op Festplassen vinden we een lantaarnpaal waar we onze fietsen aan de ketting leggen en lopen dan naar de haven.
Bergen.
We bekijken de fraaie huizen aan de haven en de karakteristieke houten huizen, daarna nemen we de Floibanen en zien bij stralend weer Bergen vanaf 300 meter hoogte.
We gaan op weg naar de Steindalsfossen. Onderweg zien we (en stoppen we) voor nog 2 andere watervallen: Mørkhølsfossen en Fosse bratte. Bij de Steindalsfossen lopen we onder de waterval door en zien en horen we hoe het water met geweld naar beneden stort.
We rijden daarna 15 min. door naar Norheimsund om vervolgens een eindje langs het Hardangerfjord rijden waar we een fraai picknickplaatsje vinden.
We gaan op weg naar de Steindalsfossen. Onderweg zien we (en stoppen we) voor nog 2 andere watervallen: Mørkhølsfossen en Fosse bratte. Bij de Steindalsfossen lopen we onder de waterval door en zien en horen we hoe het water met geweld naar beneden stort.
We rijden daarna 15 min. door naar Norheimsund om vervolgens een eindje langs het Hardangerfjord rijden waar we een fraai picknickplaatsje vinden.
Het positieve van de camping is het meertje met een klein strandje en uitzicht op de bergen met besneeuwde bergtoppen. Het mindere aan de camping is dat die vlak langs de Rv13 ligt en het verkeer goed te horen is. Maar het is weekend, dus het had nog erger kunnen zijn.
Het positieve van de camping is het meertje met een klein strandje en uitzicht op de bergen met besneeuwde bergtoppen. Het mindere aan de camping is dat die vlak langs de Rv13 ligt en het verkeer goed te horen is. Maar het is weekend, dus het had nog erger kunnen zijn.
Iemand zei me eens dat het juist goed is om elke dag van de camping te gaan. Al is het maar even en al is het maar om de krant te halen. Dat was vroeger, maar de wijze raad volg ik nog altijd op.
Voor de camping ligt een fietspad op een oude spoorbaan. Naar rechts gaat het ruim 10 km verder en 200 meter lager naar Voss, maar de gondel/kabelbaan blijkt dicht te zijn vanwege onderhoudswerkzaamheden.
Na het avondeten nemen we de fiets en slaan linksaf het fietspad op. Na 3,5 km komen we uit bij de Skjervsfossen. We zijn de enigen. Wel staat er een camper op het parkeerterreintje (met wc).
Als je naar de waterval toe loopt kun je die van bovenaf bekijken. Er loopt een pad helemaal naar beneden, maar omdat je de 80 meter ook weer omhoog moet, doen we dat maar voor een deel.
Iemand zei me eens dat het juist goed is om elke dag van de camping te gaan. Al is het maar even en al is het maar om de krant te halen. Dat was vroeger, maar de wijze raad volg ik nog altijd op.
Voor de camping ligt een fietspad op een oude spoorbaan. Naar rechts gaat het ruim 10 km verder en 200 meter lager naar Voss, maar de gondel/kabelbaan blijkt dicht te zijn vanwege onderhoudswerkzaamheden.
Na het avondeten nemen we de fiets en slaan linksaf het fietspad op. Na 3,5 km komen we uit bij de Skjervsfossen. We zijn de enigen. Wel staat er een camper op het parkeerterreintje (met wc).
Als je naar de waterval toe loopt kun je die van bovenaf bekijken. Er loopt een pad helemaal naar beneden, maar omdat je de 80 meter ook weer omhoog moet, doen we dat maar voor een deel.
De 55 km van Flatlandsmo camping naar de Vøringossen is een mooie rit en we vinden het geen opoffering om hem heen en terug te rijden.
Als eerste rijden we over de langste hangbrug van Noorwegen: de 1400 meter lange Hardangerbrug. Vervolgens rijden we door tunnels waar zelfs rotondes in gemaakt zijn en heel bijzonder verlicht zijn. Volgens de kinderen, die we een filmpje stuurde, is het net live Mario Cart.
Ook bijzonder is het traject waar tunnels over elkaar heen lopen, te vergelijken met een parkeergarage maar dan een paar slagen groter.
De 55 km van Flatlandsmo camping naar de Vøringossen is een mooie rit en we vinden het geen opoffering om hem heen en terug te rijden.
Als eerste rijden we over de langste hangbrug van Noorwegen: de 1400 meter lange Hardangerbrug. Vervolgens rijden we door tunnels waar zelfs rotondes in gemaakt zijn en heel bijzonder verlicht zijn. Volgens de kinderen, die we een filmpje stuurde, is het net live Mario Cart.
Ook bijzonder is het traject waar tunnels over elkaar heen lopen, te vergelijken met een parkeergarage maar dan een paar slagen groter.
We zien dat de onderste parkeerplaats vanwege werkzaamheden afgesloten is en rijden door naar de 80 meter hoger gelegen parkeerplaats, bij het Fosli hotel.
Het is een indrukwekkend watergeweld. Om het goed en veilig te kunnen zien zijn metalen looppaden en bruggen aangelegd, waardoor je de watervallen zowel van bovenaf als van onderaf kunt bekijken.
Op internet zijn veel foto’s te zien en wetenswaardigheden te lezen. Maar één bijzonderheidje mis ik: Het is allemaal gratis! Als NL-er vraag ik mij af waarom ze niet een paar € per persoon en auto vragen. Op die manier zouden ze jaarlijks een paar miljoen mee pakken en de onderhoudskosten er uit kunnen financieren.
Het valt me sowieso op dat alles wat vrij te bezichtigen is gratis toegankelijk is. Dat is in andere landen wel anders. Van Noorwegen wordt gezegd dat het een duur land is, maar door deze vorm van gastvrijheid wordt het verschil met andere landen kleiner.
We zien dat de onderste parkeerplaats vanwege werkzaamheden afgesloten is en rijden door naar de 80 meter hoger gelegen parkeerplaats, bij het Fosli hotel.
Het is een indrukwekkend watergeweld. Om het goed en veilig te kunnen zien zijn metalen looppaden en bruggen aangelegd, waardoor je de watervallen zowel van bovenaf als van onderaf kunt bekijken.
Op internet zijn veel foto’s te zien en wetenswaardigheden te lezen. Maar één bijzonderheidje mis ik: Het is allemaal gratis! Als NL-er vraag ik mij af waarom ze niet een paar € per persoon en auto vragen. Op die manier zouden ze jaarlijks een paar miljoen mee pakken en de onderhoudskosten er uit kunnen financieren.
Het valt me sowieso op dat alles wat vrij te bezichtigen is gratis toegankelijk is. Dat is in andere landen wel anders. Van Noorwegen wordt gezegd dat het een duur land is, maar door deze vorm van gastvrijheid wordt het verschil met andere landen kleiner.
We hadden plannen om in Flam op de camping te staan. Maar we hadden het vermoeden dat het daar nogal druk zou zijn, zowel de camping als het plaatsje. Dat vermoeden wordt bevestigd toen we er langs, en later, er doorheen reden.
De digitale reisgids (https://altijdwat.nu/reisgids-rondreis-noorwegen/) vermeldt een 9 km verder en rustiger gelegen camping in Aurland: Lunde camping en dat biedt wat wij zoeken.
De camping ligt ingeklemd tussen 2 wegen en een riviertje, maar toch is voor ons het geluid van het wegverkeer niet irritant of bezwaarlijk. Het geluid van de stromende rivier filtert het geluid van het wegverkeer deels weg.
Als we om 11:00 uur op de camping aan komen, hebben we volop keuze. We kiezen een fraai plekje langs het water.
We hadden plannen om in Flam op de camping te staan. Maar we hadden het vermoeden dat het daar nogal druk zou zijn, zowel de camping als het plaatsje. Dat vermoeden wordt bevestigd toen we er langs, en later, er doorheen reden.
De digitale reisgids (https://altijdwat.nu/reisgids-rondreis-noorwegen/) vermeldt een 9 km verder en rustiger gelegen camping in Aurland: Lunde camping en dat biedt wat wij zoeken.
De camping ligt ingeklemd tussen 2 wegen en een riviertje, maar toch is voor ons het geluid van het wegverkeer niet irritant of bezwaarlijk. Het geluid van de stromende rivier filtert het geluid van het wegverkeer deels weg.
Als we om 11:00 uur op de camping aan komen, hebben we volop keuze. We kiezen een fraai plekje langs het water.
We kijken naar het aan boord gaan van de toeristen. Je hebt altijd van die mensen die vooraan in de rij willen staan om vervolgens het beste plek te kiezen. Dat is ook nu het geval. We zien dat er gehaast wordt om op de voorkant van de boot te komen. Maar als de boot wegvaart, zien we dat hij eerst 180 graden draait en dan merkt die groep dat ze op het achterdek staan.
We kijken naar het aan boord gaan van de toeristen. Je hebt altijd van die mensen die vooraan in de rij willen staan om vervolgens het beste plek te kiezen. Dat is ook nu het geval. We zien dat er gehaast wordt om op de voorkant van de boot te komen. Maar als de boot wegvaart, zien we dat hij eerst 180 graden draait en dan merkt die groep dat ze op het achterdek staan.
We nemen de vroege boot, d.w.z. die van 09:30 uur. Als we aan boord gaan zien we veel mensen doorlopen naar (wat zij denken) de voorkant van de boot. Wij stoppen eerder en zijn een poosje als enigen op het voordek.
We genieten heen en terug. De optie om voor de terugreis de bus te nemen laten we schieten. De terugreis met de boot is weliswaar wat duurder, maar dat hebben we er graag voor over.
Via luidsprekers worden de toeristen geadviseerd om niet buiten op het dek te eten, vanwege ‘Bird attack’. Het beste is om binnen te eten. De waarschuwing kan ook te maken hebben dat je alleen binnen mag eten als je bij het restaurant eten hebt gekocht.
We volgen toch maar het advies op en kopen wat. Tegelijkertijd nemen we ook wat van ons eigen eten, want we hebben tenslotte de boterhammen niet voor niets gesmeerd en meegenomen.
We nemen de vroege boot, d.w.z. die van 09:30 uur. Als we aan boord gaan zien we veel mensen doorlopen naar (wat zij denken) de voorkant van de boot. Wij stoppen eerder en zijn een poosje als enigen op het voordek.
We genieten heen en terug. De optie om voor de terugreis de bus te nemen laten we schieten. De terugreis met de boot is weliswaar wat duurder, maar dat hebben we er graag voor over.
Via luidsprekers worden de toeristen geadviseerd om niet buiten op het dek te eten, vanwege ‘Bird attack’. Het beste is om binnen te eten. De waarschuwing kan ook te maken hebben dat je alleen binnen mag eten als je bij het restaurant eten hebt gekocht.
We volgen toch maar het advies op en kopen wat. Tegelijkertijd nemen we ook wat van ons eigen eten, want we hebben tenslotte de boterhammen niet voor niets gesmeerd en meegenomen.
Als het weggetje via haarspeldbochten afbuigt, keren we om. Het terugfietsen over dezelfde route vinden we geen bezwaar. Vanaf de andere richting ziet het er weer anders uit, het is en blijft prachtig.
*)
In het begin dachten we dat het een trottoir was en uitsluitend bestemd is voor voetgangers, maar het blijkt veelal een gedeelte te zijn waar voetgangers én fietsers gebruik van mogen maken.
Als het weggetje via haarspeldbochten afbuigt, keren we om. Het terugfietsen over dezelfde route vinden we geen bezwaar. Vanaf de andere richting ziet het er weer anders uit, het is en blijft prachtig.
*)
In het begin dachten we dat het een trottoir was en uitsluitend bestemd is voor voetgangers, maar het blijkt veelal een gedeelte te zijn waar voetgangers én fietsers gebruik van mogen maken.
Het is niet druk, we staan met een paar andere toeristen van het geweldige uitzicht te genieten. D.w.z de meesten, want we zien een aantal die uitsluitend oog hebben om zichzelf of de reisgenoten op de foto te zetten. Achter ons horen we iemand zeggen: “Kijk daar heb je weer van die klik-Aziaten”. En inderdaad, ze zijn zo druk bezig met foto’s nemen dat ze het meeste van de omgeving via de lens zien.
Het is niet druk, we staan met een paar andere toeristen van het geweldige uitzicht te genieten. D.w.z de meesten, want we zien een aantal die uitsluitend oog hebben om zichzelf of de reisgenoten op de foto te zetten. Achter ons horen we iemand zeggen: “Kijk daar heb je weer van die klik-Aziaten”. En inderdaad, ze zijn zo druk bezig met foto’s nemen dat ze het meeste van de omgeving via de lens zien.
Het is erg stil en rustig op de bergweg. Op het hoogste punt zien we dat er nog volop sneeuw ligt en dat lijkt ons een goede stopplek voor de lunch.
Het is erg stil en rustig op de bergweg. Op het hoogste punt zien we dat er nog volop sneeuw ligt en dat lijkt ons een goede stopplek voor de lunch.
We rijden verder en zijn 2,5 uur na vertrek aan het einde van de bergweg.
We rijden verder en zijn 2,5 uur na vertrek aan het einde van de bergweg.
We kopen tickets bij het museum. We lezen en zien iets over de geschiedenis van de staafkerken. Van de staafkerk Borgund krijgen we Nederlandstalige informatie mee. Het valt ons op hoe klein het binnen in de kerk is. We vermoeden dat het destijds geen grote gemeente geweest zal zijn.
Na bezichtiging gaan we via de lange Leardaltunnel terug naar de camping waar we om 15:30 uur aan komen.
We kopen tickets bij het museum. We lezen en zien iets over de geschiedenis van de staafkerken. Van de staafkerk Borgund krijgen we Nederlandstalige informatie mee. Het valt ons op hoe klein het binnen in de kerk is. We vermoeden dat het destijds geen grote gemeente geweest zal zijn.
Na bezichtiging gaan we via de lange Leardaltunnel terug naar de camping waar we om 15:30 uur aan komen.
Om 09:30 uur rijden we de camping af en gaan meteen de Leadraltunnel in. Die is met 24,5 km de langste van Europa. In de tunnel zijn op 3 plekken verbredingen aangebracht die blauw verlicht zijn. Best aardig om te zien, maar het is en blijft een saai stukje rijden. Daarna volgen er nog 2 tunnels die gelukkig korter zijn. Maar al met al hebben we tijdens de rit meer kunstlicht gezien dan daglicht.
De ferry was een aangename onderbreking. Het ging weer vlot. We hoefden maar even te wachten om aan boord te gaan. Na ongeveer 10 minuten waren we aan de overkant en reden we van de pont af de Rv5 op, richting Sogndal.
Om 09:30 uur rijden we de camping af en gaan meteen de Leadraltunnel in. Die is met 24,5 km de langste van Europa. In de tunnel zijn op 3 plekken verbredingen aangebracht die blauw verlicht zijn. Best aardig om te zien, maar het is en blijft een saai stukje rijden. Daarna volgen er nog 2 tunnels die gelukkig korter zijn. Maar al met al hebben we tijdens de rit meer kunstlicht gezien dan daglicht.
De ferry was een aangename onderbreking. Het ging weer vlot. We hoefden maar even te wachten om aan boord te gaan. Na ongeveer 10 minuten waren we aan de overkant en reden we van de pont af de Rv5 op, richting Sogndal.
Ze wijst ons ook nog op een groot veld dat uitsluitend bestemd is voor kleine camperbusjes, tenten en caravans. Omdat het niet druk is mogen we de caravan neerzetten zoals we willen. Dat klinkt aantrekkelijk en daar gaan we het eerst kijken.
Je ziet weleens vakantiefolders met waanzinnige mooie kampeerplaatsen. Het oogt zo onwerkelijk dat ik denk dat het in scène gezet is. Maar het blijkt te bestaan! Het grote veld biedt volop 5** plekken. Niet alleen de plaatsen zijn fraai, maar ook alle andere voorzieningen.
Ze wijst ons ook nog op een groot veld dat uitsluitend bestemd is voor kleine camperbusjes, tenten en caravans. Omdat het niet druk is mogen we de caravan neerzetten zoals we willen. Dat klinkt aantrekkelijk en daar gaan we het eerst kijken.
Je ziet weleens vakantiefolders met waanzinnige mooie kampeerplaatsen. Het oogt zo onwerkelijk dat ik denk dat het in scène gezet is. Maar het blijkt te bestaan! Het grote veld biedt volop 5** plekken. Niet alleen de plaatsen zijn fraai, maar ook alle andere voorzieningen.
Het eigen hitteprotocol laat niet toe dat we in de brandende zon die wandeling gaan maken en dus wordt die uitgesteld totdat we beter weer hebben.
Als alternatief een rit, de Rv55 via Gaupne en Skjolden langs de Lustrafjorden en vervolgens over de bergpas Tindevegen, die op 1300 meter hoogte ligt. Op de Tindevegen mogen geen bussen/campers komen die langer zijn dan 10 meter. We zien dat het erg rustig is en dat boven de 1000 meter nog sneeuw ligt.
De Tindevegen is een tolweg. Aan de top staat een gesloten slagboom die open gaat als je met je pinpas 90 kronen betaald hebt.
Bij Øvre Årdal sluit de Tindevegen aan op de Rv53. Bij de aansluiting van de Rv53 op de Rv5 schiet met hoge snelheid een auto met Noors kenteken ons voorbij. We vermoeden dat het een local is en dat hij weet dat de pont zometeen vertrekt. Dat vermoeden blijkt juist. Hij en wij kunnen nog nét de pont op. Een paar seconden na ons gaat een stalen schot omhoog en vaart te pont weg.
Het was een mooie tocht van 155 km. 4,5 uur onderweg, inclusief stops voor foto’s en lunch.
Het eigen hitteprotocol laat niet toe dat we in de brandende zon die wandeling gaan maken en dus wordt die uitgesteld totdat we beter weer hebben.
Als alternatief een rit, de Rv55 via Gaupne en Skjolden langs de Lustrafjorden en vervolgens over de bergpas Tindevegen, die op 1300 meter hoogte ligt. Op de Tindevegen mogen geen bussen/campers komen die langer zijn dan 10 meter. We zien dat het erg rustig is en dat boven de 1000 meter nog sneeuw ligt.
De Tindevegen is een tolweg. Aan de top staat een gesloten slagboom die open gaat als je met je pinpas 90 kronen betaald hebt.
Bij Øvre Årdal sluit de Tindevegen aan op de Rv53. Bij de aansluiting van de Rv53 op de Rv5 schiet met hoge snelheid een auto met Noors kenteken ons voorbij. We vermoeden dat het een local is en dat hij weet dat de pont zometeen vertrekt. Dat vermoeden blijkt juist. Hij en wij kunnen nog nét de pont op. Een paar seconden na ons gaat een stalen schot omhoog en vaart te pont weg.
Het was een mooie tocht van 155 km. 4,5 uur onderweg, inclusief stops voor foto’s en lunch.
Het is weer stralend weer. Met het uitzicht dat we vanaf de kampeerplek hebben hoeven we eigenlijk niet weg om iets moois te zien. Daarom houden we het vandaag bij een klein fietstochtje.
Vanaf Kjornes camping loopt een fietspad naar Sogndal. We fietsen naar het haventje en moeten daar een stukje lopen. Voorbij Sogndal gaat het fietspad verder langs de Rv13. Als de hoofdweg een tunnel in gaat, rijden wij op de oude weg nog een stukje verder tot de fietsroute aansluit op de Rv13. We rijden dezelfde route weer terug.
Het valt ons op hoe mooi het fietspad en allerlei (recreatieve) voorzieningen aangelegd zijn. Het is echt een rijk land. Na 15 km fietsen zijn we weer terug op de camping en genieten we onder de luifel van het uitzicht.
Het is weer stralend weer. Met het uitzicht dat we vanaf de kampeerplek hebben hoeven we eigenlijk niet weg om iets moois te zien. Daarom houden we het vandaag bij een klein fietstochtje.
Vanaf Kjornes camping loopt een fietspad naar Sogndal. We fietsen naar het haventje en moeten daar een stukje lopen. Voorbij Sogndal gaat het fietspad verder langs de Rv13. Als de hoofdweg een tunnel in gaat, rijden wij op de oude weg nog een stukje verder tot de fietsroute aansluit op de Rv13. We rijden dezelfde route weer terug.
Het valt ons op hoe mooi het fietspad en allerlei (recreatieve) voorzieningen aangelegd zijn. Het is echt een rijk land. Na 15 km fietsen zijn we weer terug op de camping en genieten we onder de luifel van het uitzicht.
De Nigardsbreen schijnt vanuit richting Gaupne een van de makkelijkst toegankelijke gletsjers te zijn. We vertrekken om 09:15 uur en via de Rv55 en de Fv604 zijn we een uur later nabij de gletsjer.
We laten het museum voor wat het is, dat doen we elders wel als het een keer slecht weer is. We rijden een tolweg op en na betaling (90 NOK) met de pinpas gaat de slagboom open. We parkeren de auto bij de laatste parkeerplaats.
Op de bordjes lezen we dat de gletsjer lopend te bereiken is via een pad van 3 km. Ook is er de mogelijkheid om het eerste deel met een bootje te doen, waardoor er nog 1,5 km te wandelen over blijft. We kiezen voor de laatste optie. De kosten, 2 x 75 NOK vallen mee. Het bootje, waar 12 personen in kunnen, vaart af en aan. We hoeven niet lang te wachten.
Als we aan de 1,5 km wandeling beginnen, dan lijkt dat weinig en de gletsjer lijkt dichtbij. Maar schijn bedriegt. Het pad naar de gletsjer stijgt een kleine 100 meter en je moet goed kijken hoe je loopt en waar je je voeten neerzet. Onze schoenen met een stevige zool hebben we echt wel nodig.
Maar, de wandeling blijkt ook voor niet-geoefende 60+ ers goed te doen en na een uur hebben we de gletsjer bereikt.
De Nigardsbreen schijnt vanuit richting Gaupne een van de makkelijkst toegankelijke gletsjers te zijn. We vertrekken om 09:15 uur en via de Rv55 en de Fv604 zijn we een uur later nabij de gletsjer.
We laten het museum voor wat het is, dat doen we elders wel als het een keer slecht weer is. We rijden een tolweg op en na betaling (90 NOK) met de pinpas gaat de slagboom open. We parkeren de auto bij de laatste parkeerplaats.
Op de bordjes lezen we dat de gletsjer lopend te bereiken is via een pad van 3 km. Ook is er de mogelijkheid om het eerste deel met een bootje te doen, waardoor er nog 1,5 km te wandelen over blijft. We kiezen voor de laatste optie. De kosten, 2 x 75 NOK vallen mee. Het bootje, waar 12 personen in kunnen, vaart af en aan. We hoeven niet lang te wachten.
Als we aan de 1,5 km wandeling beginnen, dan lijkt dat weinig en de gletsjer lijkt dichtbij. Maar schijn bedriegt. Het pad naar de gletsjer stijgt een kleine 100 meter en je moet goed kijken hoe je loopt en waar je je voeten neerzet. Onze schoenen met een stevige zool hebben we echt wel nodig.
Maar, de wandeling blijkt ook voor niet-geoefende 60+ ers goed te doen en na een uur hebben we de gletsjer bereikt.
Route.
Na mooie dagen en een bijzonder mooi plekje op Kjørness camping in Sogndal, vinden we het toch weer tijd worden om te vertrekken, want we willen nog meer zien.
We hadden het plan om via de brede E39 en de Rv15 naar Stryn te gaan. Maar we lazen in de digitale reisgids veel tips over Olden en omgeving. Ervaren caravan-rijders-in-Noorwegen lieten ons via het caravan-forum.nl weten dat de Fv60 van Byrkjelo naar Olden goed te doen is.
We vertrekken rond 09:15 uur. De wegen Rv5 en E39 naar Byrkjelo zijn niet alleen breed, maar liggen ook in een prachtige omgeving. Alleen hebben we daar ca. 35 km niet van kunnen zien omdat we dan in een tunnel reden.
Bij Byrkjelo gaan we de Fv60 op en zien we dat die vrijwel overal voldoende breed is om een vrachtwagen te laten passeren. Het begint wel met een stevige lange klim. Vlak voor Utvik nemen we een aantal ruime haarspeldbochten.
Het weggetje van Olden naar de camping, de Fv724, is op veel plaatsen te smal om een vrachtwagen, bus of camper te laten passeren. Maar er zijn veel passeerplaatsen aangelegd die goed te overzien zijn.
Route.
Na mooie dagen en een bijzonder mooi plekje op Kjørness camping in Sogndal, vinden we het toch weer tijd worden om te vertrekken, want we willen nog meer zien.
We hadden het plan om via de brede E39 en de Rv15 naar Stryn te gaan. Maar we lazen in de digitale reisgids veel tips over Olden en omgeving. Ervaren caravan-rijders-in-Noorwegen lieten ons via het caravan-forum.nl weten dat de Fv60 van Byrkjelo naar Olden goed te doen is.
We vertrekken rond 09:15 uur. De wegen Rv5 en E39 naar Byrkjelo zijn niet alleen breed, maar liggen ook in een prachtige omgeving. Alleen hebben we daar ca. 35 km niet van kunnen zien omdat we dan in een tunnel reden.
Bij Byrkjelo gaan we de Fv60 op en zien we dat die vrijwel overal voldoende breed is om een vrachtwagen te laten passeren. Het begint wel met een stevige lange klim. Vlak voor Utvik nemen we een aantal ruime haarspeldbochten.
Het weggetje van Olden naar de camping, de Fv724, is op veel plaatsen te smal om een vrachtwagen, bus of camper te laten passeren. Maar er zijn veel passeerplaatsen aangelegd die goed te overzien zijn.
Gryta camping.
We zien Oldenvatn camping en hebben de indruk dat daar veel vaste gasten staan. Het aantal toeristenplekken lijkt niet heel groot. We rijden door naar Gryta camping en als we daar rond 11:30 uur aan komen hebben we volop keuze uit fraaie en ruime plekken. De beheerder vertelt ons dat sinds kort de plaatsen genummerd zijn, waarbij rekening is gehouden met de voorschriften van de brandweer. Hierdoor zijn de plaatsen 10 meter breed, de diepte varieert maar is toch al gauw 12 meter.
Gryta camping.
We zien Oldenvatn camping en hebben de indruk dat daar veel vaste gasten staan. Het aantal toeristenplekken lijkt niet heel groot. We rijden door naar Gryta camping en als we daar rond 11:30 uur aan komen hebben we volop keuze uit fraaie en ruime plekken. De beheerder vertelt ons dat sinds kort de plaatsen genummerd zijn, waarbij rekening is gehouden met de voorschriften van de brandweer. Hierdoor zijn de plaatsen 10 meter breed, de diepte varieert maar is toch al gauw 12 meter.
Een kort ritje van 20 km brengt ons bij de Skylift in Loen. Op de parkeerplaats en bij de tickets is het niet druk en al snel zitten we in de gondel. De gondel brengt ons in 5 minuten ruim 1000 meter hoger.
De stijgsnelheid is net zoiets als van een lift in een appartementencomplex. Maar omdat we nu in een steeds groter wordende diepte kijken heeft vooral mijn vrouw het gevoel dat het einde van haar leven nabij is. Het gevoel is gelukkig kort maar hevig en na 5 minuten hebben we weer vaste grond onder de voeten.
Bovenop de bergtop Hoven genieten we van het mooie uitzicht. We zien ook nog basejumpers de berg afspringen.
De terugreis gaat met dezelfde snelheid. Het personeel waarschuwt ons tijdig dat de gondel eventjes gaat schommelen. Sommigen in de gondel vinden dat leuk, anderen zijn blij als hij weer stabiel hangt.
Een kort ritje van 20 km brengt ons bij de Skylift in Loen. Op de parkeerplaats en bij de tickets is het niet druk en al snel zitten we in de gondel. De gondel brengt ons in 5 minuten ruim 1000 meter hoger.
De stijgsnelheid is net zoiets als van een lift in een appartementencomplex. Maar omdat we nu in een steeds groter wordende diepte kijken heeft vooral mijn vrouw het gevoel dat het einde van haar leven nabij is. Het gevoel is gelukkig kort maar hevig en na 5 minuten hebben we weer vaste grond onder de voeten.
Bovenop de bergtop Hoven genieten we van het mooie uitzicht. We zien ook nog basejumpers de berg afspringen.
De terugreis gaat met dezelfde snelheid. Het personeel waarschuwt ons tijdig dat de gondel eventjes gaat schommelen. Sommigen in de gondel vinden dat leuk, anderen zijn blij als hij weer stabiel hangt.
De gletsjer Briksdalbreen ligt nog geen 10 km van de camping, dus gaan we daar even kijken (dachten we). De parkeerplaats hebben we snel bereikt, maar dan volgen we een effen pad dat omhoog loopt, soms is het ‘vals plat’, maar meestal merken is het gestaag stijgen en soms gaat dat via trappen.
Het is al met al een hoogteverschil van 200 meter. Onderweg zien we (en voelen we) watervallen. Na een uurtje bereiken we het gletsjermeer en zien we de gletsjer.
In 1989 kwam de gletsjer nog in het meer, maar nu is dat allang niet meer het geval. De gletsjer moet van veraf (ca 500 meter) bewonderd worden, want een hekwerk met een waarschuwingsbord geven aan dat verder lopen onverantwoord is.
We zien dat sommige toeristen zich naar de gletsjer laten rijden in een Trollcar. Het ziet er uit als een meerpersoons open Pausmobiel. Als er cruiseschepen liggen, dan zien we bussen af en aan rijden. De oudere pensionados en de luie toerist kiezen voor de gemakkelijkste weg waardoor de Trollcars al gauw volgeboekt zijn.
Het is vandaag de langste dag. In Olden gaat de zon om 23:26 uur onder en zal morgenochtend om 03:46 uur weer op gaan.
De gletsjer Briksdalbreen ligt nog geen 10 km van de camping, dus gaan we daar even kijken (dachten we). De parkeerplaats hebben we snel bereikt, maar dan volgen we een effen pad dat omhoog loopt, soms is het ‘vals plat’, maar meestal merken is het gestaag stijgen en soms gaat dat via trappen.
Het is al met al een hoogteverschil van 200 meter. Onderweg zien we (en voelen we) watervallen. Na een uurtje bereiken we het gletsjermeer en zien we de gletsjer.
In 1989 kwam de gletsjer nog in het meer, maar nu is dat allang niet meer het geval. De gletsjer moet van veraf (ca 500 meter) bewonderd worden, want een hekwerk met een waarschuwingsbord geven aan dat verder lopen onverantwoord is.
We zien dat sommige toeristen zich naar de gletsjer laten rijden in een Trollcar. Het ziet er uit als een meerpersoons open Pausmobiel. Als er cruiseschepen liggen, dan zien we bussen af en aan rijden. De oudere pensionados en de luie toerist kiezen voor de gemakkelijkste weg waardoor de Trollcars al gauw volgeboekt zijn.
Het is vandaag de langste dag. In Olden gaat de zon om 23:26 uur onder en zal morgenochtend om 03:46 uur weer op gaan.
Route.
Na een dagje boodschappen doen en weinig meer dan het verplaatsen van lucht, breken we op en vertrekken we naar Malmefjorden. De routeplanners geven de snelste route aan via o.a. de Rv15 en de Fv60 naar Stranda en het vervolg, de Fv650.
Maar we geven de voorkeur aan de gemakkelijkste route. Naar ons idee is dat zoveel mogelijk de E39 volgen. Het is weliswaar bijna 30 km langer, maar dat zij dan maar zo. We vertrekken om 9 uur en na 2 uur rijden komen we bij de eerste ferry, bij Festøya. We hoeven niet lang te wachten, want de ferry’s varen elke 20 minuten. Na een vlotte oversteek rijden zien we na ruim een uur bij Vestnes onze 2e pont in de haven aanleggen. Deze oversteek duurt een half uur en na een kort ritje zijn we rond kwart voor 2 op de camping.
Route.
Na een dagje boodschappen doen en weinig meer dan het verplaatsen van lucht, breken we op en vertrekken we naar Malmefjorden. De routeplanners geven de snelste route aan via o.a. de Rv15 en de Fv60 naar Stranda en het vervolg, de Fv650.
Maar we geven de voorkeur aan de gemakkelijkste route. Naar ons idee is dat zoveel mogelijk de E39 volgen. Het is weliswaar bijna 30 km langer, maar dat zij dan maar zo. We vertrekken om 9 uur en na 2 uur rijden komen we bij de eerste ferry, bij Festøya. We hoeven niet lang te wachten, want de ferry’s varen elke 20 minuten. Na een vlotte oversteek rijden zien we na ruim een uur bij Vestnes onze 2e pont in de haven aanleggen. Deze oversteek duurt een half uur en na een kort ritje zijn we rond kwart voor 2 op de camping.
Ook dit keer komen we net na de middag op de camping. Het voordeel is dat er volop keuze is. De enige regel die we van de beheerder meekrijgen is in welke richting we de caravan neer moeten zetten.
We krijgen te horen dat de camping de 2 vorige dagen helemaal vol stond en dat nu weer wordt verwacht. Ook vertelt ze ons dat er ‘s avonds een groot vuur wordt aangestoken vanwege het Midzomernachtfeest en ze nodigt ons uit voor de BBQ.
Om half 8 zien we rondom het water overal vreugdevuren en ook ‘onze’ vuurstapel wordt aangestoken en datzelfde gebeurt met de BBQ. We lopen daarheen en merken dat we het blijkbaar niet goed begrepen hebben. Het is namelijk de bedoeling dat ieder zijn eigen vlees meeneemt. We zien rondom ons heen dat we daarin niet de enigen zijn: Er zijn meer kijkers dan eters.
De helling vanaf de weg naar de kampeerplekken is best steil. Gemiddeld 15%, met een kort stukje van zelfs tegen de 20%.
Ook dit keer komen we net na de middag op de camping. Het voordeel is dat er volop keuze is. De enige regel die we van de beheerder meekrijgen is in welke richting we de caravan neer moeten zetten.
We krijgen te horen dat de camping de 2 vorige dagen helemaal vol stond en dat nu weer wordt verwacht. Ook vertelt ze ons dat er ‘s avonds een groot vuur wordt aangestoken vanwege het Midzomernachtfeest en ze nodigt ons uit voor de BBQ.
Om half 8 zien we rondom het water overal vreugdevuren en ook ‘onze’ vuurstapel wordt aangestoken en datzelfde gebeurt met de BBQ. We lopen daarheen en merken dat we het blijkbaar niet goed begrepen hebben. Het is namelijk de bedoeling dat ieder zijn eigen vlees meeneemt. We zien rondom ons heen dat we daarin niet de enigen zijn: Er zijn meer kijkers dan eters.
De helling vanaf de weg naar de kampeerplekken is best steil. Gemiddeld 15%, met een kort stukje van zelfs tegen de 20%.
Vandaag gaan we naar de Atlantische weg, een van de 18 nationale toeristische routes van Noorwegen. De 36 km lange route loopt van het vissersplaatsje Bud naar Karvag.
Het meest indrukwekkend vinden we het traject met de bruggen. Regelmatig stoppen we om foto’s te maken en voor een korte wandeling.
We zien dat de meesten na Kårvåg weg 64 volgen naar Kristiansund. Wij slaan rechtsaf en nemen de fraaiere route Fv247 langs de noordkant van Kvernesfjorden. Ter hoogte van de Kornstadkirke zien we een bankje langs de weg en stoppen we voor een picknick.
We gaan later nog even naar Kristiansund, maar we vinden er niet heel veel aan. De terugreis gaat via de Rv70 en de Fv279 waar we langs de zuidkant van de Kvernesfjorden rijden.
Vandaag gaan we naar de Atlantische weg, een van de 18 nationale toeristische routes van Noorwegen. De 36 km lange route loopt van het vissersplaatsje Bud naar Karvag.
Het meest indrukwekkend vinden we het traject met de bruggen. Regelmatig stoppen we om foto’s te maken en voor een korte wandeling.
We zien dat de meesten na Kårvåg weg 64 volgen naar Kristiansund. Wij slaan rechtsaf en nemen de fraaiere route Fv247 langs de noordkant van Kvernesfjorden. Ter hoogte van de Kornstadkirke zien we een bankje langs de weg en stoppen we voor een picknick.
We gaan later nog even naar Kristiansund, maar we vinden er niet heel veel aan. De terugreis gaat via de Rv70 en de Fv279 waar we langs de zuidkant van de Kvernesfjorden rijden.
Gisteren hadden we een mooie tocht naar (en over) de Atlantische weg. Maar het was ook een lange route. Daarom houden we het nu bij een kort ritje.
We rijden in 25 minuten naar ‘Molde Panorama’. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de stad, de fjorden en de bergen. Volgens internet kun je bij helder weer wel 227 bergtoppen zien. Het is ideaal weer om met de verrekijker naar de omgeving te kijken. Dat doen we, maar we laten het tellen achterwege.
Gisteren hadden we een mooie tocht naar (en over) de Atlantische weg. Maar het was ook een lange route. Daarom houden we het nu bij een kort ritje.
We rijden in 25 minuten naar ‘Molde Panorama’. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de stad, de fjorden en de bergen. Volgens internet kun je bij helder weer wel 227 bergtoppen zien. Het is ideaal weer om met de verrekijker naar de omgeving te kijken. Dat doen we, maar we laten het tellen achterwege.
‘s Morgens vertrekken we om 9 uur voor een rit van 270 km naar de volgende camping, in Ringebu. We zijn vlot bij de pont in Sølnes en na een korte oversteek zijn we al om 10 uur aan de overkant, in Afernes.
Na een rit over de brede weg 64, gaan we in Andelsness de E134 op. Een mooie route, vooral het gedeelte waar de rivier Rauma langs de E134 loopt. We zien veel watervallen en stroomversnellingen. Het is plezierig rijden en rond 2 uur zijn we in Ringebu.
‘s Morgens vertrekken we om 9 uur voor een rit van 270 km naar de volgende camping, in Ringebu. We zijn vlot bij de pont in Sølnes en na een korte oversteek zijn we al om 10 uur aan de overkant, in Afernes.
Na een rit over de brede weg 64, gaan we in Andelsness de E134 op. Een mooie route, vooral het gedeelte waar de rivier Rauma langs de E134 loopt. We zien veel watervallen en stroomversnellingen. Het is plezierig rijden en rond 2 uur zijn we in Ringebu.
De camping ligt langs de E134. Er zijn plekken op 60 meter vanaf de weg, maar ook plaatsen die op 140 meter afstand liggen én langs het water Gudbrandsdalslågen liggen. Als we om 2 uur arriveren kiezen we een van de plekken langs het water. Later merkten we dat er aan de overkant van het water een spoorlijn ligt. De treinen rijden ongeveer 2 keer in een uur en we merken er eigenlijk weinig van.
Het is een van de weinige campings waar we mogen gaan staan zoals we willen. We zetten de caravan evenwijdig aan de weg zodat er nóg minder geluid van het verkeer is.
De camping ligt langs de E134. Er zijn plekken op 60 meter vanaf de weg, maar ook plaatsen die op 140 meter afstand liggen én langs het water Gudbrandsdalslågen liggen. Als we om 2 uur arriveren kiezen we een van de plekken langs het water. Later merkten we dat er aan de overkant van het water een spoorlijn ligt. De treinen rijden ongeveer 2 keer in een uur en we merken er eigenlijk weinig van.
Het is een van de weinige campings waar we mogen gaan staan zoals we willen. We zetten de caravan evenwijdig aan de weg zodat er nóg minder geluid van het verkeer is.
In de afgelopen 3,5 weken hebben we al veel gereden. Daarom laten we vandaag de auto staan en nemen we de fiets voor een kort ritje naar Ringebu. De campingbeheerder vertelt ons dat we vanaf de camping een onverharde weg langs het water kunnen nemen en dat die aansluit op een fietspad langs de E134.
We volgen het advies op en merken dat de eerste kilometer ons een Spartaanse rijcomfort biedt. Als we in Ringebu zijn houden we een koffiestop bij een bakker die bij de Noren erg populair is en op Google alleen maar positieve reviews heeft.
Na de koffie lopen we nog even een Kringloopwinkel in en ook daarvan is te zien dat Noorwegen een rijk land is.
In de afgelopen 3,5 weken hebben we al veel gereden. Daarom laten we vandaag de auto staan en nemen we de fiets voor een kort ritje naar Ringebu. De campingbeheerder vertelt ons dat we vanaf de camping een onverharde weg langs het water kunnen nemen en dat die aansluit op een fietspad langs de E134.
We volgen het advies op en merken dat de eerste kilometer ons een Spartaanse rijcomfort biedt. Als we in Ringebu zijn houden we een koffiestop bij een bakker die bij de Noren erg populair is en op Google alleen maar positieve reviews heeft.
Na de koffie lopen we nog even een Kringloopwinkel in en ook daarvan is te zien dat Noorwegen een rijk land is.
We blijven nog 1 dag in Ringebu en hebben de keuze tussen de Peer Gyntveg of de Nationale route Rondane. We kiezen de laatste. Omdat we de volgende dag een lange reisdag hebben, gaan we tot aan het uitzichtpunt Sohlbergplassen.
De Fv27 gaat op een aantal plekken steil omhoog en al gauw zitten we boven de 1000 meter. Onderweg stoppen we en kijken we naar een indrukwekkende wijde omgeving, zonder bomen, waar de weg doorheen slingert.
Bij het uitzichtpunt zien we dat er fraaie looppaden zijn aangelegd, om de bomen heen. Aan het einde van het pad wacht ons een prachtig uitzicht op hoge bergtoppen.
Op de terugweg valt ons een waterval (de Atnbrufossen) met een klein gebouwtje op. We stoppen en lezen dat het een plaats is waar vroeger het hout bijeen verzameld en verwerkt werd. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor exposities.
Dit is de laatste vakantiedag in Noorwegen en ook op deze dag was het prachtig weer. In bijna 4 weken tijd hebben we maar op 1 ochtend regen gehad en een paar keer hoorden we ‘s nachts enkele druppels vallen.
Vooraf kregen we het advies mee vooral dikke fleecetruien en zelfs een winterjas mee te nemen. De praktijk was dat we zomerkleding bij hebben moeten kopen.
We blijven nog 1 dag in Ringebu en hebben de keuze tussen de Peer Gyntveg of de Nationale route Rondane. We kiezen de laatste. Omdat we de volgende dag een lange reisdag hebben, gaan we tot aan het uitzichtpunt Sohlbergplassen.
De Fv27 gaat op een aantal plekken steil omhoog en al gauw zitten we boven de 1000 meter. Onderweg stoppen we en kijken we naar een indrukwekkende wijde omgeving, zonder bomen, waar de weg doorheen slingert.
Bij het uitzichtpunt zien we dat er fraaie looppaden zijn aangelegd, om de bomen heen. Aan het einde van het pad wacht ons een prachtig uitzicht op hoge bergtoppen.
Op de terugweg valt ons een waterval (de Atnbrufossen) met een klein gebouwtje op. We stoppen en lezen dat het een plaats is waar vroeger het hout bijeen verzameld en verwerkt werd. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor exposities.
Dit is de laatste vakantiedag in Noorwegen en ook op deze dag was het prachtig weer. In bijna 4 weken tijd hebben we maar op 1 ochtend regen gehad en een paar keer hoorden we ‘s nachts enkele druppels vallen.
Vooraf kregen we het advies mee vooral dikke fleecetruien en zelfs een winterjas mee te nemen. De praktijk was dat we zomerkleding bij hebben moeten kopen.
We vertrekken rond 9 uur. De eerste 70-80 km is de E6 nog een 2-baans weg, maar wordt daarna 4-baans. Het rijdt vlot. We lazen dat dit een saai traject zou zijn. Het is inderdaad minder spectaculair dan de wegen in Noorwegen. Maar het is zeker niet zo slaapverwekkend als de Franse tolwegen nabij Reims.
We vertrekken rond 9 uur. De eerste 70-80 km is de E6 nog een 2-baans weg, maar wordt daarna 4-baans. Het rijdt vlot. We lazen dat dit een saai traject zou zijn. Het is inderdaad minder spectaculair dan de wegen in Noorwegen. Maar het is zeker niet zo slaapverwekkend als de Franse tolwegen nabij Reims.
We nemen deze camping omdat het op de website er goed uit ziet. Ook de reviews zijn niet verkeerd. Als we arriveren en rondkijken vinden we de werkelijkheid minder oogstrelend. Maar omdat het maar voor 2 nachten is, hebben we geen zin om verder te zoeken en vinden we een plekje.
Het sanitair wordt redelijk schoon gehouden, maar aan veel is te zien dat er achterstallig onderhoud is. Het heeft echt een grote opknapbeurt nodig, dat geldt ook voor het haventje wat bij de camping hoort. Verder zien we op seizoenplaatsen een aantal verwaarloosde caravans staan. Al met al geeft dat voor ons een matige indruk.
We nemen deze camping omdat het op de website er goed uit ziet. Ook de reviews zijn niet verkeerd. Als we arriveren en rondkijken vinden we de werkelijkheid minder oogstrelend. Maar omdat het maar voor 2 nachten is, hebben we geen zin om verder te zoeken en vinden we een plekje.
Het sanitair wordt redelijk schoon gehouden, maar aan veel is te zien dat er achterstallig onderhoud is. Het heeft echt een grote opknapbeurt nodig, dat geldt ook voor het haventje wat bij de camping hoort. Verder zien we op seizoenplaatsen een aantal verwaarloosde caravans staan. Al met al geeft dat voor ons een matige indruk.
We nemen een rustdag. We doen wat boodschappen in Henån, bezoeken een Kringloopwinkel en maken een klein ritje. Morgen naar Denemarken.
We nemen een rustdag. We doen wat boodschappen in Henån, bezoeken een Kringloopwinkel en maken een klein ritje. Morgen naar Denemarken.
We rijden om 09:00 uur weg, de hele route gaat over 4-baans wegen. Het rijdt weer vlot, alleen bij Gotenburg is er een beetje oponthoud vanwege wegwerkzaamheden.
We hebben de vorige dag via internet een ticket gekocht voor de brug Zweden-Denemarken. In de toelichting lezen we dat we de groene banen moeten nemen en dat door nummerplaatherkenning de slagboom open zal gaan. Vol vertrouwen nemen we een groene baan en koersen we op de slagboom af. Helaas, die blijft dicht! Een medewerker vraagt tot 2 x toe of we met een creditcard een ticket willen kopen. We antwoorden dat we dat al via internet gedaan hebben. De medewerker loopt een hokje binnen en daarna gaat de slagboom open.
Het is indrukwekkend om op de brug te rijden. Er is ‘maar’ windkracht 4 - 5, maar die staat dwars op de caravan waardoor we wat langzamer gaan rijden. Tijdens het ritje luisteren we naar het introductieliedje van de Deense serie ‘The Bridge’. Even na 15:00 uur zijn we op de camping.
We rijden om 09:00 uur weg, de hele route gaat over 4-baans wegen. Het rijdt weer vlot, alleen bij Gotenburg is er een beetje oponthoud vanwege wegwerkzaamheden.
We hebben de vorige dag via internet een ticket gekocht voor de brug Zweden-Denemarken. In de toelichting lezen we dat we de groene banen moeten nemen en dat door nummerplaatherkenning de slagboom open zal gaan. Vol vertrouwen nemen we een groene baan en koersen we op de slagboom af. Helaas, die blijft dicht! Een medewerker vraagt tot 2 x toe of we met een creditcard een ticket willen kopen. We antwoorden dat we dat al via internet gedaan hebben. De medewerker loopt een hokje binnen en daarna gaat de slagboom open.
Het is indrukwekkend om op de brug te rijden. Er is ‘maar’ windkracht 4 - 5, maar die staat dwars op de caravan waardoor we wat langzamer gaan rijden. Tijdens het ritje luisteren we naar het introductieliedje van de Deense serie ‘The Bridge’. Even na 15:00 uur zijn we op de camping.
Een grote camping die snel en makkelijk vanaf de E20 te bereiken is. In de receptie staan ze met 3 personen de kampeerders te woord. We krijgen te horen dat er veel kans is op diefstal van e-bikes. We krijgen het aanbod om ze in een stalling te zetten. Maar we houden ze liever op de fietsendrager en beveiligen de fietsen met extra kettingen en sloten. Een van ons is een lichte slaper en wordt bij het minste of geringste al wakker.
Een grote camping die snel en makkelijk vanaf de E20 te bereiken is. In de receptie staan ze met 3 personen de kampeerders te woord. We krijgen te horen dat er veel kans is op diefstal van e-bikes. We krijgen het aanbod om ze in een stalling te zetten. Maar we houden ze liever op de fietsendrager en beveiligen de fietsen met extra kettingen en sloten. Een van ons is een lichte slaper en wordt bij het minste of geringste al wakker.
De medewerkers op de camping geven ons een fraaie kaart mee en tips hoe we het beste op de fiets naar Kopenhagen kunnen gaan.
We zien dat in Kopenhagen er veel voorzieningen zijn om het fietsen aantrekkelijk te maken: ruime fietspaden, duidelijke bewegwijzering en soms ook nog een voorrangsregeling bij de stoplichten. We fietsen zonder problemen een route van 34 km langs de vele bezienswaardigheden van Kopenhagen. Natuurlijk mag ‘de zeemeermin’ niet ontbreken. We hoorden al dat het eigenlijk niet veel voorstelt, maar doen het tóch. Als we het beeldje naderen zien we daar al veel bussen staan en busladingen toeristen, waarvan er heel veel bezig zijn om de perfecte selfie te maken. Ook zien we dat vanaf het water (rondvaartboot) het beeldje bewonderd wordt. We fietsen maar snel door. Als we verder langs het water fietsen valt het ons op hoe mooi oude panden en moderne gebouwen naast elkaar staan.
We zijn nét te laat voor de aflossing van de wacht bij het paleis, maar zien nog wel de afgeloste wacht terug marcheren.
De medewerkers op de camping geven ons een fraaie kaart mee en tips hoe we het beste op de fiets naar Kopenhagen kunnen gaan.
We zien dat in Kopenhagen er veel voorzieningen zijn om het fietsen aantrekkelijk te maken: ruime fietspaden, duidelijke bewegwijzering en soms ook nog een voorrangsregeling bij de stoplichten. We fietsen zonder problemen een route van 34 km langs de vele bezienswaardigheden van Kopenhagen. Natuurlijk mag ‘de zeemeermin’ niet ontbreken. We hoorden al dat het eigenlijk niet veel voorstelt, maar doen het tóch. Als we het beeldje naderen zien we daar al veel bussen staan en busladingen toeristen, waarvan er heel veel bezig zijn om de perfecte selfie te maken. Ook zien we dat vanaf het water (rondvaartboot) het beeldje bewonderd wordt. We fietsen maar snel door. Als we verder langs het water fietsen valt het ons op hoe mooi oude panden en moderne gebouwen naast elkaar staan.
We zijn nét te laat voor de aflossing van de wacht bij het paleis, maar zien nog wel de afgeloste wacht terug marcheren.
Totaalbeeld:
Een geweldige vakantie! Noorwegen is een prachtig land. We waren er voor het eerst, maar we hopen er vaker naar toe te gaan.
Kampeermiddelen.
We kampeerden met een Fendt Bianco Selection 515 SG. De voortent hadden we thuisgelaten. We hadden een grote (zonne-)luifel, de Torino, bij ons en een kleine reisluifel, de Siena van 3,50 m. De reisluifel werd opgezet als regen verwacht werd, want dan heb je niet zo’n grote natte lap stof om in te pakken.
We kregen steeds meer handigheid in het snel opzetten: Alles bij elkaar, dus inclusief stroomafsluiting, buitenkeuken, stoelen en tafel met de koffiekan was in een half uur opgesteld.
“Wat viel mee?”
- Het weer. Op advies van anderen hadden we dikke lange broeken, fleecetruien en zelfs een winterjas meegenomen. Die hebben we gelukkig niet nodig gehad. We hebben vaker de zomerkleding moeten wassen en we hebben nog wat zomerkleding bijgekocht.
- Het trekkend kamperen. Meestal gaan we naar Frankrijk en blijven dan 5-7 dagen op een camping. Maar Noorwegen was voor ons meer een ‘reisland’ en daarom bleven we 2 of 3 nachten op een camping staan. Vandaar uit gingen we op pad.
- Het rijden met de caravan in Noorwegen. De wegen en routes die wij vooraf bekeken hadden waren inderdaad breed genoeg om een vrachtwagen of bus tegen te komen.
- Overal betalen met PIN. We hadden wel een paar 100 Noorse kronen, maar dat was eigenlijk niet nodig geweest.
“Wat viel een beetje tegen?”.
Eerst stond er: “Wat viel tegen?”, maar toen konden we niets bedenken. Daarom de titel aangepast. Na lang nadenken vonden we iets wat niet helemaal aan onze verwachtingen voldeed: De Atlantische weg.
Om de Atlantische weg te bezoeken zijn we naar Bjolstad camping gegaan. Ten opzichte van de voorgaande en de volgende camping was dat een omweg van ruim 200 km. De dagtrip vanaf Bjostadcamping naar de Atlantische weg was ook nog eens 200 km.
Op internet zagen we mooie foto’s en we lazen dat het prachtig is om op een weg te rijden die ‘in de zee’ ligt. Maar het stukje waar het eigenlijk om gaat is nog geen 10 km lang. De wegen langs Kvernesfjorden en het panorama Molde waren juist weer mooier dan verwacht. Alles bij elkaar: het was voor ons de omweg toch wel waard, maar we hadden er meer van verwacht.
Afstanden en kosten vanaf aankomst in Skagen tot en met vertrek uit Kopenhagen.
Afstanden:
- Totaal 3660 km gereden: 2430 km mét caravan en 1230 km voor de dagtripjes.
Kosten:
- Overtocht voor de combinatie (12,30 m) + 2 personen, Hirtshals - Kristiansand: € 390,-
- 6 x een binnenlandse ferry: € 80,-. Wij hadden 50% korting vanwege de overeenkomst en voorschot aan autopassferje.no. Op de afrekening zagen we dat ze de lengte van de combinatie kleiner dan 10 meter (zelfs een keer 6 meter) ingeschat hadden. Als ze het correct hadden gedaan, dan waren de kosten 20% hoger uitgevallen.
- Tolwegen: € 75,-. We hadden een badge gekocht (vooral vanwege de ferry’s) en het nummer van onze debetcard doorgegeven. Hierdoor kregen we 20% korting.
- Oresontbrug: € 130,-
- Campings: € 1.130,- voor 31 nachten. Gemiddeld € 36,50 per overnachting.
- Attracties: € 350,-, waarvan de cruise (Flam) en de Skylift (Loen) de duurste waren.
- Benzine € 810,- voor 435 liter.
- TOTAAL € 3.005,-
Totaalbeeld:
Een geweldige vakantie! Noorwegen is een prachtig land. We waren er voor het eerst, maar we hopen er vaker naar toe te gaan.
Kampeermiddelen.
We kampeerden met een Fendt Bianco Selection 515 SG. De voortent hadden we thuisgelaten. We hadden een grote (zonne-)luifel, de Torino, bij ons en een kleine reisluifel, de Siena van 3,50 m. De reisluifel werd opgezet als regen verwacht werd, want dan heb je niet zo’n grote natte lap stof om in te pakken.
We kregen steeds meer handigheid in het snel opzetten: Alles bij elkaar, dus inclusief stroomafsluiting, buitenkeuken, stoelen en tafel met de koffiekan was in een half uur opgesteld.
“Wat viel mee?”
- Het weer. Op advies van anderen hadden we dikke lange broeken, fleecetruien en zelfs een winterjas meegenomen. Die hebben we gelukkig niet nodig gehad. We hebben vaker de zomerkleding moeten wassen en we hebben nog wat zomerkleding bijgekocht.
- Het trekkend kamperen. Meestal gaan we naar Frankrijk en blijven dan 5-7 dagen op een camping. Maar Noorwegen was voor ons meer een ‘reisland’ en daarom bleven we 2 of 3 nachten op een camping staan. Vandaar uit gingen we op pad.
- Het rijden met de caravan in Noorwegen. De wegen en routes die wij vooraf bekeken hadden waren inderdaad breed genoeg om een vrachtwagen of bus tegen te komen.
- Overal betalen met PIN. We hadden wel een paar 100 Noorse kronen, maar dat was eigenlijk niet nodig geweest.
“Wat viel een beetje tegen?”.
Eerst stond er: “Wat viel tegen?”, maar toen konden we niets bedenken. Daarom de titel aangepast. Na lang nadenken vonden we iets wat niet helemaal aan onze verwachtingen voldeed: De Atlantische weg.
Om de Atlantische weg te bezoeken zijn we naar Bjolstad camping gegaan. Ten opzichte van de voorgaande en de volgende camping was dat een omweg van ruim 200 km. De dagtrip vanaf Bjostadcamping naar de Atlantische weg was ook nog eens 200 km.
Op internet zagen we mooie foto’s en we lazen dat het prachtig is om op een weg te rijden die ‘in de zee’ ligt. Maar het stukje waar het eigenlijk om gaat is nog geen 10 km lang. De wegen langs Kvernesfjorden en het panorama Molde waren juist weer mooier dan verwacht. Alles bij elkaar: het was voor ons de omweg toch wel waard, maar we hadden er meer van verwacht.
Afstanden en kosten vanaf aankomst in Skagen tot en met vertrek uit Kopenhagen.
Afstanden:
- Totaal 3660 km gereden: 2430 km mét caravan en 1230 km voor de dagtripjes.
Kosten:
- Overtocht voor de combinatie (12,30 m) + 2 personen, Hirtshals - Kristiansand: € 390,-
- 6 x een binnenlandse ferry: € 80,-. Wij hadden 50% korting vanwege de overeenkomst en voorschot aan autopassferje.no. Op de afrekening zagen we dat ze de lengte van de combinatie kleiner dan 10 meter (zelfs een keer 6 meter) ingeschat hadden. Als ze het correct hadden gedaan, dan waren de kosten 20% hoger uitgevallen.
- Tolwegen: € 75,-. We hadden een badge gekocht (vooral vanwege de ferry’s) en het nummer van onze debetcard doorgegeven. Hierdoor kregen we 20% korting.
- Oresontbrug: € 130,-
- Campings: € 1.130,- voor 31 nachten. Gemiddeld € 36,50 per overnachting.
- Attracties: € 350,-, waarvan de cruise (Flam) en de Skylift (Loen) de duurste waren.
- Benzine € 810,- voor 435 liter.
- TOTAAL € 3.005,-
Route
Nieuwste eerstEen praktische digitale reisgids voor Zuid-Noorwegen.
Het is niet de goedkoopste reisgids, maar zeker een van de beste. Het biedt veel
informatie en links waarmee meteen doorgeklikt kan worden naar een camping, bezienswaardigheden, parkeerplaatsen, etc.
Door de gids hebben we de route vanuit Kristiansand aangepast: Niet via de E39 naar Stavanger, maar via het Setesdal naar het noorden. Een keuze waar we zeker geen spijt van hebben!
Zie www.altijdwat.nu
Reisgidsen van de ANWB.
Ontdek Noorwegen Fjorden
Noorwegen Zuid.
Kaarten:
Boek:
Marco Polo Scandinavië,kaarten 1:250.000 en 1:650.000
Fietskaart.
www.routeyou.com met daarin de OpenCycle Map.
Tol:
Tolwegen:Een tolbadge van SkyttelPASS (200 NOK) waarmee op de tolwegen enige korting verkregen kan worden. Na betaling was de badge 2 weken later in huis. Je moet het nummer van je creditcard of debetcard opgeven, want daar wordt de tol op afgeschreven.
Veerponten:Met een account en aanbetaling (voor onze combinatie 14.800 NOK) aan AutoPASS for ferje kan op binnenlandse veerponten tot 50% korting verkregen worden. De aanbetaling is eigenlijk een voorschot op de veerkosten, want daar worden de veerkosten op afgeboekt.
- 57.6443 10.4622
- 57° 38' 39.5" N 10° 27' 44" E
De verzande kerk.
De eerste stop is bij de verzande kerk. De verzande kerk dateert uit de 13e eeuw. Jarenlang moesten de kerkgangers het zand wegschoppen voordat ze de deur open konden doen. Rond 1795 waren ze er helemaal klaar mee en gaven het op.
Daarna is de kerk deels afgebroken, alleen de toren staat er nog. Aan de ronding van het metselwerk is af te leiden tot hoe hoog het zand gekomen is.
Het is best aardig om te zien en er omheen te lopen.
De Grenen.
Vervolgens fietsen we door naar ‘De Grenen’. Het is een landtong. Hier komen het Skagerrak en het Kattegat bij elkaar.
Jaarlijks komen er meer dan een miljoen toeristen. We begrijpen niet waarom, want eigenlijk valt er weinig bijzonders te zien. Het is leuk om er naar toe te gaan als je in de buurt ben, maar wij vinden het niet een omweg waard.
Later hoorden we dat het bijzondere op het water afhankelijk is van het weer en de stroming. Je moet dus blijkbaar een beetje geluk hebben.
Bunken camping is hooguit 20% bezet. Van de bezette plaatsen zijn er ook seizoenplaatsen zonder campinggasten. Het is dus erg rustig op de camping. Aan zee en langs de duinen zijn we de enigen.
Rabjerg Mile.
Op een paar km afstand van de camping ligt het grootste ‘wandelende’ duin van Noord-West Europa. We rijden er even naar toe en zijn ook daar vrijwel alleen. We zien eeen grote zandvlakte die jaarlijks gemiddeld 18 opschuift. De top is 20 meter hoog en ligt 40 meter boven de zeespiegel.
- 57.5942 9.9628
- 57° 35' 39.2" N 9° 57' 46.1" E
- 57.7255 9.4035
- 57° 43' 31.8" N 9° 24' 12.5" E
- 57.9815 8.2317
- 57° 58' 53.5" N 8° 13' 54.1" E
- 58.5534 7.7834
- 58° 33' 12.2" N 7° 47' 0.2" E
Vanaf de camping is het makkelijk (dus vlak) en veilig fietsen naar Evje voor een paar boodschappen.
Onderweg gaan we over een brug die met enige regelmaat door het leger gerenoveerd wordt.
Het idee om via de Rv9 naar het noorden te gaan, haalden we uit de digitale reisgids ‘Noorwegen Zuid’ van www.altijdwat.nu. We weten niet hoe de route via Stavanger is, maar we hebben hoe dan ook geen spijt dat we het idee opgepakt hebben.
De Rv9 is zonder meer een mooie route en is met een caravan-combinatie overal goed te rijden: brede wegen, geen steile hellingen en fraai aangelegde parkeerplaatsen voor een picknick. Ook zijn er electriciteitsaansluitimgen voor campers die daar willen overnachten.
Begin juni lag er op 1000 meter hoogte nog sneeuw en lag er ijs in de waterpartijen.
- 59.8297 6.811
- 59° 49' 47.1" N 6° 48' 39.5" E
Odda.
Als we vanuit Røldal naar Latefossen rijden, blijkt daar de parkeerplaats bomvol te staan. We besluiten door te rijden en denken een stukje verderop te kunnen keren. Dat is niet het geval en al gauw is Odda in zicht.
Als je in de buurt bent, is Odda leuk om even te bezoeken, maar wij vinden het geen omweg waard.
Vanuit de haven is er zicht op de karakteristieke gekleurde huisjes. Ook zien we een steen ter herinnering aan de serie Vikings.
In Odda is de serie Vikings (van Netflix) opgenomen. De eerste 2 (van 7) heb ik gezien en regelmatig Wikipedia er op nageslagen om te weten in hoeverre het klopt. Maar op enig moment ben ik afgehaakt. De intriges, huwelijksproblemen, roddel en achterklap begonnen meer aandacht te krijgen. Als ik zoiets wil zien, kan ik net zo goed naar GTST kijken.
Latefossen.
Op de terugweg vanuit Odda is er nog net een parkeerplek over en kunnen we het watergeweld van dichtbij bekijken.
Langfossen.
Op de terugweg naar de camping gaan we bij de kruising Rv13/E134 richting Langfossen. Daar is aan beide kanten parkeerruimte en zijn er zitjes om de boterhammen op te eten. Het water komt daar vanaf 600 meter naar beneden en is een van de mooiste watervallen van Noorwegen.
Ook daarom vandaag een campingdagje met een klein stukje fietsen. Onderweg passeerden we een staafkerk uit 1250, daarna naar de Co-op voor de boodschappen.
Routes volgens de routeplanner.
We lezen over de smalle gedeeltes van de Rv13. Een NL-er die in Noorwegen woont schrijft dat het soms 1,5 voertuig breed is. Een camper of auto+caravan kan op veel plaatsen geen vrachtwagen passeren. Het is zaak tijdig een uitwijkplaats te benutten, anders zal een van beiden terug moeten rijden.
Alternatieve route.
We hebben nog niet veel ervaring met caravan-rijden en besluiten daarom de E134 naar het westen helemaal uit te rijden tot aan de aansluiting met de E39. Vandaar uit naar het noorden. Onderweg nemen we een ferry die ons 40 minuten dichterbij Bergen zal brengen.
- 59.4632 5.4751
- 59° 27' 47.4" N 5° 28' 30.2" E
- 59.9677 5.3375
- 59° 58' 3.7" N 5° 20' 15" E
- 60.3733 5.4588
- 60° 22' 23.9" N 5° 27' 31.7" E
We hebben de e-bikes mee en we zien dat langs Bratlandcamping en Lone Camping een fietsroute (nr 90) loopt. Maar we vragen ons af of het wel veilig is om vanaf de camping te starten, want er is geen vrijliggend fietspad te zien.
We zetten de fietsendrager + fietsen achter op de auto en rijden 9 km richting Bergen. Bij het station Midtun parkeren we de auto en stappen we op de fiets.
Vanaf Midtun tot aan het centrum van Bergen (Festplassen) fietsen we overal op veilige fietspaden. De hoogteverschillen blijken voor niet-geoefende 65-Plussers met een E-bike heel goed te doen. Slechts een enkele keer moet de hoogste trapondersteuning ingesteld worden. Maar dat zegt ook iets over ons, want we zien veel Noren op een gewone fiets het traject fietsen. Het grootste gedeelte gaat over een voormalige spoorbaan.
De route is in het voorjaar van 2023 aangelegd. In de route ligt ook een tunnel van 450 meter. Om het onderweg wat op te leuken is de verlichting in verschillende kleuren.
Op Festplassen vinden we een lantaarnpaal waar we onze fietsen aan de ketting leggen en lopen dan naar de haven.
Bergen.
We bekijken de fraaie huizen aan de haven en de karakteristieke houten huizen, daarna nemen we de Floibanen en zien bij stralend weer Bergen vanaf 300 meter hoogte.
We gaan op weg naar de Steindalsfossen. Onderweg zien we (en stoppen we) voor nog 2 andere watervallen: Mørkhølsfossen en Fosse bratte. Bij de Steindalsfossen lopen we onder de waterval door en zien en horen we hoe het water met geweld naar beneden stort.
We rijden daarna 15 min. door naar Norheimsund om vervolgens een eindje langs het Hardangerfjord rijden waar we een fraai picknickplaatsje vinden.
- 60.5938 6.5837
- 60° 35' 37.5" N 6° 35' 1.3" E
Het positieve van de camping is het meertje met een klein strandje en uitzicht op de bergen met besneeuwde bergtoppen. Het mindere aan de camping is dat die vlak langs de Rv13 ligt en het verkeer goed te horen is. Maar het is weekend, dus het had nog erger kunnen zijn.
Iemand zei me eens dat het juist goed is om elke dag van de camping te gaan. Al is het maar even en al is het maar om de krant te halen. Dat was vroeger, maar de wijze raad volg ik nog altijd op.
Voor de camping ligt een fietspad op een oude spoorbaan. Naar rechts gaat het ruim 10 km verder en 200 meter lager naar Voss, maar de gondel/kabelbaan blijkt dicht te zijn vanwege onderhoudswerkzaamheden.
Na het avondeten nemen we de fiets en slaan linksaf het fietspad op. Na 3,5 km komen we uit bij de Skjervsfossen. We zijn de enigen. Wel staat er een camper op het parkeerterreintje (met wc).
Als je naar de waterval toe loopt kun je die van bovenaf bekijken. Er loopt een pad helemaal naar beneden, maar omdat je de 80 meter ook weer omhoog moet, doen we dat maar voor een deel.
De 55 km van Flatlandsmo camping naar de Vøringossen is een mooie rit en we vinden het geen opoffering om hem heen en terug te rijden.
Als eerste rijden we over de langste hangbrug van Noorwegen: de 1400 meter lange Hardangerbrug. Vervolgens rijden we door tunnels waar zelfs rotondes in gemaakt zijn en heel bijzonder verlicht zijn. Volgens de kinderen, die we een filmpje stuurde, is het net live Mario Cart.
Ook bijzonder is het traject waar tunnels over elkaar heen lopen, te vergelijken met een parkeergarage maar dan een paar slagen groter.
We zien dat de onderste parkeerplaats vanwege werkzaamheden afgesloten is en rijden door naar de 80 meter hoger gelegen parkeerplaats, bij het Fosli hotel.
Het is een indrukwekkend watergeweld. Om het goed en veilig te kunnen zien zijn metalen looppaden en bruggen aangelegd, waardoor je de watervallen zowel van bovenaf als van onderaf kunt bekijken.
Op internet zijn veel foto’s te zien en wetenswaardigheden te lezen. Maar één bijzonderheidje mis ik: Het is allemaal gratis! Als NL-er vraag ik mij af waarom ze niet een paar € per persoon en auto vragen. Op die manier zouden ze jaarlijks een paar miljoen mee pakken en de onderhoudskosten er uit kunnen financieren.
Het valt me sowieso op dat alles wat vrij te bezichtigen is gratis toegankelijk is. Dat is in andere landen wel anders. Van Noorwegen wordt gezegd dat het een duur land is, maar door deze vorm van gastvrijheid wordt het verschil met andere landen kleiner.
- 60.8998 7.2068
- 60° 53' 59.4" N 7° 12' 24.6" E
We kijken naar het aan boord gaan van de toeristen. Je hebt altijd van die mensen die vooraan in de rij willen staan om vervolgens het beste plek te kiezen. Dat is ook nu het geval. We zien dat er gehaast wordt om op de voorkant van de boot te komen. Maar als de boot wegvaart, zien we dat hij eerst 180 graden draait en dan merkt die groep dat ze op het achterdek staan.
We nemen de vroege boot, d.w.z. die van 09:30 uur. Als we aan boord gaan zien we veel mensen doorlopen naar (wat zij denken) de voorkant van de boot. Wij stoppen eerder en zijn een poosje als enigen op het voordek.
We genieten heen en terug. De optie om voor de terugreis de bus te nemen laten we schieten. De terugreis met de boot is weliswaar wat duurder, maar dat hebben we er graag voor over.
Via luidsprekers worden de toeristen geadviseerd om niet buiten op het dek te eten, vanwege ‘Bird attack’. Het beste is om binnen te eten. De waarschuwing kan ook te maken hebben dat je alleen binnen mag eten als je bij het restaurant eten hebt gekocht.
We volgen toch maar het advies op en kopen wat. Tegelijkertijd nemen we ook wat van ons eigen eten, want we hebben tenslotte de boterhammen niet voor niets gesmeerd en meegenomen.
Als het weggetje via haarspeldbochten afbuigt, keren we om. Het terugfietsen over dezelfde route vinden we geen bezwaar. Vanaf de andere richting ziet het er weer anders uit, het is en blijft prachtig.
*)
In het begin dachten we dat het een trottoir was en uitsluitend bestemd is voor voetgangers, maar het blijkt veelal een gedeelte te zijn waar voetgangers én fietsers gebruik van mogen maken.
Het is niet druk, we staan met een paar andere toeristen van het geweldige uitzicht te genieten. D.w.z de meesten, want we zien een aantal die uitsluitend oog hebben om zichzelf of de reisgenoten op de foto te zetten. Achter ons horen we iemand zeggen: “Kijk daar heb je weer van die klik-Aziaten”. En inderdaad, ze zijn zo druk bezig met foto’s nemen dat ze het meeste van de omgeving via de lens zien.
Het is erg stil en rustig op de bergweg. Op het hoogste punt zien we dat er nog volop sneeuw ligt en dat lijkt ons een goede stopplek voor de lunch.
We rijden verder en zijn 2,5 uur na vertrek aan het einde van de bergweg.
We kopen tickets bij het museum. We lezen en zien iets over de geschiedenis van de staafkerken. Van de staafkerk Borgund krijgen we Nederlandstalige informatie mee. Het valt ons op hoe klein het binnen in de kerk is. We vermoeden dat het destijds geen grote gemeente geweest zal zijn.
Na bezichtiging gaan we via de lange Leardaltunnel terug naar de camping waar we om 15:30 uur aan komen.
Om 09:30 uur rijden we de camping af en gaan meteen de Leadraltunnel in. Die is met 24,5 km de langste van Europa. In de tunnel zijn op 3 plekken verbredingen aangebracht die blauw verlicht zijn. Best aardig om te zien, maar het is en blijft een saai stukje rijden. Daarna volgen er nog 2 tunnels die gelukkig korter zijn. Maar al met al hebben we tijdens de rit meer kunstlicht gezien dan daglicht.
De ferry was een aangename onderbreking. Het ging weer vlot. We hoefden maar even te wachten om aan boord te gaan. Na ongeveer 10 minuten waren we aan de overkant en reden we van de pont af de Rv5 op, richting Sogndal.
Het eigen hitteprotocol laat niet toe dat we in de brandende zon die wandeling gaan maken en dus wordt die uitgesteld totdat we beter weer hebben.
Als alternatief een rit, de Rv55 via Gaupne en Skjolden langs de Lustrafjorden en vervolgens over de bergpas Tindevegen, die op 1300 meter hoogte ligt. Op de Tindevegen mogen geen bussen/campers komen die langer zijn dan 10 meter. We zien dat het erg rustig is en dat boven de 1000 meter nog sneeuw ligt.
De Tindevegen is een tolweg. Aan de top staat een gesloten slagboom die open gaat als je met je pinpas 90 kronen betaald hebt.
Bij Øvre Årdal sluit de Tindevegen aan op de Rv53. Bij de aansluiting van de Rv53 op de Rv5 schiet met hoge snelheid een auto met Noors kenteken ons voorbij. We vermoeden dat het een local is en dat hij weet dat de pont zometeen vertrekt. Dat vermoeden blijkt juist. Hij en wij kunnen nog nét de pont op. Een paar seconden na ons gaat een stalen schot omhoog en vaart te pont weg.
Het was een mooie tocht van 155 km. 4,5 uur onderweg, inclusief stops voor foto’s en lunch.
Het is weer stralend weer. Met het uitzicht dat we vanaf de kampeerplek hebben hoeven we eigenlijk niet weg om iets moois te zien. Daarom houden we het vandaag bij een klein fietstochtje.
Vanaf Kjornes camping loopt een fietspad naar Sogndal. We fietsen naar het haventje en moeten daar een stukje lopen. Voorbij Sogndal gaat het fietspad verder langs de Rv13. Als de hoofdweg een tunnel in gaat, rijden wij op de oude weg nog een stukje verder tot de fietsroute aansluit op de Rv13. We rijden dezelfde route weer terug.
Het valt ons op hoe mooi het fietspad en allerlei (recreatieve) voorzieningen aangelegd zijn. Het is echt een rijk land. Na 15 km fietsen zijn we weer terug op de camping en genieten we onder de luifel van het uitzicht.
De Nigardsbreen schijnt vanuit richting Gaupne een van de makkelijkst toegankelijke gletsjers te zijn. We vertrekken om 09:15 uur en via de Rv55 en de Fv604 zijn we een uur later nabij de gletsjer.
We laten het museum voor wat het is, dat doen we elders wel als het een keer slecht weer is. We rijden een tolweg op en na betaling (90 NOK) met de pinpas gaat de slagboom open. We parkeren de auto bij de laatste parkeerplaats.
Op de bordjes lezen we dat de gletsjer lopend te bereiken is via een pad van 3 km. Ook is er de mogelijkheid om het eerste deel met een bootje te doen, waardoor er nog 1,5 km te wandelen over blijft. We kiezen voor de laatste optie. De kosten, 2 x 75 NOK vallen mee. Het bootje, waar 12 personen in kunnen, vaart af en aan. We hoeven niet lang te wachten.
Als we aan de 1,5 km wandeling beginnen, dan lijkt dat weinig en de gletsjer lijkt dichtbij. Maar schijn bedriegt. Het pad naar de gletsjer stijgt een kleine 100 meter en je moet goed kijken hoe je loopt en waar je je voeten neerzet. Onze schoenen met een stevige zool hebben we echt wel nodig.
Maar, de wandeling blijkt ook voor niet-geoefende 60+ ers goed te doen en na een uur hebben we de gletsjer bereikt.
- 61.7409 6.7908
- 61° 44' 27.4" N 6° 47' 27" E
- 61.7409 6.7908
- 61° 44' 27.4" N 6° 47' 27" E
Een kort ritje van 20 km brengt ons bij de Skylift in Loen. Op de parkeerplaats en bij de tickets is het niet druk en al snel zitten we in de gondel. De gondel brengt ons in 5 minuten ruim 1000 meter hoger.
De stijgsnelheid is net zoiets als van een lift in een appartementencomplex. Maar omdat we nu in een steeds groter wordende diepte kijken heeft vooral mijn vrouw het gevoel dat het einde van haar leven nabij is. Het gevoel is gelukkig kort maar hevig en na 5 minuten hebben we weer vaste grond onder de voeten.
Bovenop de bergtop Hoven genieten we van het mooie uitzicht. We zien ook nog basejumpers de berg afspringen.
De terugreis gaat met dezelfde snelheid. Het personeel waarschuwt ons tijdig dat de gondel eventjes gaat schommelen. Sommigen in de gondel vinden dat leuk, anderen zijn blij als hij weer stabiel hangt.
De gletsjer Briksdalbreen ligt nog geen 10 km van de camping, dus gaan we daar even kijken (dachten we). De parkeerplaats hebben we snel bereikt, maar dan volgen we een effen pad dat omhoog loopt, soms is het ‘vals plat’, maar meestal merken is het gestaag stijgen en soms gaat dat via trappen.
Het is al met al een hoogteverschil van 200 meter. Onderweg zien we (en voelen we) watervallen. Na een uurtje bereiken we het gletsjermeer en zien we de gletsjer.
In 1989 kwam de gletsjer nog in het meer, maar nu is dat allang niet meer het geval. De gletsjer moet van veraf (ca 500 meter) bewonderd worden, want een hekwerk met een waarschuwingsbord geven aan dat verder lopen onverantwoord is.
We zien dat sommige toeristen zich naar de gletsjer laten rijden in een Trollcar. Het ziet er uit als een meerpersoons open Pausmobiel. Als er cruiseschepen liggen, dan zien we bussen af en aan rijden. De oudere pensionados en de luie toerist kiezen voor de gemakkelijkste weg waardoor de Trollcars al gauw volgeboekt zijn.
Het is vandaag de langste dag. In Olden gaat de zon om 23:26 uur onder en zal morgenochtend om 03:46 uur weer op gaan.
- 62.3749 6.3315
- 62° 22' 29.7" N 6° 19' 53.3" E
- 62.8137 7.2248
- 62° 48' 49.4" N 7° 13' 29.4" E
Vandaag gaan we naar de Atlantische weg, een van de 18 nationale toeristische routes van Noorwegen. De 36 km lange route loopt van het vissersplaatsje Bud naar Karvag.
Het meest indrukwekkend vinden we het traject met de bruggen. Regelmatig stoppen we om foto’s te maken en voor een korte wandeling.
We zien dat de meesten na Kårvåg weg 64 volgen naar Kristiansund. Wij slaan rechtsaf en nemen de fraaiere route Fv247 langs de noordkant van Kvernesfjorden. Ter hoogte van de Kornstadkirke zien we een bankje langs de weg en stoppen we voor een picknick.
We gaan later nog even naar Kristiansund, maar we vinden er niet heel veel aan. De terugreis gaat via de Rv70 en de Fv279 waar we langs de zuidkant van de Kvernesfjorden rijden.
Gisteren hadden we een mooie tocht naar (en over) de Atlantische weg. Maar het was ook een lange route. Daarom houden we het nu bij een kort ritje.
We rijden in 25 minuten naar ‘Molde Panorama’. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de stad, de fjorden en de bergen. Volgens internet kun je bij helder weer wel 227 bergtoppen zien. Het is ideaal weer om met de verrekijker naar de omgeving te kijken. Dat doen we, maar we laten het tellen achterwege.
- 61.5023 10.1697
- 61° 30' 8.3" N 10° 10' 10.8" E
De camping ligt langs de E134. Er zijn plekken op 60 meter vanaf de weg, maar ook plaatsen die op 140 meter afstand liggen én langs het water Gudbrandsdalslågen liggen. Als we om 2 uur arriveren kiezen we een van de plekken langs het water. Later merkten we dat er aan de overkant van het water een spoorlijn ligt. De treinen rijden ongeveer 2 keer in een uur en we merken er eigenlijk weinig van.
Het is een van de weinige campings waar we mogen gaan staan zoals we willen. We zetten de caravan evenwijdig aan de weg zodat er nóg minder geluid van het verkeer is.
In de afgelopen 3,5 weken hebben we al veel gereden. Daarom laten we vandaag de auto staan en nemen we de fiets voor een kort ritje naar Ringebu. De campingbeheerder vertelt ons dat we vanaf de camping een onverharde weg langs het water kunnen nemen en dat die aansluit op een fietspad langs de E134.
We volgen het advies op en merken dat de eerste kilometer ons een Spartaanse rijcomfort biedt. Als we in Ringebu zijn houden we een koffiestop bij een bakker die bij de Noren erg populair is en op Google alleen maar positieve reviews heeft.
Na de koffie lopen we nog even een Kringloopwinkel in en ook daarvan is te zien dat Noorwegen een rijk land is.
We blijven nog 1 dag in Ringebu en hebben de keuze tussen de Peer Gyntveg of de Nationale route Rondane. We kiezen de laatste. Omdat we de volgende dag een lange reisdag hebben, gaan we tot aan het uitzichtpunt Sohlbergplassen.
De Fv27 gaat op een aantal plekken steil omhoog en al gauw zitten we boven de 1000 meter. Onderweg stoppen we en kijken we naar een indrukwekkende wijde omgeving, zonder bomen, waar de weg doorheen slingert.
Bij het uitzichtpunt zien we dat er fraaie looppaden zijn aangelegd, om de bomen heen. Aan het einde van het pad wacht ons een prachtig uitzicht op hoge bergtoppen.
Op de terugweg valt ons een waterval (de Atnbrufossen) met een klein gebouwtje op. We stoppen en lezen dat het een plaats is waar vroeger het hout bijeen verzameld en verwerkt werd. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor exposities.
Dit is de laatste vakantiedag in Noorwegen en ook op deze dag was het prachtig weer. In bijna 4 weken tijd hebben we maar op 1 ochtend regen gehad en een paar keer hoorden we ‘s nachts enkele druppels vallen.
Vooraf kregen we het advies mee vooral dikke fleecetruien en zelfs een winterjas mee te nemen. De praktijk was dat we zomerkleding bij hebben moeten kopen.
We vertrekken rond 9 uur. De eerste 70-80 km is de E6 nog een 2-baans weg, maar wordt daarna 4-baans. Het rijdt vlot. We lazen dat dit een saai traject zou zijn. Het is inderdaad minder spectaculair dan de wegen in Noorwegen. Maar het is zeker niet zo slaapverwekkend als de Franse tolwegen nabij Reims.
- 58.2969 11.6922
- 58° 17' 48.8" N 11° 41' 32" E
We nemen een rustdag. We doen wat boodschappen in Henån, bezoeken een Kringloopwinkel en maken een klein ritje. Morgen naar Denemarken.
We rijden om 09:00 uur weg, de hele route gaat over 4-baans wegen. Het rijdt weer vlot, alleen bij Gotenburg is er een beetje oponthoud vanwege wegwerkzaamheden.
We hebben de vorige dag via internet een ticket gekocht voor de brug Zweden-Denemarken. In de toelichting lezen we dat we de groene banen moeten nemen en dat door nummerplaatherkenning de slagboom open zal gaan. Vol vertrouwen nemen we een groene baan en koersen we op de slagboom af. Helaas, die blijft dicht! Een medewerker vraagt tot 2 x toe of we met een creditcard een ticket willen kopen. We antwoorden dat we dat al via internet gedaan hebben. De medewerker loopt een hokje binnen en daarna gaat de slagboom open.
Het is indrukwekkend om op de brug te rijden. Er is ‘maar’ windkracht 4 - 5, maar die staat dwars op de caravan waardoor we wat langzamer gaan rijden. Tijdens het ritje luisteren we naar het introductieliedje van de Deense serie ‘The Bridge’. Even na 15:00 uur zijn we op de camping.
- 55.6722 12.4315
- 55° 40' 19.7" N 12° 25' 53.4" E
De medewerkers op de camping geven ons een fraaie kaart mee en tips hoe we het beste op de fiets naar Kopenhagen kunnen gaan.
We zien dat in Kopenhagen er veel voorzieningen zijn om het fietsen aantrekkelijk te maken: ruime fietspaden, duidelijke bewegwijzering en soms ook nog een voorrangsregeling bij de stoplichten. We fietsen zonder problemen een route van 34 km langs de vele bezienswaardigheden van Kopenhagen. Natuurlijk mag ‘de zeemeermin’ niet ontbreken. We hoorden al dat het eigenlijk niet veel voorstelt, maar doen het tóch. Als we het beeldje naderen zien we daar al veel bussen staan en busladingen toeristen, waarvan er heel veel bezig zijn om de perfecte selfie te maken. Ook zien we dat vanaf het water (rondvaartboot) het beeldje bewonderd wordt. We fietsen maar snel door. Als we verder langs het water fietsen valt het ons op hoe mooi oude panden en moderne gebouwen naast elkaar staan.
We zijn nét te laat voor de aflossing van de wacht bij het paleis, maar zien nog wel de afgeloste wacht terug marcheren.
Totaalbeeld:
Een geweldige vakantie! Noorwegen is een prachtig land. We waren er voor het eerst, maar we hopen er vaker naar toe te gaan.
Kampeermiddelen.
We kampeerden met een Fendt Bianco Selection 515 SG. De voortent hadden we thuisgelaten. We hadden een grote (zonne-)luifel, de Torino, bij ons en een kleine reisluifel, de Siena van 3,50 m. De reisluifel werd opgezet als regen verwacht werd, want dan heb je niet zo’n grote natte lap stof om in te pakken.
We kregen steeds meer handigheid in het snel opzetten: Alles bij elkaar, dus inclusief stroomafsluiting, buitenkeuken, stoelen en tafel met de koffiekan was in een half uur opgesteld.
“Wat viel mee?”
- Het weer. Op advies van anderen hadden we dikke lange broeken, fleecetruien en zelfs een winterjas meegenomen. Die hebben we gelukkig niet nodig gehad. We hebben vaker de zomerkleding moeten wassen en we hebben nog wat zomerkleding bijgekocht.
- Het trekkend kamperen. Meestal gaan we naar Frankrijk en blijven dan 5-7 dagen op een camping. Maar Noorwegen was voor ons meer een ‘reisland’ en daarom bleven we 2 of 3 nachten op een camping staan. Vandaar uit gingen we op pad.
- Het rijden met de caravan in Noorwegen. De wegen en routes die wij vooraf bekeken hadden waren inderdaad breed genoeg om een vrachtwagen of bus tegen te komen.
- Overal betalen met PIN. We hadden wel een paar 100 Noorse kronen, maar dat was eigenlijk niet nodig geweest.
“Wat viel een beetje tegen?”.
Eerst stond er: “Wat viel tegen?”, maar toen konden we niets bedenken. Daarom de titel aangepast. Na lang nadenken vonden we iets wat niet helemaal aan onze verwachtingen voldeed: De Atlantische weg.
Om de Atlantische weg te bezoeken zijn we naar Bjolstad camping gegaan. Ten opzichte van de voorgaande en de volgende camping was dat een omweg van ruim 200 km. De dagtrip vanaf Bjostadcamping naar de Atlantische weg was ook nog eens 200 km.
Op internet zagen we mooie foto’s en we lazen dat het prachtig is om op een weg te rijden die ‘in de zee’ ligt. Maar het stukje waar het eigenlijk om gaat is nog geen 10 km lang. De wegen langs Kvernesfjorden en het panorama Molde waren juist weer mooier dan verwacht. Alles bij elkaar: het was voor ons de omweg toch wel waard, maar we hadden er meer van verwacht.
Afstanden en kosten vanaf aankomst in Skagen tot en met vertrek uit Kopenhagen.
Afstanden:
- Totaal 3660 km gereden: 2430 km mét caravan en 1230 km voor de dagtripjes.
Kosten:
- Overtocht voor de combinatie (12,30 m) + 2 personen, Hirtshals - Kristiansand: € 390,-
- 6 x een binnenlandse ferry: € 80,-. Wij hadden 50% korting vanwege de overeenkomst en voorschot aan autopassferje.no. Op de afrekening zagen we dat ze de lengte van de combinatie kleiner dan 10 meter (zelfs een keer 6 meter) ingeschat hadden. Als ze het correct hadden gedaan, dan waren de kosten 20% hoger uitgevallen.
- Tolwegen: € 75,-. We hadden een badge gekocht (vooral vanwege de ferry’s) en het nummer van onze debetcard doorgegeven. Hierdoor kregen we 20% korting.
- Oresontbrug: € 130,-
- Campings: € 1.130,- voor 31 nachten. Gemiddeld € 36,50 per overnachting.
- Attracties: € 350,-, waarvan de cruise (Flam) en de Skylift (Loen) de duurste waren.
- Benzine € 810,- voor 435 liter.
- TOTAAL € 3.005,-
Reisdagboek
Een praktische digitale reisgids voor Zuid-Noorwegen.
Het is niet de goedkoopste reisgids, maar zeker een van de beste. Het biedt veel
informatie en links waarmee meteen doorgeklikt kan worden naar een camping, bezienswaardigheden, parkeerplaatsen, etc.
Door de gids hebben we de route vanuit Kristiansand aangepast: Niet via de E39 naar Stavanger, maar via het Setesdal naar het noorden. Een keuze waar we zeker geen spijt van hebben!
Zie www.altijdwat.nu
Reisgidsen van de ANWB.
Ontdek Noorwegen Fjorden
Noorwegen Zuid.
Kaarten:
Boek:
Marco Polo Scandinavië,kaarten 1:250.000 en 1:650.000
Fietskaart.
www.routeyou.com met daarin de OpenCycle Map.
Tol:
Tolwegen:Een tolbadge van SkyttelPASS (200 NOK) waarmee op de tolwegen enige korting verkregen kan worden. Na betaling was de badge 2 weken later in huis. Je moet het nummer van je creditcard of debetcard opgeven, want daar wordt de tol op afgeschreven.
Veerponten:Met een account en aanbetaling (voor onze combinatie 14.800 NOK) aan AutoPASS for ferje kan op binnenlandse veerponten tot 50% korting verkregen worden. De aanbetaling is eigenlijk een voorschot op de veerkosten, want daar worden de veerkosten op afgeboekt.
Een praktische digitale reisgids voor Zuid-Noorwegen.
Het is niet de goedkoopste reisgids, maar zeker een van de beste. Het biedt veel
informatie en links waarmee meteen doorgeklikt kan worden naar een camping, bezienswaardigheden, parkeerplaatsen, etc.
Door de gids hebben we de route vanuit Kristiansand aangepast: Niet via de E39 naar Stavanger, maar via het Setesdal naar het noorden. Een keuze waar we zeker geen spijt van hebben!
Zie www.altijdwat.nu
Reisgidsen van de ANWB.
Ontdek Noorwegen Fjorden
Noorwegen Zuid.
Kaarten:
Boek:
Marco Polo Scandinavië,kaarten 1:250.000 en 1:650.000
Fietskaart.
www.routeyou.com met daarin de OpenCycle Map.
Tol:
Tolwegen:Een tolbadge van SkyttelPASS (200 NOK) waarmee op de tolwegen enige korting verkregen kan worden. Na betaling was de badge 2 weken later in huis. Je moet het nummer van je creditcard of debetcard opgeven, want daar wordt de tol op afgeschreven.
Veerponten:Met een account en aanbetaling (voor onze combinatie 14.800 NOK) aan AutoPASS for ferje kan op binnenlandse veerponten tot 50% korting verkregen worden. De aanbetaling is eigenlijk een voorschot op de veerkosten, want daar worden de veerkosten op afgeboekt.
Plaats genoeg.
Het is totaal niet druk op Bunken Strand camping. We komen om 16:30 uur aan. We vragen naar een plekje op de eerste rij achter de duinen. We krijgen een plattegrond mee met daarop de beschikbare plaatsen. Het zijn allemaal ruime plaatsen.
Topkwaliteit.
De sanitairgebouwen worden gerenoveerd. Men is nog druk bezig, Wij kunnen gebruik maken van wat af is. Het is zonder meer ‘hotel-kwaliteit’. Ruime badkamers (2,5 m x 3 m) met toilet, stortdouche en wastafel. We kamperen al meer dan 40 jaar, maar zoiets hebben we nog nooit op een camping gezien.
Plaats genoeg.
Het is totaal niet druk op Bunken Strand camping. We komen om 16:30 uur aan. We vragen naar een plekje op de eerste rij achter de duinen. We krijgen een plattegrond mee met daarop de beschikbare plaatsen. Het zijn allemaal ruime plaatsen.
Topkwaliteit.
De sanitairgebouwen worden gerenoveerd. Men is nog druk bezig, Wij kunnen gebruik maken van wat af is. Het is zonder meer ‘hotel-kwaliteit’. Ruime badkamers (2,5 m x 3 m) met toilet, stortdouche en wastafel. We kamperen al meer dan 40 jaar, maar zoiets hebben we nog nooit op een camping gezien.
De verzande kerk.
De eerste stop is bij de verzande kerk. De verzande kerk dateert uit de 13e eeuw. Jarenlang moesten de kerkgangers het zand wegschoppen voordat ze de deur open konden doen. Rond 1795 waren ze er helemaal klaar mee en gaven het op.
Daarna is de kerk deels afgebroken, alleen de toren staat er nog. Aan de ronding van het metselwerk is af te leiden tot hoe hoog het zand gekomen is.
Het is best aardig om te zien en er omheen te lopen.
De Grenen.
Vervolgens fietsen we door naar ‘De Grenen’. Het is een landtong. Hier komen het Skagerrak en het Kattegat bij elkaar.
Jaarlijks komen er meer dan een miljoen toeristen. We begrijpen niet waarom, want eigenlijk valt er weinig bijzonders te zien. Het is leuk om er naar toe te gaan als je in de buurt ben, maar wij vinden het niet een omweg waard.
Later hoorden we dat het bijzondere op het water afhankelijk is van het weer en de stroming. Je moet dus blijkbaar een beetje geluk hebben.
De verzande kerk.
De eerste stop is bij de verzande kerk. De verzande kerk dateert uit de 13e eeuw. Jarenlang moesten de kerkgangers het zand wegschoppen voordat ze de deur open konden doen. Rond 1795 waren ze er helemaal klaar mee en gaven het op.
Daarna is de kerk deels afgebroken, alleen de toren staat er nog. Aan de ronding van het metselwerk is af te leiden tot hoe hoog het zand gekomen is.
Het is best aardig om te zien en er omheen te lopen.
De Grenen.
Vervolgens fietsen we door naar ‘De Grenen’. Het is een landtong. Hier komen het Skagerrak en het Kattegat bij elkaar.
Jaarlijks komen er meer dan een miljoen toeristen. We begrijpen niet waarom, want eigenlijk valt er weinig bijzonders te zien. Het is leuk om er naar toe te gaan als je in de buurt ben, maar wij vinden het niet een omweg waard.
Later hoorden we dat het bijzondere op het water afhankelijk is van het weer en de stroming. Je moet dus blijkbaar een beetje geluk hebben.
Bunken camping is hooguit 20% bezet. Van de bezette plaatsen zijn er ook seizoenplaatsen zonder campinggasten. Het is dus erg rustig op de camping. Aan zee en langs de duinen zijn we de enigen.
Rabjerg Mile.
Op een paar km afstand van de camping ligt het grootste ‘wandelende’ duin van Noord-West Europa. We rijden er even naar toe en zijn ook daar vrijwel alleen. We zien eeen grote zandvlakte die jaarlijks gemiddeld 18 opschuift. De top is 20 meter hoog en ligt 40 meter boven de zeespiegel.
Bunken camping is hooguit 20% bezet. Van de bezette plaatsen zijn er ook seizoenplaatsen zonder campinggasten. Het is dus erg rustig op de camping. Aan zee en langs de duinen zijn we de enigen.
Rabjerg Mile.
Op een paar km afstand van de camping ligt het grootste ‘wandelende’ duin van Noord-West Europa. We rijden er even naar toe en zijn ook daar vrijwel alleen. We zien eeen grote zandvlakte die jaarlijks gemiddeld 18 opschuift. De top is 20 meter hoog en ligt 40 meter boven de zeespiegel.
We hebben 3 maanden vooraf geboekt. Dat is maar goed ook, want we zagen dat het een week later niet meer voor dezelfde prijs mogelijk was.
Om 12:15 uur vertrekt de veerpont. We moeten er minimaal 1 uur van tevoren zijn. We nemen het allemaal wat ruimer en om 10:45 uur staan we al bij de pont.
De route wijst zich vanzelf, op ruime afstand van de haven zie je al welke afslag voor Fjordline en welke voor Colorline is. Kan niet fout gaan.
We hebben 3 maanden vooraf geboekt. Dat is maar goed ook, want we zagen dat het een week later niet meer voor dezelfde prijs mogelijk was.
Om 12:15 uur vertrekt de veerpont. We moeten er minimaal 1 uur van tevoren zijn. We nemen het allemaal wat ruimer en om 10:45 uur staan we al bij de pont.
De route wijst zich vanzelf, op ruime afstand van de haven zie je al welke afslag voor Fjordline en welke voor Colorline is. Kan niet fout gaan.
Bij het reserveren werd geadviseerd om stoelen te reserveren. Achteraf gezien was dat niet nodig, want op een ander dek waren voldoende vrije plekken.
De gereserveerde stoelen zijn wel erg luxe en je kan ze verstellen, ideaal als je een dutje wil doen.
Bij het reserveren werd geadviseerd om stoelen te reserveren. Achteraf gezien was dat niet nodig, want op een ander dek waren voldoende vrije plekken.
De gereserveerde stoelen zijn wel erg luxe en je kan ze verstellen, ideaal als je een dutje wil doen.
Als we om 16:30 uur op de camping aan komen, is de receptie nog gesloten. We lezen op een briefje dat we een plek uit mogen zoeken en dat de receptie om 19:00 uur open is om af te rekenen.
De camping is ruim en heeft geen genummerde plaatsen. Omdat het niet druk is hebben we een mega-plek voor onszelf, inclusief een picknick-tafel.
Er zijn zowel plaatsen op een open veld als onder de bomen. Er zijn 2 sanitair-gebouwen die er goed uitzien en goed bijgehouden worden. Op de camping is een klein speeltuintje en er worden kajaks verhuurd.
Als we om 16:30 uur op de camping aan komen, is de receptie nog gesloten. We lezen op een briefje dat we een plek uit mogen zoeken en dat de receptie om 19:00 uur open is om af te rekenen.
De camping is ruim en heeft geen genummerde plaatsen. Omdat het niet druk is hebben we een mega-plek voor onszelf, inclusief een picknick-tafel.
Er zijn zowel plaatsen op een open veld als onder de bomen. Er zijn 2 sanitair-gebouwen die er goed uitzien en goed bijgehouden worden. Op de camping is een klein speeltuintje en er worden kajaks verhuurd.
Vanaf de camping is het makkelijk (dus vlak) en veilig fietsen naar Evje voor een paar boodschappen.
Onderweg gaan we over een brug die met enige regelmaat door het leger gerenoveerd wordt.
Vanaf de camping is het makkelijk (dus vlak) en veilig fietsen naar Evje voor een paar boodschappen.
Onderweg gaan we over een brug die met enige regelmaat door het leger gerenoveerd wordt.
Het idee om via de Rv9 naar het noorden te gaan, haalden we uit de digitale reisgids ‘Noorwegen Zuid’ van www.altijdwat.nu. We weten niet hoe de route via Stavanger is, maar we hebben hoe dan ook geen spijt dat we het idee opgepakt hebben.
De Rv9 is zonder meer een mooie route en is met een caravan-combinatie overal goed te rijden: brede wegen, geen steile hellingen en fraai aangelegde parkeerplaatsen voor een picknick. Ook zijn er electriciteitsaansluitimgen voor campers die daar willen overnachten.
Begin juni lag er op 1000 meter hoogte nog sneeuw en lag er ijs in de waterpartijen.
Het idee om via de Rv9 naar het noorden te gaan, haalden we uit de digitale reisgids ‘Noorwegen Zuid’ van www.altijdwat.nu. We weten niet hoe de route via Stavanger is, maar we hebben hoe dan ook geen spijt dat we het idee opgepakt hebben.
De Rv9 is zonder meer een mooie route en is met een caravan-combinatie overal goed te rijden: brede wegen, geen steile hellingen en fraai aangelegde parkeerplaatsen voor een picknick. Ook zijn er electriciteitsaansluitimgen voor campers die daar willen overnachten.
Begin juni lag er op 1000 meter hoogte nog sneeuw en lag er ijs in de waterpartijen.
Volop plek.Vanaf 15:00uur loopt het weer vol, maar de bezetting is zodanig laag dat er veel ruimte is voor caravan of camper.
In Røldal zijn nog een aantal campings waar we even langsgereden zijn. Die campings hebben het voordeel dat ze wat verder van de Rv9 af liggen, maar Seim camping biedt veruit het mooiste uitzicht. De Rv9 hoor je wel, maar vonden wij niet hinderlijk.
De camping heeft een eigen bakkerijtje. Je kunt de broodjes afhalen en het geld in een bakje leggen, bij de rest.
Volop plek.Vanaf 15:00uur loopt het weer vol, maar de bezetting is zodanig laag dat er veel ruimte is voor caravan of camper.
In Røldal zijn nog een aantal campings waar we even langsgereden zijn. Die campings hebben het voordeel dat ze wat verder van de Rv9 af liggen, maar Seim camping biedt veruit het mooiste uitzicht. De Rv9 hoor je wel, maar vonden wij niet hinderlijk.
De camping heeft een eigen bakkerijtje. Je kunt de broodjes afhalen en het geld in een bakje leggen, bij de rest.
Odda.
Als we vanuit Røldal naar Latefossen rijden, blijkt daar de parkeerplaats bomvol te staan. We besluiten door te rijden en denken een stukje verderop te kunnen keren. Dat is niet het geval en al gauw is Odda in zicht.
Als je in de buurt bent, is Odda leuk om even te bezoeken, maar wij vinden het geen omweg waard.
Vanuit de haven is er zicht op de karakteristieke gekleurde huisjes. Ook zien we een steen ter herinnering aan de serie Vikings.
In Odda is de serie Vikings (van Netflix) opgenomen. De eerste 2 (van 7) heb ik gezien en regelmatig Wikipedia er op nageslagen om te weten in hoeverre het klopt. Maar op enig moment ben ik afgehaakt. De intriges, huwelijksproblemen, roddel en achterklap begonnen meer aandacht te krijgen. Als ik zoiets wil zien, kan ik net zo goed naar GTST kijken.
Latefossen.
Op de terugweg vanuit Odda is er nog net een parkeerplek over en kunnen we het watergeweld van dichtbij bekijken.
Langfossen.
Op de terugweg naar de camping gaan we bij de kruising Rv13/E134 richting Langfossen. Daar is aan beide kanten parkeerruimte en zijn er zitjes om de boterhammen op te eten. Het water komt daar vanaf 600 meter naar beneden en is een van de mooiste watervallen van Noorwegen.
Odda.
Als we vanuit Røldal naar Latefossen rijden, blijkt daar de parkeerplaats bomvol te staan. We besluiten door te rijden en denken een stukje verderop te kunnen keren. Dat is niet het geval en al gauw is Odda in zicht.
Als je in de buurt bent, is Odda leuk om even te bezoeken, maar wij vinden het geen omweg waard.
Vanuit de haven is er zicht op de karakteristieke gekleurde huisjes. Ook zien we een steen ter herinnering aan de serie Vikings.
In Odda is de serie Vikings (van Netflix) opgenomen. De eerste 2 (van 7) heb ik gezien en regelmatig Wikipedia er op nageslagen om te weten in hoeverre het klopt. Maar op enig moment ben ik afgehaakt. De intriges, huwelijksproblemen, roddel en achterklap begonnen meer aandacht te krijgen. Als ik zoiets wil zien, kan ik net zo goed naar GTST kijken.
Latefossen.
Op de terugweg vanuit Odda is er nog net een parkeerplek over en kunnen we het watergeweld van dichtbij bekijken.
Langfossen.
Op de terugweg naar de camping gaan we bij de kruising Rv13/E134 richting Langfossen. Daar is aan beide kanten parkeerruimte en zijn er zitjes om de boterhammen op te eten. Het water komt daar vanaf 600 meter naar beneden en is een van de mooiste watervallen van Noorwegen.
Ook daarom vandaag een campingdagje met een klein stukje fietsen. Onderweg passeerden we een staafkerk uit 1250, daarna naar de Co-op voor de boodschappen.
Ook daarom vandaag een campingdagje met een klein stukje fietsen. Onderweg passeerden we een staafkerk uit 1250, daarna naar de Co-op voor de boodschappen.
Routes volgens de routeplanner.
We lezen over de smalle gedeeltes van de Rv13. Een NL-er die in Noorwegen woont schrijft dat het soms 1,5 voertuig breed is. Een camper of auto+caravan kan op veel plaatsen geen vrachtwagen passeren. Het is zaak tijdig een uitwijkplaats te benutten, anders zal een van beiden terug moeten rijden.
Alternatieve route.
We hebben nog niet veel ervaring met caravan-rijden en besluiten daarom de E134 naar het westen helemaal uit te rijden tot aan de aansluiting met de E39. Vandaar uit naar het noorden. Onderweg nemen we een ferry die ons 40 minuten dichterbij Bergen zal brengen.
Routes volgens de routeplanner.
We lezen over de smalle gedeeltes van de Rv13. Een NL-er die in Noorwegen woont schrijft dat het soms 1,5 voertuig breed is. Een camper of auto+caravan kan op veel plaatsen geen vrachtwagen passeren. Het is zaak tijdig een uitwijkplaats te benutten, anders zal een van beiden terug moeten rijden.
Alternatieve route.
We hebben nog niet veel ervaring met caravan-rijden en besluiten daarom de E134 naar het westen helemaal uit te rijden tot aan de aansluiting met de E39. Vandaar uit naar het noorden. Onderweg nemen we een ferry die ons 40 minuten dichterbij Bergen zal brengen.
We hoeven niet lang te wachten. Al gauw komt er een ferry aan en die wordt in een mum van tijd ‘leeg gereden ‘. Daarna krijgen we aanwijzingen wanneer en hoe we de ferry op moeten rijden. Het is allemaal heel duidelijk, strak, glad en flitsend. 45 minuten later kunnen we de ferry weer af rijden.
We hoeven niet lang te wachten. Al gauw komt er een ferry aan en die wordt in een mum van tijd ‘leeg gereden ‘. Daarna krijgen we aanwijzingen wanneer en hoe we de ferry op moeten rijden. Het is allemaal heel duidelijk, strak, glad en flitsend. 45 minuten later kunnen we de ferry weer af rijden.
We kiezen voor de omweg via de E134 en E39. Het zijn brede wegen, op een paar uitzonderingen (op de E139) na, maar ook daar kunnen vrachtwagens en caravans elkaar passeren.
Van reis van camping tot de andere camping duurde exact 5 uur, inclusief een korte stop en overvaren met de ferry.
Lone Camping.
We rijden langs Bratland camping en zien dat die nogal kort langs de weg ligt. Lone camping is een paar km verder en ligt rustiger. Als we om 14:00 uur aankomen kunnen we nog uit een aantal plekken kiezen, maar we zien dat het na 15:00 uur snel vol loopt.
De camping blijkt een favoriete plek voor organisaties, want tijdens onze 2 dagen zien we de ACSI, ANWB en de Fendt Caravan club. Op zichzelf wel begrijpelijk, want het is een fraaie camping met goed schoongehouden faciliteiten.
We kiezen voor de omweg via de E134 en E39. Het zijn brede wegen, op een paar uitzonderingen (op de E139) na, maar ook daar kunnen vrachtwagens en caravans elkaar passeren.
Van reis van camping tot de andere camping duurde exact 5 uur, inclusief een korte stop en overvaren met de ferry.
Lone Camping.
We rijden langs Bratland camping en zien dat die nogal kort langs de weg ligt. Lone camping is een paar km verder en ligt rustiger. Als we om 14:00 uur aankomen kunnen we nog uit een aantal plekken kiezen, maar we zien dat het na 15:00 uur snel vol loopt.
De camping blijkt een favoriete plek voor organisaties, want tijdens onze 2 dagen zien we de ACSI, ANWB en de Fendt Caravan club. Op zichzelf wel begrijpelijk, want het is een fraaie camping met goed schoongehouden faciliteiten.
We hebben de e-bikes mee en we zien dat langs Bratlandcamping en Lone Camping een fietsroute (nr 90) loopt. Maar we vragen ons af of het wel veilig is om vanaf de camping te starten, want er is geen vrijliggend fietspad te zien.
We zetten de fietsendrager + fietsen achter op de auto en rijden 9 km richting Bergen. Bij het station Midtun parkeren we de auto en stappen we op de fiets.
Vanaf Midtun tot aan het centrum van Bergen (Festplassen) fietsen we overal op veilige fietspaden. De hoogteverschillen blijken voor niet-geoefende 65-Plussers met een E-bike heel goed te doen. Slechts een enkele keer moet de hoogste trapondersteuning ingesteld worden. Maar dat zegt ook iets over ons, want we zien veel Noren op een gewone fiets het traject fietsen. Het grootste gedeelte gaat over een voormalige spoorbaan.
De route is in het voorjaar van 2023 aangelegd. In de route ligt ook een tunnel van 450 meter. Om het onderweg wat op te leuken is de verlichting in verschillende kleuren.
Op Festplassen vinden we een lantaarnpaal waar we onze fietsen aan de ketting leggen en lopen dan naar de haven.
Bergen.
We bekijken de fraaie huizen aan de haven en de karakteristieke houten huizen, daarna nemen we de Floibanen en zien bij stralend weer Bergen vanaf 300 meter hoogte.
We hebben de e-bikes mee en we zien dat langs Bratlandcamping en Lone Camping een fietsroute (nr 90) loopt. Maar we vragen ons af of het wel veilig is om vanaf de camping te starten, want er is geen vrijliggend fietspad te zien.
We zetten de fietsendrager + fietsen achter op de auto en rijden 9 km richting Bergen. Bij het station Midtun parkeren we de auto en stappen we op de fiets.
Vanaf Midtun tot aan het centrum van Bergen (Festplassen) fietsen we overal op veilige fietspaden. De hoogteverschillen blijken voor niet-geoefende 65-Plussers met een E-bike heel goed te doen. Slechts een enkele keer moet de hoogste trapondersteuning ingesteld worden. Maar dat zegt ook iets over ons, want we zien veel Noren op een gewone fiets het traject fietsen. Het grootste gedeelte gaat over een voormalige spoorbaan.
De route is in het voorjaar van 2023 aangelegd. In de route ligt ook een tunnel van 450 meter. Om het onderweg wat op te leuken is de verlichting in verschillende kleuren.
Op Festplassen vinden we een lantaarnpaal waar we onze fietsen aan de ketting leggen en lopen dan naar de haven.
Bergen.
We bekijken de fraaie huizen aan de haven en de karakteristieke houten huizen, daarna nemen we de Floibanen en zien bij stralend weer Bergen vanaf 300 meter hoogte.
We gaan op weg naar de Steindalsfossen. Onderweg zien we (en stoppen we) voor nog 2 andere watervallen: Mørkhølsfossen en Fosse bratte. Bij de Steindalsfossen lopen we onder de waterval door en zien en horen we hoe het water met geweld naar beneden stort.
We rijden daarna 15 min. door naar Norheimsund om vervolgens een eindje langs het Hardangerfjord rijden waar we een fraai picknickplaatsje vinden.
We gaan op weg naar de Steindalsfossen. Onderweg zien we (en stoppen we) voor nog 2 andere watervallen: Mørkhølsfossen en Fosse bratte. Bij de Steindalsfossen lopen we onder de waterval door en zien en horen we hoe het water met geweld naar beneden stort.
We rijden daarna 15 min. door naar Norheimsund om vervolgens een eindje langs het Hardangerfjord rijden waar we een fraai picknickplaatsje vinden.
Het positieve van de camping is het meertje met een klein strandje en uitzicht op de bergen met besneeuwde bergtoppen. Het mindere aan de camping is dat die vlak langs de Rv13 ligt en het verkeer goed te horen is. Maar het is weekend, dus het had nog erger kunnen zijn.
Het positieve van de camping is het meertje met een klein strandje en uitzicht op de bergen met besneeuwde bergtoppen. Het mindere aan de camping is dat die vlak langs de Rv13 ligt en het verkeer goed te horen is. Maar het is weekend, dus het had nog erger kunnen zijn.
Iemand zei me eens dat het juist goed is om elke dag van de camping te gaan. Al is het maar even en al is het maar om de krant te halen. Dat was vroeger, maar de wijze raad volg ik nog altijd op.
Voor de camping ligt een fietspad op een oude spoorbaan. Naar rechts gaat het ruim 10 km verder en 200 meter lager naar Voss, maar de gondel/kabelbaan blijkt dicht te zijn vanwege onderhoudswerkzaamheden.
Na het avondeten nemen we de fiets en slaan linksaf het fietspad op. Na 3,5 km komen we uit bij de Skjervsfossen. We zijn de enigen. Wel staat er een camper op het parkeerterreintje (met wc).
Als je naar de waterval toe loopt kun je die van bovenaf bekijken. Er loopt een pad helemaal naar beneden, maar omdat je de 80 meter ook weer omhoog moet, doen we dat maar voor een deel.
Iemand zei me eens dat het juist goed is om elke dag van de camping te gaan. Al is het maar even en al is het maar om de krant te halen. Dat was vroeger, maar de wijze raad volg ik nog altijd op.
Voor de camping ligt een fietspad op een oude spoorbaan. Naar rechts gaat het ruim 10 km verder en 200 meter lager naar Voss, maar de gondel/kabelbaan blijkt dicht te zijn vanwege onderhoudswerkzaamheden.
Na het avondeten nemen we de fiets en slaan linksaf het fietspad op. Na 3,5 km komen we uit bij de Skjervsfossen. We zijn de enigen. Wel staat er een camper op het parkeerterreintje (met wc).
Als je naar de waterval toe loopt kun je die van bovenaf bekijken. Er loopt een pad helemaal naar beneden, maar omdat je de 80 meter ook weer omhoog moet, doen we dat maar voor een deel.
De 55 km van Flatlandsmo camping naar de Vøringossen is een mooie rit en we vinden het geen opoffering om hem heen en terug te rijden.
Als eerste rijden we over de langste hangbrug van Noorwegen: de 1400 meter lange Hardangerbrug. Vervolgens rijden we door tunnels waar zelfs rotondes in gemaakt zijn en heel bijzonder verlicht zijn. Volgens de kinderen, die we een filmpje stuurde, is het net live Mario Cart.
Ook bijzonder is het traject waar tunnels over elkaar heen lopen, te vergelijken met een parkeergarage maar dan een paar slagen groter.
De 55 km van Flatlandsmo camping naar de Vøringossen is een mooie rit en we vinden het geen opoffering om hem heen en terug te rijden.
Als eerste rijden we over de langste hangbrug van Noorwegen: de 1400 meter lange Hardangerbrug. Vervolgens rijden we door tunnels waar zelfs rotondes in gemaakt zijn en heel bijzonder verlicht zijn. Volgens de kinderen, die we een filmpje stuurde, is het net live Mario Cart.
Ook bijzonder is het traject waar tunnels over elkaar heen lopen, te vergelijken met een parkeergarage maar dan een paar slagen groter.
We zien dat de onderste parkeerplaats vanwege werkzaamheden afgesloten is en rijden door naar de 80 meter hoger gelegen parkeerplaats, bij het Fosli hotel.
Het is een indrukwekkend watergeweld. Om het goed en veilig te kunnen zien zijn metalen looppaden en bruggen aangelegd, waardoor je de watervallen zowel van bovenaf als van onderaf kunt bekijken.
Op internet zijn veel foto’s te zien en wetenswaardigheden te lezen. Maar één bijzonderheidje mis ik: Het is allemaal gratis! Als NL-er vraag ik mij af waarom ze niet een paar € per persoon en auto vragen. Op die manier zouden ze jaarlijks een paar miljoen mee pakken en de onderhoudskosten er uit kunnen financieren.
Het valt me sowieso op dat alles wat vrij te bezichtigen is gratis toegankelijk is. Dat is in andere landen wel anders. Van Noorwegen wordt gezegd dat het een duur land is, maar door deze vorm van gastvrijheid wordt het verschil met andere landen kleiner.
We zien dat de onderste parkeerplaats vanwege werkzaamheden afgesloten is en rijden door naar de 80 meter hoger gelegen parkeerplaats, bij het Fosli hotel.
Het is een indrukwekkend watergeweld. Om het goed en veilig te kunnen zien zijn metalen looppaden en bruggen aangelegd, waardoor je de watervallen zowel van bovenaf als van onderaf kunt bekijken.
Op internet zijn veel foto’s te zien en wetenswaardigheden te lezen. Maar één bijzonderheidje mis ik: Het is allemaal gratis! Als NL-er vraag ik mij af waarom ze niet een paar € per persoon en auto vragen. Op die manier zouden ze jaarlijks een paar miljoen mee pakken en de onderhoudskosten er uit kunnen financieren.
Het valt me sowieso op dat alles wat vrij te bezichtigen is gratis toegankelijk is. Dat is in andere landen wel anders. Van Noorwegen wordt gezegd dat het een duur land is, maar door deze vorm van gastvrijheid wordt het verschil met andere landen kleiner.
We hadden plannen om in Flam op de camping te staan. Maar we hadden het vermoeden dat het daar nogal druk zou zijn, zowel de camping als het plaatsje. Dat vermoeden wordt bevestigd toen we er langs, en later, er doorheen reden.
De digitale reisgids (https://altijdwat.nu/reisgids-rondreis-noorwegen/) vermeldt een 9 km verder en rustiger gelegen camping in Aurland: Lunde camping en dat biedt wat wij zoeken.
De camping ligt ingeklemd tussen 2 wegen en een riviertje, maar toch is voor ons het geluid van het wegverkeer niet irritant of bezwaarlijk. Het geluid van de stromende rivier filtert het geluid van het wegverkeer deels weg.
Als we om 11:00 uur op de camping aan komen, hebben we volop keuze. We kiezen een fraai plekje langs het water.
We hadden plannen om in Flam op de camping te staan. Maar we hadden het vermoeden dat het daar nogal druk zou zijn, zowel de camping als het plaatsje. Dat vermoeden wordt bevestigd toen we er langs, en later, er doorheen reden.
De digitale reisgids (https://altijdwat.nu/reisgids-rondreis-noorwegen/) vermeldt een 9 km verder en rustiger gelegen camping in Aurland: Lunde camping en dat biedt wat wij zoeken.
De camping ligt ingeklemd tussen 2 wegen en een riviertje, maar toch is voor ons het geluid van het wegverkeer niet irritant of bezwaarlijk. Het geluid van de stromende rivier filtert het geluid van het wegverkeer deels weg.
Als we om 11:00 uur op de camping aan komen, hebben we volop keuze. We kiezen een fraai plekje langs het water.
We kijken naar het aan boord gaan van de toeristen. Je hebt altijd van die mensen die vooraan in de rij willen staan om vervolgens het beste plek te kiezen. Dat is ook nu het geval. We zien dat er gehaast wordt om op de voorkant van de boot te komen. Maar als de boot wegvaart, zien we dat hij eerst 180 graden draait en dan merkt die groep dat ze op het achterdek staan.
We kijken naar het aan boord gaan van de toeristen. Je hebt altijd van die mensen die vooraan in de rij willen staan om vervolgens het beste plek te kiezen. Dat is ook nu het geval. We zien dat er gehaast wordt om op de voorkant van de boot te komen. Maar als de boot wegvaart, zien we dat hij eerst 180 graden draait en dan merkt die groep dat ze op het achterdek staan.
We nemen de vroege boot, d.w.z. die van 09:30 uur. Als we aan boord gaan zien we veel mensen doorlopen naar (wat zij denken) de voorkant van de boot. Wij stoppen eerder en zijn een poosje als enigen op het voordek.
We genieten heen en terug. De optie om voor de terugreis de bus te nemen laten we schieten. De terugreis met de boot is weliswaar wat duurder, maar dat hebben we er graag voor over.
Via luidsprekers worden de toeristen geadviseerd om niet buiten op het dek te eten, vanwege ‘Bird attack’. Het beste is om binnen te eten. De waarschuwing kan ook te maken hebben dat je alleen binnen mag eten als je bij het restaurant eten hebt gekocht.
We volgen toch maar het advies op en kopen wat. Tegelijkertijd nemen we ook wat van ons eigen eten, want we hebben tenslotte de boterhammen niet voor niets gesmeerd en meegenomen.
We nemen de vroege boot, d.w.z. die van 09:30 uur. Als we aan boord gaan zien we veel mensen doorlopen naar (wat zij denken) de voorkant van de boot. Wij stoppen eerder en zijn een poosje als enigen op het voordek.
We genieten heen en terug. De optie om voor de terugreis de bus te nemen laten we schieten. De terugreis met de boot is weliswaar wat duurder, maar dat hebben we er graag voor over.
Via luidsprekers worden de toeristen geadviseerd om niet buiten op het dek te eten, vanwege ‘Bird attack’. Het beste is om binnen te eten. De waarschuwing kan ook te maken hebben dat je alleen binnen mag eten als je bij het restaurant eten hebt gekocht.
We volgen toch maar het advies op en kopen wat. Tegelijkertijd nemen we ook wat van ons eigen eten, want we hebben tenslotte de boterhammen niet voor niets gesmeerd en meegenomen.
Als het weggetje via haarspeldbochten afbuigt, keren we om. Het terugfietsen over dezelfde route vinden we geen bezwaar. Vanaf de andere richting ziet het er weer anders uit, het is en blijft prachtig.
*)
In het begin dachten we dat het een trottoir was en uitsluitend bestemd is voor voetgangers, maar het blijkt veelal een gedeelte te zijn waar voetgangers én fietsers gebruik van mogen maken.
Als het weggetje via haarspeldbochten afbuigt, keren we om. Het terugfietsen over dezelfde route vinden we geen bezwaar. Vanaf de andere richting ziet het er weer anders uit, het is en blijft prachtig.
*)
In het begin dachten we dat het een trottoir was en uitsluitend bestemd is voor voetgangers, maar het blijkt veelal een gedeelte te zijn waar voetgangers én fietsers gebruik van mogen maken.
Het is niet druk, we staan met een paar andere toeristen van het geweldige uitzicht te genieten. D.w.z de meesten, want we zien een aantal die uitsluitend oog hebben om zichzelf of de reisgenoten op de foto te zetten. Achter ons horen we iemand zeggen: “Kijk daar heb je weer van die klik-Aziaten”. En inderdaad, ze zijn zo druk bezig met foto’s nemen dat ze het meeste van de omgeving via de lens zien.
Het is niet druk, we staan met een paar andere toeristen van het geweldige uitzicht te genieten. D.w.z de meesten, want we zien een aantal die uitsluitend oog hebben om zichzelf of de reisgenoten op de foto te zetten. Achter ons horen we iemand zeggen: “Kijk daar heb je weer van die klik-Aziaten”. En inderdaad, ze zijn zo druk bezig met foto’s nemen dat ze het meeste van de omgeving via de lens zien.
Het is erg stil en rustig op de bergweg. Op het hoogste punt zien we dat er nog volop sneeuw ligt en dat lijkt ons een goede stopplek voor de lunch.
Het is erg stil en rustig op de bergweg. Op het hoogste punt zien we dat er nog volop sneeuw ligt en dat lijkt ons een goede stopplek voor de lunch.
We rijden verder en zijn 2,5 uur na vertrek aan het einde van de bergweg.
We rijden verder en zijn 2,5 uur na vertrek aan het einde van de bergweg.
We kopen tickets bij het museum. We lezen en zien iets over de geschiedenis van de staafkerken. Van de staafkerk Borgund krijgen we Nederlandstalige informatie mee. Het valt ons op hoe klein het binnen in de kerk is. We vermoeden dat het destijds geen grote gemeente geweest zal zijn.
Na bezichtiging gaan we via de lange Leardaltunnel terug naar de camping waar we om 15:30 uur aan komen.
We kopen tickets bij het museum. We lezen en zien iets over de geschiedenis van de staafkerken. Van de staafkerk Borgund krijgen we Nederlandstalige informatie mee. Het valt ons op hoe klein het binnen in de kerk is. We vermoeden dat het destijds geen grote gemeente geweest zal zijn.
Na bezichtiging gaan we via de lange Leardaltunnel terug naar de camping waar we om 15:30 uur aan komen.
Om 09:30 uur rijden we de camping af en gaan meteen de Leadraltunnel in. Die is met 24,5 km de langste van Europa. In de tunnel zijn op 3 plekken verbredingen aangebracht die blauw verlicht zijn. Best aardig om te zien, maar het is en blijft een saai stukje rijden. Daarna volgen er nog 2 tunnels die gelukkig korter zijn. Maar al met al hebben we tijdens de rit meer kunstlicht gezien dan daglicht.
De ferry was een aangename onderbreking. Het ging weer vlot. We hoefden maar even te wachten om aan boord te gaan. Na ongeveer 10 minuten waren we aan de overkant en reden we van de pont af de Rv5 op, richting Sogndal.
Om 09:30 uur rijden we de camping af en gaan meteen de Leadraltunnel in. Die is met 24,5 km de langste van Europa. In de tunnel zijn op 3 plekken verbredingen aangebracht die blauw verlicht zijn. Best aardig om te zien, maar het is en blijft een saai stukje rijden. Daarna volgen er nog 2 tunnels die gelukkig korter zijn. Maar al met al hebben we tijdens de rit meer kunstlicht gezien dan daglicht.
De ferry was een aangename onderbreking. Het ging weer vlot. We hoefden maar even te wachten om aan boord te gaan. Na ongeveer 10 minuten waren we aan de overkant en reden we van de pont af de Rv5 op, richting Sogndal.
Ze wijst ons ook nog op een groot veld dat uitsluitend bestemd is voor kleine camperbusjes, tenten en caravans. Omdat het niet druk is mogen we de caravan neerzetten zoals we willen. Dat klinkt aantrekkelijk en daar gaan we het eerst kijken.
Je ziet weleens vakantiefolders met waanzinnige mooie kampeerplaatsen. Het oogt zo onwerkelijk dat ik denk dat het in scène gezet is. Maar het blijkt te bestaan! Het grote veld biedt volop 5** plekken. Niet alleen de plaatsen zijn fraai, maar ook alle andere voorzieningen.
Ze wijst ons ook nog op een groot veld dat uitsluitend bestemd is voor kleine camperbusjes, tenten en caravans. Omdat het niet druk is mogen we de caravan neerzetten zoals we willen. Dat klinkt aantrekkelijk en daar gaan we het eerst kijken.
Je ziet weleens vakantiefolders met waanzinnige mooie kampeerplaatsen. Het oogt zo onwerkelijk dat ik denk dat het in scène gezet is. Maar het blijkt te bestaan! Het grote veld biedt volop 5** plekken. Niet alleen de plaatsen zijn fraai, maar ook alle andere voorzieningen.
Het eigen hitteprotocol laat niet toe dat we in de brandende zon die wandeling gaan maken en dus wordt die uitgesteld totdat we beter weer hebben.
Als alternatief een rit, de Rv55 via Gaupne en Skjolden langs de Lustrafjorden en vervolgens over de bergpas Tindevegen, die op 1300 meter hoogte ligt. Op de Tindevegen mogen geen bussen/campers komen die langer zijn dan 10 meter. We zien dat het erg rustig is en dat boven de 1000 meter nog sneeuw ligt.
De Tindevegen is een tolweg. Aan de top staat een gesloten slagboom die open gaat als je met je pinpas 90 kronen betaald hebt.
Bij Øvre Årdal sluit de Tindevegen aan op de Rv53. Bij de aansluiting van de Rv53 op de Rv5 schiet met hoge snelheid een auto met Noors kenteken ons voorbij. We vermoeden dat het een local is en dat hij weet dat de pont zometeen vertrekt. Dat vermoeden blijkt juist. Hij en wij kunnen nog nét de pont op. Een paar seconden na ons gaat een stalen schot omhoog en vaart te pont weg.
Het was een mooie tocht van 155 km. 4,5 uur onderweg, inclusief stops voor foto’s en lunch.
Het eigen hitteprotocol laat niet toe dat we in de brandende zon die wandeling gaan maken en dus wordt die uitgesteld totdat we beter weer hebben.
Als alternatief een rit, de Rv55 via Gaupne en Skjolden langs de Lustrafjorden en vervolgens over de bergpas Tindevegen, die op 1300 meter hoogte ligt. Op de Tindevegen mogen geen bussen/campers komen die langer zijn dan 10 meter. We zien dat het erg rustig is en dat boven de 1000 meter nog sneeuw ligt.
De Tindevegen is een tolweg. Aan de top staat een gesloten slagboom die open gaat als je met je pinpas 90 kronen betaald hebt.
Bij Øvre Årdal sluit de Tindevegen aan op de Rv53. Bij de aansluiting van de Rv53 op de Rv5 schiet met hoge snelheid een auto met Noors kenteken ons voorbij. We vermoeden dat het een local is en dat hij weet dat de pont zometeen vertrekt. Dat vermoeden blijkt juist. Hij en wij kunnen nog nét de pont op. Een paar seconden na ons gaat een stalen schot omhoog en vaart te pont weg.
Het was een mooie tocht van 155 km. 4,5 uur onderweg, inclusief stops voor foto’s en lunch.
Het is weer stralend weer. Met het uitzicht dat we vanaf de kampeerplek hebben hoeven we eigenlijk niet weg om iets moois te zien. Daarom houden we het vandaag bij een klein fietstochtje.
Vanaf Kjornes camping loopt een fietspad naar Sogndal. We fietsen naar het haventje en moeten daar een stukje lopen. Voorbij Sogndal gaat het fietspad verder langs de Rv13. Als de hoofdweg een tunnel in gaat, rijden wij op de oude weg nog een stukje verder tot de fietsroute aansluit op de Rv13. We rijden dezelfde route weer terug.
Het valt ons op hoe mooi het fietspad en allerlei (recreatieve) voorzieningen aangelegd zijn. Het is echt een rijk land. Na 15 km fietsen zijn we weer terug op de camping en genieten we onder de luifel van het uitzicht.
Het is weer stralend weer. Met het uitzicht dat we vanaf de kampeerplek hebben hoeven we eigenlijk niet weg om iets moois te zien. Daarom houden we het vandaag bij een klein fietstochtje.
Vanaf Kjornes camping loopt een fietspad naar Sogndal. We fietsen naar het haventje en moeten daar een stukje lopen. Voorbij Sogndal gaat het fietspad verder langs de Rv13. Als de hoofdweg een tunnel in gaat, rijden wij op de oude weg nog een stukje verder tot de fietsroute aansluit op de Rv13. We rijden dezelfde route weer terug.
Het valt ons op hoe mooi het fietspad en allerlei (recreatieve) voorzieningen aangelegd zijn. Het is echt een rijk land. Na 15 km fietsen zijn we weer terug op de camping en genieten we onder de luifel van het uitzicht.
De Nigardsbreen schijnt vanuit richting Gaupne een van de makkelijkst toegankelijke gletsjers te zijn. We vertrekken om 09:15 uur en via de Rv55 en de Fv604 zijn we een uur later nabij de gletsjer.
We laten het museum voor wat het is, dat doen we elders wel als het een keer slecht weer is. We rijden een tolweg op en na betaling (90 NOK) met de pinpas gaat de slagboom open. We parkeren de auto bij de laatste parkeerplaats.
Op de bordjes lezen we dat de gletsjer lopend te bereiken is via een pad van 3 km. Ook is er de mogelijkheid om het eerste deel met een bootje te doen, waardoor er nog 1,5 km te wandelen over blijft. We kiezen voor de laatste optie. De kosten, 2 x 75 NOK vallen mee. Het bootje, waar 12 personen in kunnen, vaart af en aan. We hoeven niet lang te wachten.
Als we aan de 1,5 km wandeling beginnen, dan lijkt dat weinig en de gletsjer lijkt dichtbij. Maar schijn bedriegt. Het pad naar de gletsjer stijgt een kleine 100 meter en je moet goed kijken hoe je loopt en waar je je voeten neerzet. Onze schoenen met een stevige zool hebben we echt wel nodig.
Maar, de wandeling blijkt ook voor niet-geoefende 60+ ers goed te doen en na een uur hebben we de gletsjer bereikt.
De Nigardsbreen schijnt vanuit richting Gaupne een van de makkelijkst toegankelijke gletsjers te zijn. We vertrekken om 09:15 uur en via de Rv55 en de Fv604 zijn we een uur later nabij de gletsjer.
We laten het museum voor wat het is, dat doen we elders wel als het een keer slecht weer is. We rijden een tolweg op en na betaling (90 NOK) met de pinpas gaat de slagboom open. We parkeren de auto bij de laatste parkeerplaats.
Op de bordjes lezen we dat de gletsjer lopend te bereiken is via een pad van 3 km. Ook is er de mogelijkheid om het eerste deel met een bootje te doen, waardoor er nog 1,5 km te wandelen over blijft. We kiezen voor de laatste optie. De kosten, 2 x 75 NOK vallen mee. Het bootje, waar 12 personen in kunnen, vaart af en aan. We hoeven niet lang te wachten.
Als we aan de 1,5 km wandeling beginnen, dan lijkt dat weinig en de gletsjer lijkt dichtbij. Maar schijn bedriegt. Het pad naar de gletsjer stijgt een kleine 100 meter en je moet goed kijken hoe je loopt en waar je je voeten neerzet. Onze schoenen met een stevige zool hebben we echt wel nodig.
Maar, de wandeling blijkt ook voor niet-geoefende 60+ ers goed te doen en na een uur hebben we de gletsjer bereikt.
Route.
Na mooie dagen en een bijzonder mooi plekje op Kjørness camping in Sogndal, vinden we het toch weer tijd worden om te vertrekken, want we willen nog meer zien.
We hadden het plan om via de brede E39 en de Rv15 naar Stryn te gaan. Maar we lazen in de digitale reisgids veel tips over Olden en omgeving. Ervaren caravan-rijders-in-Noorwegen lieten ons via het caravan-forum.nl weten dat de Fv60 van Byrkjelo naar Olden goed te doen is.
We vertrekken rond 09:15 uur. De wegen Rv5 en E39 naar Byrkjelo zijn niet alleen breed, maar liggen ook in een prachtige omgeving. Alleen hebben we daar ca. 35 km niet van kunnen zien omdat we dan in een tunnel reden.
Bij Byrkjelo gaan we de Fv60 op en zien we dat die vrijwel overal voldoende breed is om een vrachtwagen te laten passeren. Het begint wel met een stevige lange klim. Vlak voor Utvik nemen we een aantal ruime haarspeldbochten.
Het weggetje van Olden naar de camping, de Fv724, is op veel plaatsen te smal om een vrachtwagen, bus of camper te laten passeren. Maar er zijn veel passeerplaatsen aangelegd die goed te overzien zijn.
Route.
Na mooie dagen en een bijzonder mooi plekje op Kjørness camping in Sogndal, vinden we het toch weer tijd worden om te vertrekken, want we willen nog meer zien.
We hadden het plan om via de brede E39 en de Rv15 naar Stryn te gaan. Maar we lazen in de digitale reisgids veel tips over Olden en omgeving. Ervaren caravan-rijders-in-Noorwegen lieten ons via het caravan-forum.nl weten dat de Fv60 van Byrkjelo naar Olden goed te doen is.
We vertrekken rond 09:15 uur. De wegen Rv5 en E39 naar Byrkjelo zijn niet alleen breed, maar liggen ook in een prachtige omgeving. Alleen hebben we daar ca. 35 km niet van kunnen zien omdat we dan in een tunnel reden.
Bij Byrkjelo gaan we de Fv60 op en zien we dat die vrijwel overal voldoende breed is om een vrachtwagen te laten passeren. Het begint wel met een stevige lange klim. Vlak voor Utvik nemen we een aantal ruime haarspeldbochten.
Het weggetje van Olden naar de camping, de Fv724, is op veel plaatsen te smal om een vrachtwagen, bus of camper te laten passeren. Maar er zijn veel passeerplaatsen aangelegd die goed te overzien zijn.
Gryta camping.
We zien Oldenvatn camping en hebben de indruk dat daar veel vaste gasten staan. Het aantal toeristenplekken lijkt niet heel groot. We rijden door naar Gryta camping en als we daar rond 11:30 uur aan komen hebben we volop keuze uit fraaie en ruime plekken. De beheerder vertelt ons dat sinds kort de plaatsen genummerd zijn, waarbij rekening is gehouden met de voorschriften van de brandweer. Hierdoor zijn de plaatsen 10 meter breed, de diepte varieert maar is toch al gauw 12 meter.
Gryta camping.
We zien Oldenvatn camping en hebben de indruk dat daar veel vaste gasten staan. Het aantal toeristenplekken lijkt niet heel groot. We rijden door naar Gryta camping en als we daar rond 11:30 uur aan komen hebben we volop keuze uit fraaie en ruime plekken. De beheerder vertelt ons dat sinds kort de plaatsen genummerd zijn, waarbij rekening is gehouden met de voorschriften van de brandweer. Hierdoor zijn de plaatsen 10 meter breed, de diepte varieert maar is toch al gauw 12 meter.
Een kort ritje van 20 km brengt ons bij de Skylift in Loen. Op de parkeerplaats en bij de tickets is het niet druk en al snel zitten we in de gondel. De gondel brengt ons in 5 minuten ruim 1000 meter hoger.
De stijgsnelheid is net zoiets als van een lift in een appartementencomplex. Maar omdat we nu in een steeds groter wordende diepte kijken heeft vooral mijn vrouw het gevoel dat het einde van haar leven nabij is. Het gevoel is gelukkig kort maar hevig en na 5 minuten hebben we weer vaste grond onder de voeten.
Bovenop de bergtop Hoven genieten we van het mooie uitzicht. We zien ook nog basejumpers de berg afspringen.
De terugreis gaat met dezelfde snelheid. Het personeel waarschuwt ons tijdig dat de gondel eventjes gaat schommelen. Sommigen in de gondel vinden dat leuk, anderen zijn blij als hij weer stabiel hangt.
Een kort ritje van 20 km brengt ons bij de Skylift in Loen. Op de parkeerplaats en bij de tickets is het niet druk en al snel zitten we in de gondel. De gondel brengt ons in 5 minuten ruim 1000 meter hoger.
De stijgsnelheid is net zoiets als van een lift in een appartementencomplex. Maar omdat we nu in een steeds groter wordende diepte kijken heeft vooral mijn vrouw het gevoel dat het einde van haar leven nabij is. Het gevoel is gelukkig kort maar hevig en na 5 minuten hebben we weer vaste grond onder de voeten.
Bovenop de bergtop Hoven genieten we van het mooie uitzicht. We zien ook nog basejumpers de berg afspringen.
De terugreis gaat met dezelfde snelheid. Het personeel waarschuwt ons tijdig dat de gondel eventjes gaat schommelen. Sommigen in de gondel vinden dat leuk, anderen zijn blij als hij weer stabiel hangt.
De gletsjer Briksdalbreen ligt nog geen 10 km van de camping, dus gaan we daar even kijken (dachten we). De parkeerplaats hebben we snel bereikt, maar dan volgen we een effen pad dat omhoog loopt, soms is het ‘vals plat’, maar meestal merken is het gestaag stijgen en soms gaat dat via trappen.
Het is al met al een hoogteverschil van 200 meter. Onderweg zien we (en voelen we) watervallen. Na een uurtje bereiken we het gletsjermeer en zien we de gletsjer.
In 1989 kwam de gletsjer nog in het meer, maar nu is dat allang niet meer het geval. De gletsjer moet van veraf (ca 500 meter) bewonderd worden, want een hekwerk met een waarschuwingsbord geven aan dat verder lopen onverantwoord is.
We zien dat sommige toeristen zich naar de gletsjer laten rijden in een Trollcar. Het ziet er uit als een meerpersoons open Pausmobiel. Als er cruiseschepen liggen, dan zien we bussen af en aan rijden. De oudere pensionados en de luie toerist kiezen voor de gemakkelijkste weg waardoor de Trollcars al gauw volgeboekt zijn.
Het is vandaag de langste dag. In Olden gaat de zon om 23:26 uur onder en zal morgenochtend om 03:46 uur weer op gaan.
De gletsjer Briksdalbreen ligt nog geen 10 km van de camping, dus gaan we daar even kijken (dachten we). De parkeerplaats hebben we snel bereikt, maar dan volgen we een effen pad dat omhoog loopt, soms is het ‘vals plat’, maar meestal merken is het gestaag stijgen en soms gaat dat via trappen.
Het is al met al een hoogteverschil van 200 meter. Onderweg zien we (en voelen we) watervallen. Na een uurtje bereiken we het gletsjermeer en zien we de gletsjer.
In 1989 kwam de gletsjer nog in het meer, maar nu is dat allang niet meer het geval. De gletsjer moet van veraf (ca 500 meter) bewonderd worden, want een hekwerk met een waarschuwingsbord geven aan dat verder lopen onverantwoord is.
We zien dat sommige toeristen zich naar de gletsjer laten rijden in een Trollcar. Het ziet er uit als een meerpersoons open Pausmobiel. Als er cruiseschepen liggen, dan zien we bussen af en aan rijden. De oudere pensionados en de luie toerist kiezen voor de gemakkelijkste weg waardoor de Trollcars al gauw volgeboekt zijn.
Het is vandaag de langste dag. In Olden gaat de zon om 23:26 uur onder en zal morgenochtend om 03:46 uur weer op gaan.
Route.
Na een dagje boodschappen doen en weinig meer dan het verplaatsen van lucht, breken we op en vertrekken we naar Malmefjorden. De routeplanners geven de snelste route aan via o.a. de Rv15 en de Fv60 naar Stranda en het vervolg, de Fv650.
Maar we geven de voorkeur aan de gemakkelijkste route. Naar ons idee is dat zoveel mogelijk de E39 volgen. Het is weliswaar bijna 30 km langer, maar dat zij dan maar zo. We vertrekken om 9 uur en na 2 uur rijden komen we bij de eerste ferry, bij Festøya. We hoeven niet lang te wachten, want de ferry’s varen elke 20 minuten. Na een vlotte oversteek rijden zien we na ruim een uur bij Vestnes onze 2e pont in de haven aanleggen. Deze oversteek duurt een half uur en na een kort ritje zijn we rond kwart voor 2 op de camping.
Route.
Na een dagje boodschappen doen en weinig meer dan het verplaatsen van lucht, breken we op en vertrekken we naar Malmefjorden. De routeplanners geven de snelste route aan via o.a. de Rv15 en de Fv60 naar Stranda en het vervolg, de Fv650.
Maar we geven de voorkeur aan de gemakkelijkste route. Naar ons idee is dat zoveel mogelijk de E39 volgen. Het is weliswaar bijna 30 km langer, maar dat zij dan maar zo. We vertrekken om 9 uur en na 2 uur rijden komen we bij de eerste ferry, bij Festøya. We hoeven niet lang te wachten, want de ferry’s varen elke 20 minuten. Na een vlotte oversteek rijden zien we na ruim een uur bij Vestnes onze 2e pont in de haven aanleggen. Deze oversteek duurt een half uur en na een kort ritje zijn we rond kwart voor 2 op de camping.
Ook dit keer komen we net na de middag op de camping. Het voordeel is dat er volop keuze is. De enige regel die we van de beheerder meekrijgen is in welke richting we de caravan neer moeten zetten.
We krijgen te horen dat de camping de 2 vorige dagen helemaal vol stond en dat nu weer wordt verwacht. Ook vertelt ze ons dat er ‘s avonds een groot vuur wordt aangestoken vanwege het Midzomernachtfeest en ze nodigt ons uit voor de BBQ.
Om half 8 zien we rondom het water overal vreugdevuren en ook ‘onze’ vuurstapel wordt aangestoken en datzelfde gebeurt met de BBQ. We lopen daarheen en merken dat we het blijkbaar niet goed begrepen hebben. Het is namelijk de bedoeling dat ieder zijn eigen vlees meeneemt. We zien rondom ons heen dat we daarin niet de enigen zijn: Er zijn meer kijkers dan eters.
De helling vanaf de weg naar de kampeerplekken is best steil. Gemiddeld 15%, met een kort stukje van zelfs tegen de 20%.
Ook dit keer komen we net na de middag op de camping. Het voordeel is dat er volop keuze is. De enige regel die we van de beheerder meekrijgen is in welke richting we de caravan neer moeten zetten.
We krijgen te horen dat de camping de 2 vorige dagen helemaal vol stond en dat nu weer wordt verwacht. Ook vertelt ze ons dat er ‘s avonds een groot vuur wordt aangestoken vanwege het Midzomernachtfeest en ze nodigt ons uit voor de BBQ.
Om half 8 zien we rondom het water overal vreugdevuren en ook ‘onze’ vuurstapel wordt aangestoken en datzelfde gebeurt met de BBQ. We lopen daarheen en merken dat we het blijkbaar niet goed begrepen hebben. Het is namelijk de bedoeling dat ieder zijn eigen vlees meeneemt. We zien rondom ons heen dat we daarin niet de enigen zijn: Er zijn meer kijkers dan eters.
De helling vanaf de weg naar de kampeerplekken is best steil. Gemiddeld 15%, met een kort stukje van zelfs tegen de 20%.
Vandaag gaan we naar de Atlantische weg, een van de 18 nationale toeristische routes van Noorwegen. De 36 km lange route loopt van het vissersplaatsje Bud naar Karvag.
Het meest indrukwekkend vinden we het traject met de bruggen. Regelmatig stoppen we om foto’s te maken en voor een korte wandeling.
We zien dat de meesten na Kårvåg weg 64 volgen naar Kristiansund. Wij slaan rechtsaf en nemen de fraaiere route Fv247 langs de noordkant van Kvernesfjorden. Ter hoogte van de Kornstadkirke zien we een bankje langs de weg en stoppen we voor een picknick.
We gaan later nog even naar Kristiansund, maar we vinden er niet heel veel aan. De terugreis gaat via de Rv70 en de Fv279 waar we langs de zuidkant van de Kvernesfjorden rijden.
Vandaag gaan we naar de Atlantische weg, een van de 18 nationale toeristische routes van Noorwegen. De 36 km lange route loopt van het vissersplaatsje Bud naar Karvag.
Het meest indrukwekkend vinden we het traject met de bruggen. Regelmatig stoppen we om foto’s te maken en voor een korte wandeling.
We zien dat de meesten na Kårvåg weg 64 volgen naar Kristiansund. Wij slaan rechtsaf en nemen de fraaiere route Fv247 langs de noordkant van Kvernesfjorden. Ter hoogte van de Kornstadkirke zien we een bankje langs de weg en stoppen we voor een picknick.
We gaan later nog even naar Kristiansund, maar we vinden er niet heel veel aan. De terugreis gaat via de Rv70 en de Fv279 waar we langs de zuidkant van de Kvernesfjorden rijden.
Gisteren hadden we een mooie tocht naar (en over) de Atlantische weg. Maar het was ook een lange route. Daarom houden we het nu bij een kort ritje.
We rijden in 25 minuten naar ‘Molde Panorama’. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de stad, de fjorden en de bergen. Volgens internet kun je bij helder weer wel 227 bergtoppen zien. Het is ideaal weer om met de verrekijker naar de omgeving te kijken. Dat doen we, maar we laten het tellen achterwege.
Gisteren hadden we een mooie tocht naar (en over) de Atlantische weg. Maar het was ook een lange route. Daarom houden we het nu bij een kort ritje.
We rijden in 25 minuten naar ‘Molde Panorama’. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de stad, de fjorden en de bergen. Volgens internet kun je bij helder weer wel 227 bergtoppen zien. Het is ideaal weer om met de verrekijker naar de omgeving te kijken. Dat doen we, maar we laten het tellen achterwege.
‘s Morgens vertrekken we om 9 uur voor een rit van 270 km naar de volgende camping, in Ringebu. We zijn vlot bij de pont in Sølnes en na een korte oversteek zijn we al om 10 uur aan de overkant, in Afernes.
Na een rit over de brede weg 64, gaan we in Andelsness de E134 op. Een mooie route, vooral het gedeelte waar de rivier Rauma langs de E134 loopt. We zien veel watervallen en stroomversnellingen. Het is plezierig rijden en rond 2 uur zijn we in Ringebu.
‘s Morgens vertrekken we om 9 uur voor een rit van 270 km naar de volgende camping, in Ringebu. We zijn vlot bij de pont in Sølnes en na een korte oversteek zijn we al om 10 uur aan de overkant, in Afernes.
Na een rit over de brede weg 64, gaan we in Andelsness de E134 op. Een mooie route, vooral het gedeelte waar de rivier Rauma langs de E134 loopt. We zien veel watervallen en stroomversnellingen. Het is plezierig rijden en rond 2 uur zijn we in Ringebu.
De camping ligt langs de E134. Er zijn plekken op 60 meter vanaf de weg, maar ook plaatsen die op 140 meter afstand liggen én langs het water Gudbrandsdalslågen liggen. Als we om 2 uur arriveren kiezen we een van de plekken langs het water. Later merkten we dat er aan de overkant van het water een spoorlijn ligt. De treinen rijden ongeveer 2 keer in een uur en we merken er eigenlijk weinig van.
Het is een van de weinige campings waar we mogen gaan staan zoals we willen. We zetten de caravan evenwijdig aan de weg zodat er nóg minder geluid van het verkeer is.
De camping ligt langs de E134. Er zijn plekken op 60 meter vanaf de weg, maar ook plaatsen die op 140 meter afstand liggen én langs het water Gudbrandsdalslågen liggen. Als we om 2 uur arriveren kiezen we een van de plekken langs het water. Later merkten we dat er aan de overkant van het water een spoorlijn ligt. De treinen rijden ongeveer 2 keer in een uur en we merken er eigenlijk weinig van.
Het is een van de weinige campings waar we mogen gaan staan zoals we willen. We zetten de caravan evenwijdig aan de weg zodat er nóg minder geluid van het verkeer is.
In de afgelopen 3,5 weken hebben we al veel gereden. Daarom laten we vandaag de auto staan en nemen we de fiets voor een kort ritje naar Ringebu. De campingbeheerder vertelt ons dat we vanaf de camping een onverharde weg langs het water kunnen nemen en dat die aansluit op een fietspad langs de E134.
We volgen het advies op en merken dat de eerste kilometer ons een Spartaanse rijcomfort biedt. Als we in Ringebu zijn houden we een koffiestop bij een bakker die bij de Noren erg populair is en op Google alleen maar positieve reviews heeft.
Na de koffie lopen we nog even een Kringloopwinkel in en ook daarvan is te zien dat Noorwegen een rijk land is.
In de afgelopen 3,5 weken hebben we al veel gereden. Daarom laten we vandaag de auto staan en nemen we de fiets voor een kort ritje naar Ringebu. De campingbeheerder vertelt ons dat we vanaf de camping een onverharde weg langs het water kunnen nemen en dat die aansluit op een fietspad langs de E134.
We volgen het advies op en merken dat de eerste kilometer ons een Spartaanse rijcomfort biedt. Als we in Ringebu zijn houden we een koffiestop bij een bakker die bij de Noren erg populair is en op Google alleen maar positieve reviews heeft.
Na de koffie lopen we nog even een Kringloopwinkel in en ook daarvan is te zien dat Noorwegen een rijk land is.
We blijven nog 1 dag in Ringebu en hebben de keuze tussen de Peer Gyntveg of de Nationale route Rondane. We kiezen de laatste. Omdat we de volgende dag een lange reisdag hebben, gaan we tot aan het uitzichtpunt Sohlbergplassen.
De Fv27 gaat op een aantal plekken steil omhoog en al gauw zitten we boven de 1000 meter. Onderweg stoppen we en kijken we naar een indrukwekkende wijde omgeving, zonder bomen, waar de weg doorheen slingert.
Bij het uitzichtpunt zien we dat er fraaie looppaden zijn aangelegd, om de bomen heen. Aan het einde van het pad wacht ons een prachtig uitzicht op hoge bergtoppen.
Op de terugweg valt ons een waterval (de Atnbrufossen) met een klein gebouwtje op. We stoppen en lezen dat het een plaats is waar vroeger het hout bijeen verzameld en verwerkt werd. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor exposities.
Dit is de laatste vakantiedag in Noorwegen en ook op deze dag was het prachtig weer. In bijna 4 weken tijd hebben we maar op 1 ochtend regen gehad en een paar keer hoorden we ‘s nachts enkele druppels vallen.
Vooraf kregen we het advies mee vooral dikke fleecetruien en zelfs een winterjas mee te nemen. De praktijk was dat we zomerkleding bij hebben moeten kopen.
We blijven nog 1 dag in Ringebu en hebben de keuze tussen de Peer Gyntveg of de Nationale route Rondane. We kiezen de laatste. Omdat we de volgende dag een lange reisdag hebben, gaan we tot aan het uitzichtpunt Sohlbergplassen.
De Fv27 gaat op een aantal plekken steil omhoog en al gauw zitten we boven de 1000 meter. Onderweg stoppen we en kijken we naar een indrukwekkende wijde omgeving, zonder bomen, waar de weg doorheen slingert.
Bij het uitzichtpunt zien we dat er fraaie looppaden zijn aangelegd, om de bomen heen. Aan het einde van het pad wacht ons een prachtig uitzicht op hoge bergtoppen.
Op de terugweg valt ons een waterval (de Atnbrufossen) met een klein gebouwtje op. We stoppen en lezen dat het een plaats is waar vroeger het hout bijeen verzameld en verwerkt werd. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor exposities.
Dit is de laatste vakantiedag in Noorwegen en ook op deze dag was het prachtig weer. In bijna 4 weken tijd hebben we maar op 1 ochtend regen gehad en een paar keer hoorden we ‘s nachts enkele druppels vallen.
Vooraf kregen we het advies mee vooral dikke fleecetruien en zelfs een winterjas mee te nemen. De praktijk was dat we zomerkleding bij hebben moeten kopen.
We vertrekken rond 9 uur. De eerste 70-80 km is de E6 nog een 2-baans weg, maar wordt daarna 4-baans. Het rijdt vlot. We lazen dat dit een saai traject zou zijn. Het is inderdaad minder spectaculair dan de wegen in Noorwegen. Maar het is zeker niet zo slaapverwekkend als de Franse tolwegen nabij Reims.
We vertrekken rond 9 uur. De eerste 70-80 km is de E6 nog een 2-baans weg, maar wordt daarna 4-baans. Het rijdt vlot. We lazen dat dit een saai traject zou zijn. Het is inderdaad minder spectaculair dan de wegen in Noorwegen. Maar het is zeker niet zo slaapverwekkend als de Franse tolwegen nabij Reims.
We nemen deze camping omdat het op de website er goed uit ziet. Ook de reviews zijn niet verkeerd. Als we arriveren en rondkijken vinden we de werkelijkheid minder oogstrelend. Maar omdat het maar voor 2 nachten is, hebben we geen zin om verder te zoeken en vinden we een plekje.
Het sanitair wordt redelijk schoon gehouden, maar aan veel is te zien dat er achterstallig onderhoud is. Het heeft echt een grote opknapbeurt nodig, dat geldt ook voor het haventje wat bij de camping hoort. Verder zien we op seizoenplaatsen een aantal verwaarloosde caravans staan. Al met al geeft dat voor ons een matige indruk.
We nemen deze camping omdat het op de website er goed uit ziet. Ook de reviews zijn niet verkeerd. Als we arriveren en rondkijken vinden we de werkelijkheid minder oogstrelend. Maar omdat het maar voor 2 nachten is, hebben we geen zin om verder te zoeken en vinden we een plekje.
Het sanitair wordt redelijk schoon gehouden, maar aan veel is te zien dat er achterstallig onderhoud is. Het heeft echt een grote opknapbeurt nodig, dat geldt ook voor het haventje wat bij de camping hoort. Verder zien we op seizoenplaatsen een aantal verwaarloosde caravans staan. Al met al geeft dat voor ons een matige indruk.
We nemen een rustdag. We doen wat boodschappen in Henån, bezoeken een Kringloopwinkel en maken een klein ritje. Morgen naar Denemarken.
We nemen een rustdag. We doen wat boodschappen in Henån, bezoeken een Kringloopwinkel en maken een klein ritje. Morgen naar Denemarken.
We rijden om 09:00 uur weg, de hele route gaat over 4-baans wegen. Het rijdt weer vlot, alleen bij Gotenburg is er een beetje oponthoud vanwege wegwerkzaamheden.
We hebben de vorige dag via internet een ticket gekocht voor de brug Zweden-Denemarken. In de toelichting lezen we dat we de groene banen moeten nemen en dat door nummerplaatherkenning de slagboom open zal gaan. Vol vertrouwen nemen we een groene baan en koersen we op de slagboom af. Helaas, die blijft dicht! Een medewerker vraagt tot 2 x toe of we met een creditcard een ticket willen kopen. We antwoorden dat we dat al via internet gedaan hebben. De medewerker loopt een hokje binnen en daarna gaat de slagboom open.
Het is indrukwekkend om op de brug te rijden. Er is ‘maar’ windkracht 4 - 5, maar die staat dwars op de caravan waardoor we wat langzamer gaan rijden. Tijdens het ritje luisteren we naar het introductieliedje van de Deense serie ‘The Bridge’. Even na 15:00 uur zijn we op de camping.
We rijden om 09:00 uur weg, de hele route gaat over 4-baans wegen. Het rijdt weer vlot, alleen bij Gotenburg is er een beetje oponthoud vanwege wegwerkzaamheden.
We hebben de vorige dag via internet een ticket gekocht voor de brug Zweden-Denemarken. In de toelichting lezen we dat we de groene banen moeten nemen en dat door nummerplaatherkenning de slagboom open zal gaan. Vol vertrouwen nemen we een groene baan en koersen we op de slagboom af. Helaas, die blijft dicht! Een medewerker vraagt tot 2 x toe of we met een creditcard een ticket willen kopen. We antwoorden dat we dat al via internet gedaan hebben. De medewerker loopt een hokje binnen en daarna gaat de slagboom open.
Het is indrukwekkend om op de brug te rijden. Er is ‘maar’ windkracht 4 - 5, maar die staat dwars op de caravan waardoor we wat langzamer gaan rijden. Tijdens het ritje luisteren we naar het introductieliedje van de Deense serie ‘The Bridge’. Even na 15:00 uur zijn we op de camping.
Een grote camping die snel en makkelijk vanaf de E20 te bereiken is. In de receptie staan ze met 3 personen de kampeerders te woord. We krijgen te horen dat er veel kans is op diefstal van e-bikes. We krijgen het aanbod om ze in een stalling te zetten. Maar we houden ze liever op de fietsendrager en beveiligen de fietsen met extra kettingen en sloten. Een van ons is een lichte slaper en wordt bij het minste of geringste al wakker.
Een grote camping die snel en makkelijk vanaf de E20 te bereiken is. In de receptie staan ze met 3 personen de kampeerders te woord. We krijgen te horen dat er veel kans is op diefstal van e-bikes. We krijgen het aanbod om ze in een stalling te zetten. Maar we houden ze liever op de fietsendrager en beveiligen de fietsen met extra kettingen en sloten. Een van ons is een lichte slaper en wordt bij het minste of geringste al wakker.
De medewerkers op de camping geven ons een fraaie kaart mee en tips hoe we het beste op de fiets naar Kopenhagen kunnen gaan.
We zien dat in Kopenhagen er veel voorzieningen zijn om het fietsen aantrekkelijk te maken: ruime fietspaden, duidelijke bewegwijzering en soms ook nog een voorrangsregeling bij de stoplichten. We fietsen zonder problemen een route van 34 km langs de vele bezienswaardigheden van Kopenhagen. Natuurlijk mag ‘de zeemeermin’ niet ontbreken. We hoorden al dat het eigenlijk niet veel voorstelt, maar doen het tóch. Als we het beeldje naderen zien we daar al veel bussen staan en busladingen toeristen, waarvan er heel veel bezig zijn om de perfecte selfie te maken. Ook zien we dat vanaf het water (rondvaartboot) het beeldje bewonderd wordt. We fietsen maar snel door. Als we verder langs het water fietsen valt het ons op hoe mooi oude panden en moderne gebouwen naast elkaar staan.
We zijn nét te laat voor de aflossing van de wacht bij het paleis, maar zien nog wel de afgeloste wacht terug marcheren.
De medewerkers op de camping geven ons een fraaie kaart mee en tips hoe we het beste op de fiets naar Kopenhagen kunnen gaan.
We zien dat in Kopenhagen er veel voorzieningen zijn om het fietsen aantrekkelijk te maken: ruime fietspaden, duidelijke bewegwijzering en soms ook nog een voorrangsregeling bij de stoplichten. We fietsen zonder problemen een route van 34 km langs de vele bezienswaardigheden van Kopenhagen. Natuurlijk mag ‘de zeemeermin’ niet ontbreken. We hoorden al dat het eigenlijk niet veel voorstelt, maar doen het tóch. Als we het beeldje naderen zien we daar al veel bussen staan en busladingen toeristen, waarvan er heel veel bezig zijn om de perfecte selfie te maken. Ook zien we dat vanaf het water (rondvaartboot) het beeldje bewonderd wordt. We fietsen maar snel door. Als we verder langs het water fietsen valt het ons op hoe mooi oude panden en moderne gebouwen naast elkaar staan.
We zijn nét te laat voor de aflossing van de wacht bij het paleis, maar zien nog wel de afgeloste wacht terug marcheren.
Totaalbeeld:
Een geweldige vakantie! Noorwegen is een prachtig land. We waren er voor het eerst, maar we hopen er vaker naar toe te gaan.
Kampeermiddelen.
We kampeerden met een Fendt Bianco Selection 515 SG. De voortent hadden we thuisgelaten. We hadden een grote (zonne-)luifel, de Torino, bij ons en een kleine reisluifel, de Siena van 3,50 m. De reisluifel werd opgezet als regen verwacht werd, want dan heb je niet zo’n grote natte lap stof om in te pakken.
We kregen steeds meer handigheid in het snel opzetten: Alles bij elkaar, dus inclusief stroomafsluiting, buitenkeuken, stoelen en tafel met de koffiekan was in een half uur opgesteld.
“Wat viel mee?”
- Het weer. Op advies van anderen hadden we dikke lange broeken, fleecetruien en zelfs een winterjas meegenomen. Die hebben we gelukkig niet nodig gehad. We hebben vaker de zomerkleding moeten wassen en we hebben nog wat zomerkleding bijgekocht.
- Het trekkend kamperen. Meestal gaan we naar Frankrijk en blijven dan 5-7 dagen op een camping. Maar Noorwegen was voor ons meer een ‘reisland’ en daarom bleven we 2 of 3 nachten op een camping staan. Vandaar uit gingen we op pad.
- Het rijden met de caravan in Noorwegen. De wegen en routes die wij vooraf bekeken hadden waren inderdaad breed genoeg om een vrachtwagen of bus tegen te komen.
- Overal betalen met PIN. We hadden wel een paar 100 Noorse kronen, maar dat was eigenlijk niet nodig geweest.
“Wat viel een beetje tegen?”.
Eerst stond er: “Wat viel tegen?”, maar toen konden we niets bedenken. Daarom de titel aangepast. Na lang nadenken vonden we iets wat niet helemaal aan onze verwachtingen voldeed: De Atlantische weg.
Om de Atlantische weg te bezoeken zijn we naar Bjolstad camping gegaan. Ten opzichte van de voorgaande en de volgende camping was dat een omweg van ruim 200 km. De dagtrip vanaf Bjostadcamping naar de Atlantische weg was ook nog eens 200 km.
Op internet zagen we mooie foto’s en we lazen dat het prachtig is om op een weg te rijden die ‘in de zee’ ligt. Maar het stukje waar het eigenlijk om gaat is nog geen 10 km lang. De wegen langs Kvernesfjorden en het panorama Molde waren juist weer mooier dan verwacht. Alles bij elkaar: het was voor ons de omweg toch wel waard, maar we hadden er meer van verwacht.
Afstanden en kosten vanaf aankomst in Skagen tot en met vertrek uit Kopenhagen.
Afstanden:
- Totaal 3660 km gereden: 2430 km mét caravan en 1230 km voor de dagtripjes.
Kosten:
- Overtocht voor de combinatie (12,30 m) + 2 personen, Hirtshals - Kristiansand: € 390,-
- 6 x een binnenlandse ferry: € 80,-. Wij hadden 50% korting vanwege de overeenkomst en voorschot aan autopassferje.no. Op de afrekening zagen we dat ze de lengte van de combinatie kleiner dan 10 meter (zelfs een keer 6 meter) ingeschat hadden. Als ze het correct hadden gedaan, dan waren de kosten 20% hoger uitgevallen.
- Tolwegen: € 75,-. We hadden een badge gekocht (vooral vanwege de ferry’s) en het nummer van onze debetcard doorgegeven. Hierdoor kregen we 20% korting.
- Oresontbrug: € 130,-
- Campings: € 1.130,- voor 31 nachten. Gemiddeld € 36,50 per overnachting.
- Attracties: € 350,-, waarvan de cruise (Flam) en de Skylift (Loen) de duurste waren.
- Benzine € 810,- voor 435 liter.
- TOTAAL € 3.005,-
Totaalbeeld:
Een geweldige vakantie! Noorwegen is een prachtig land. We waren er voor het eerst, maar we hopen er vaker naar toe te gaan.
Kampeermiddelen.
We kampeerden met een Fendt Bianco Selection 515 SG. De voortent hadden we thuisgelaten. We hadden een grote (zonne-)luifel, de Torino, bij ons en een kleine reisluifel, de Siena van 3,50 m. De reisluifel werd opgezet als regen verwacht werd, want dan heb je niet zo’n grote natte lap stof om in te pakken.
We kregen steeds meer handigheid in het snel opzetten: Alles bij elkaar, dus inclusief stroomafsluiting, buitenkeuken, stoelen en tafel met de koffiekan was in een half uur opgesteld.
“Wat viel mee?”
- Het weer. Op advies van anderen hadden we dikke lange broeken, fleecetruien en zelfs een winterjas meegenomen. Die hebben we gelukkig niet nodig gehad. We hebben vaker de zomerkleding moeten wassen en we hebben nog wat zomerkleding bijgekocht.
- Het trekkend kamperen. Meestal gaan we naar Frankrijk en blijven dan 5-7 dagen op een camping. Maar Noorwegen was voor ons meer een ‘reisland’ en daarom bleven we 2 of 3 nachten op een camping staan. Vandaar uit gingen we op pad.
- Het rijden met de caravan in Noorwegen. De wegen en routes die wij vooraf bekeken hadden waren inderdaad breed genoeg om een vrachtwagen of bus tegen te komen.
- Overal betalen met PIN. We hadden wel een paar 100 Noorse kronen, maar dat was eigenlijk niet nodig geweest.
“Wat viel een beetje tegen?”.
Eerst stond er: “Wat viel tegen?”, maar toen konden we niets bedenken. Daarom de titel aangepast. Na lang nadenken vonden we iets wat niet helemaal aan onze verwachtingen voldeed: De Atlantische weg.
Om de Atlantische weg te bezoeken zijn we naar Bjolstad camping gegaan. Ten opzichte van de voorgaande en de volgende camping was dat een omweg van ruim 200 km. De dagtrip vanaf Bjostadcamping naar de Atlantische weg was ook nog eens 200 km.
Op internet zagen we mooie foto’s en we lazen dat het prachtig is om op een weg te rijden die ‘in de zee’ ligt. Maar het stukje waar het eigenlijk om gaat is nog geen 10 km lang. De wegen langs Kvernesfjorden en het panorama Molde waren juist weer mooier dan verwacht. Alles bij elkaar: het was voor ons de omweg toch wel waard, maar we hadden er meer van verwacht.
Afstanden en kosten vanaf aankomst in Skagen tot en met vertrek uit Kopenhagen.
Afstanden:
- Totaal 3660 km gereden: 2430 km mét caravan en 1230 km voor de dagtripjes.
Kosten:
- Overtocht voor de combinatie (12,30 m) + 2 personen, Hirtshals - Kristiansand: € 390,-
- 6 x een binnenlandse ferry: € 80,-. Wij hadden 50% korting vanwege de overeenkomst en voorschot aan autopassferje.no. Op de afrekening zagen we dat ze de lengte van de combinatie kleiner dan 10 meter (zelfs een keer 6 meter) ingeschat hadden. Als ze het correct hadden gedaan, dan waren de kosten 20% hoger uitgevallen.
- Tolwegen: € 75,-. We hadden een badge gekocht (vooral vanwege de ferry’s) en het nummer van onze debetcard doorgegeven. Hierdoor kregen we 20% korting.
- Oresontbrug: € 130,-
- Campings: € 1.130,- voor 31 nachten. Gemiddeld € 36,50 per overnachting.
- Attracties: € 350,-, waarvan de cruise (Flam) en de Skylift (Loen) de duurste waren.
- Benzine € 810,- voor 435 liter.
- TOTAAL € 3.005,-
Reacties (5)
Reacties van Freeontour-gebruikers
wat een mooi verslag helpt zeker om een keuze te maken om een mooie route te kiezen , wat kan je kunnen zeggen over de muggen zijn nog al horror verhalen over, mijn vrouw is daar namelijk allergisch voor, wij willen vertrekken begin juni.
Bedankt,
Bob.
Dag Bob,
Bedankt voor je compliment.
Als we last van muggen hebben, dan is vooral mijn vrouw de klos. Dus, voor de zekerheid, heb ik het ook nog even aan haar gevraagd. We herinneren ons hetzelfde: Totaal geen last gehad van muggen en dat terwijl we vaak bij/langs het water kampeerden.
Veel plezier verder met de voorbereidingen, want ook dat is leuk.
Groeten, Adriaan.
Dank voor dit nuttige verslag! Wij plannen dit jaar onze eerste reis met caravan door Noorwegen en jullie tips en aanbevelingen zijn zeer bruikbaar. Waar ik nog over nadenk is het fietsen aldaar? Met een (elektrische) fiets goed te doen? (klimmen/conditie (fiets-)paden) Lijkt me juist handig voor de kortere uitstapjes zodat je niet altijd aan de auto gebonden bent.
Grt
Kees (Apeldoorn)
Dag Kees,
Dank voor je reactie en het compliment.
Tijdens onze rondreis in Zuid-Noorwegen hebben we de fietsen vooral gebruikt als we een dag geen zin hadden om (weer) met de auto op pad te gaan, maar tóch even van de camping af wilden.
We konden vanaf de meeste campings met onze e-bikes veilig en zonder moeite 'ommetjes' fietsen of boodschappen doen of een kringloopwinkel bezoeken. Eén keer (in Bergen) hebben we de losse fietsendrager achterop de auto gezet omdat we de weg langs de camping te druk/onveilig vonden om vandaaruit te fietsen.
Alles bij elkaar genomen hebben we niet heel veel kilometers gefietst, maar we waren toch blij dat we de e-bikes bij ons hadden.
Wat ook meespeelt is dat ik het geen probleem vind om telkens de fietsen van de dissel te halen en er weer op te zetten, ook niet als het maar voor een uurtje fietsen was.
Kortom, geen spijt dat we ze meegenomen hadden.
Opm:
Mijn antwoord betreft natuurlijk de gereden route. Het kán zijn dat als je naar de Noordkaap gaat het gebruik veel minder (veilig) is en/of te heuvelachtig wordt.
Groeten en veel plezier met de voorbereiding (want ook dát is leuk).
Adriaan
Endlich mal eine ausführliche Beschreibung!
Sehr gut,
allzeit gute Fahrt
aspaltoldies.de
Danke!
👋hallo,
schöne beschreibung eurer tour, gefällt uns sehr gut.
super schöne bilder.
wir waren fast zur gleichen zeit in belgien / holland
weiter gute reise
hans & seine chefin 😉